WJK dag 3: BRONS VOOR JAMILE SAMUEL!

Jamile Samuel is op de derde dag van de WK junioren DERDE geworden op de 100 meter. In een sterk internationaal veld liep de Amsterdamse atlete van Phanos een tijd van 11.56. Speerwerpster Lisanne Schol kwam tergend dicht bij de top-8 (negende). Douwe Amels sprong een sterke wedstrijd hoog, maar haalde met 2,14 meter net de finale niet.
Diverse finales boden woensdag schitterend spektakel. De specaculaire 5000 meter meisjes leverde een kampioenschapsrecord op en de allerlaatste ronde verspringen gooide alles op de kop tot vreugde van de Canadezen die in Taylor Stewart al een eerste medaille wonnen.

100 meter Meisjes, FINALE: Jamile Samuel DERDE van de wereld

Hoewel Jamile Samuel in de finale de vierde inschrijftijd nog moest delen met de Duitse Günther, was het overduidelijk dat de ambities van de atlete aanzienlijk hoger lagen. Zowel de series op dinsdag als de halve eindstrijd eerder op de avond konden niet snel genoeg voorbij zijn voor Samuel. 11,57 of 11,68, het moest hárder kunnen. En seriewinst of tweede in de semi, zeker het eerste stuk was nog niet goed genoeg.

\'De start was in de finale eindelijk beter\', oordeelde Samuel. \'Toch denk ik dat het nog harder had gekund.\' Zoals te doen gebruikelijk moest Samuel van achteruit komen, wat de loopster dan ook met verve deed. Een Duitse werd achterhaald, net als de Amerikaanse Purvis die maar liefst 11,17 achter haar naam had staan. De Britse favoriete Jodie Williams en de Amerikaanse Takeia Pinckney bleken niet meer te pakken.

Anders dan sommige sprinters die zich in een volledige \'tunnel\' wanen, blijkt Samuel een atlete die zich daar totaal van bewust is. \'Ik zie alles\', zegt de atlete. \'Dat is heel raar, maar ik zie alles uit mijn ooghoeken.\' Anderen zou dat misschien afleiden, maar voor deze Nederlandse is het juist een voordeel, vertellen haar trainers Urta Rozenstruik en Oscar Terol. Het duo van Phanos was niet alleen dolblij voor de pupil, maar ook erg te spreken over de race. \'Grote passen en ze bleef laag bij de start\', aldus Terol. \'Ik denk bijna in de eerste keer in haar leven.\'

In de twee uur tussen halve finale en eindstrijd had Samuel dus de juiste knop omgezet. Hoe, dat was zelfs haar zelf niet duidelijk. Van Terol herinnerde ze zich voor de race de opdracht \'gewoon rennen!\', van estafette- en bondscoach Wigert Thunnissen het \'plezier\' en van Rozenstruik het \'je best doen en gewoon knallen\'. De laatste - zelf een bobsleester en supersterk - herinnerde zich overigens ook het speelse dreigement dat Samuel anders een training met haarzelf mee zou moeten draaien...

Samuel verslaat Ashton Purvis (692) voor brons.

De ambitieuze Samuel denkt overigens nog steeds dat haar persoonlijke tijd van 11,44 (tevens gedeeld nationaal juniorenrecord) te verbeteren was. Na de finale speelde dat alleen even geen rol meer: \'Ik had er zo op gehoopt!\', zei de atlete die twee jaar geleden in Bydgoszcz al zesde werd op de 200 meter. \'Eindelijk gelukt om een prijs te pakken in een internationaal toernooi.\' De atlete is bovendien extra bevoorrecht, want behalve haar trainers waren ook haar ouders - in Moncton aanwezig - getuige van het succes.

Het toernooi van de sprintster is overigens ver van over. Donderdagochtend al wacht de serie van de 200 meter en \'s avonds de halve finale. Getuige haar zesde plaats van twee jaar terug en de overduidelijk hoge topsnelheid, valt op de dubbele afstand misschien wel weer te scoren. De concurrentie is voor een deel bekend, want Williams en Purvis staan ook hier op de lijsten. Opgejaagd door drie atletes met records van 23,08 of sneller, biedt het Samuel ook alsnog een uitgelezen mogelijkheid van een persoonlijk record. Haar 23,37 is bovendien al erg dichtbij de nationale juniorentoptijd van 23,28 door Jacqueline Poelman (met wie ze ook het 100 meterrecord al deelt).

Luister hier naar een interview met Jamile (en lees/luister onder over haar halve finale).

Speerwerpen Meisjes, FINALE; Lisanne Schol negende

Wie Lisanne Schol vorig jaar bij de EK junioren aanschouwde, zal de atlete hier in Moncton niet heel makkelijk herkennen. Waar de Purmerendse atlete vorig jaar in Novi Sad kansloos werd uitgeschakeld in de kwalificatie, stond er gisteren een volwassen 19-jarige die zich mentaal weerbaar toonde met drie steeds verdere worpen. Diezelfde atlete van Nea Volharding kwam ook woensdag in actie. Na een matige worp van 44 meter haalde Schol uit naar 49,03 meter.

Eventjes was dat zelfs goed voor de felbegeerde top-8 plek die recht geeft op nog drie finaleworpen. Helaas dacht de Maria Murilla daar anders over en de Colombiaanse verdrong de Nederlandse naar de negende stek. Dat was precies de frustrerende plaats waar Schol - als negende in de finale gekomen en met het negende persoonlijk record - niet wilde finishen. De poging om een machtige derde worp af te leveren, was echter vergeefs.

\'Zó jammer\', vond Schol dan ook. \'Vijftig meter kan ik hier zeker halen, bij het inwerpen ging dat al.\' Technisch loopt het allemaal nog niet zo lekker, blijkt uit het relaas van de atlete. Hoewel ze al enige tijd hersteld is van een blessure, is de regelmaat nog ver te zoeken. \'Het blijft klooien met de aanloop\', vond de atlete. Toch realiseert Schol zich best welke ontwikkeling ze heeft doorgemaakt. \'Ik ben daarom ook best blij met deze negende plaats. Ik stond weliswaar elfde op de lijst, maar die 53 meter kom ik lang niet altijd bij in debuurt. Eigenlijk viel alleen in die laatste poging bij het NK alles in elkaar. Het was mooi geweest als dat hier ook zou zijn gelukt. \'

Luister hier nu naar een interview met Lisanne.

Goud en zilver gingen naar de traditionele speerwerplanden Finland en Letland. Sanni Utriainen had al een persoonlijk record van 55,27 meter geworpen in de kwalificatie. Dat lukte haar in de finale, onder nog grotere druk, opnieuw. Met 56,69 ging ze precies Lina Muze voorbij die zich op haar beurt tot 56,64 had verbeterd. De Zuid-Afrikaanse Tazmin Brits, twee jaar geleden al vijfde, won brons met 54,55 meter.

Hoogspringen Jongens, kwalificatie (Douwe Amels)

Als enige echte internationale debutant trof Douwe Amels geen goede wedstrijd op de derde dag van de WK junioren in Moncton. Niet alleen was het veld overvol met ruim dertig atleten, hetzelfde gold voor het programma dat de hoogspringers flink parten speelde. Zo waren er de nodige afleidende op nog geen 30 meter van Amels\' A-groep. Bijna twee uur na de start van de kwalifcatie, met de wedstrijd in volle gang, moesten de atleten vervolgens herhaaldelijk stoppen of zelfs geheel van de baan voor de finale van de 5000 meter. Om nog maar niet te praten van enerverende wedstrijden en en een enthousiast publiek voor de 100 meter sprints en natuurlijk de medaillekansen voor Canadese atleten (inclusief uiteindelijk verspringsucces)

Lange tijd sloeg Amels zich verdienstelijk door alle afleidingen heen. 2,00 meter en 2,05 meter werden netjes in een keer bedwongen. 2,10 was even een probleem, maar in de herkansing maakte Amels ook daarmee korte metten. Cruciaal bleek uiteindelijk 2,14 meter - de hoogte waar de overgrote meerderheid van het hele veld meer of minder problemen had. Amels had zelfs twee nogal matige pogingen, waarin hij de lat zelfs een keer met het hoofd van de liggers kopte. \'Dat is niet zo gek\', vertelde de Fries. \'Ik heb wel vaker dat ik in mijn voorlaatste pas mijn linkerbeen niet actief genoeg inzet. Dan mis je volledig de bocht die je moet lopen.\'

De samenwerking met trainer Rini van Leeuwen bleek op dat moment echter even cruciaal. \'Hij geeft die aanwijzing natuurlijk wel vaker\', beaamde Amels. \'Maar hier zei \'ie het precies op het goede moment.\' Onder luid gejuich van de Oranje supporters (voltallig aanwezig voor hem, Jamile Samuel en Lisanne Schol) ging de hoogspringer over 2,14 meter.

Hoewel 2,19 meter de officiele kwalificatie-eis was, waren rekenmeesters op 2,14 al hard aan het werk. In totaal waren er namelijk maar 17 atleten die deze hoogte behaalden. Helaas voor Amels waren er genoeg met minder pogingen dan hij, zodat 2,17 meter voor hem noodzakelijk was voor kwalificatie. Op zijn persoonlijke recordhoogte (hij sprong indoor 2,16 meter) leken twee pogingen (1 en 3) kansrijk, maar Amels wist beter. \'Het liep gewoon niet goed, eigenlijk was alleen die derde op 2,14 goed. Ik dacht ook \'nu kan het gaan beginnen. Maar het werd gewoon net niet.\' In de uiteindelijke resultatenlijst prijkt Amels - die als 21ste de wedstrijd inkwam - als zestiende. Maar dat was weinig troost voor de atleet die wist dat hij bijzonder dicht bij de beste twaalf ter wereld was - uiteindelijk gingen alle atleten die 2,14 in de eerste poging bedwongen, naar de finale.

Luister hier nu naar een interview met Douwe.

100 meter Meisjes, halve finale (Jamile Samuel)

De laatste van drie halve finales liep zoals voorspeld met de jonge Britse Jodie Williams die snel vertrok en van kop af won (in 11.58). Samuel was niet goed weg, maar maakte in de tweede helft van de race veel goed - ten opzichte van de andere, maar ook de Britse liep zeker niet meer uit. \'De start was weer Bagger\', stelde Samuel met nadruk. Net als in de series op dinsdag concentreerde ze zich op de start, om er alsnog volledig door overvallen te worden. Het gevolg is dat Samuel gehaast te snel overeind komt en haar paslengte moet zien te vinden. \'Misschien was het toch de zenuwen\', aldus de atlete. \'De race zelf liep gisteren ook lekkerder.\' Dat kan overigens ook hebben gelegen aan de wind. Die is volgens de windmeter ruim mee, maar volgens alle vlaggen zeker bij de finish stevig tegen. De meest waarschijnlijke verklaring is de stevige wind die van achter de hoofdtribune komt en eromheen circelt waar de windmeter staat, want aan de finish staan de vlaggen strak en schuin tegen.

Met volgens Samuel veel te verbeteren is haar tijd van helemaal veelbelovend, want de andere twee races werden - met meer rugwind op de meter - in dezelfde tijd gewonnen door de Duitse Pinto en de Amerikaanse Purvis. De eindstrijd wordt zeer spannend want achter Williams en de drie met 11.68 liepen de anderen 11,71, 11,72, 11,73 en 11,78. In de finale heeft Samuel baan 3, naast Ashton Purvis (waar de 11,17 van eerder dit jaar in Moncton niet af te zien is) in vier en Williams in 5. \'Als de start goed is, gaat het helemaal goed komen.\' Qua tijd beaamt Samuel het Nederlands juniorenrecord (dat ze nu deelt met Jacqueline Poelman) met liefde voor zichzelf op te eisen. Maar het kampioenschap is het belangrijkste: \'Ik hoop hier een prijsje te kunnen winnen.\'

Luister hier nu naar een interview met Jamile.

OVERIGE FINALES

Behalve het speerwerpen en de 100 meter voor meisjes stonden er nog vijf andere finales op het programma voor dag 3 in Moncton.

100 meter Jongens: Lee verdedigt titel

Dexter Lee maakte de Jamaicaanse hype waar, maar niet zonder moeite. In de halve finale bleef de regerend kampioen maar nauwelijks overeind na een struikelpas. In de finale was hij zekerder ter been, maar bleek de tegenstand taai. Met 10,21 was hij 0,02 seconde sneller dan de Amerikaan Charles Silmon die met 0,7 m/s tegenwind het juiste moment koos voor een persoonlijk record. Wereldranglijstaanvoerder Jimmy Vicaut werd derde met 10,28.

Verspringen jongens: Spannende strijd

Luvo Manyonga gold met zijn de beste wereldprestatie van 8,19 meter als favoriet, maar niet voor mensen die wisten dat de Braziliaan zich twee weken eerder geblesseerd had aan de knie. In Moncton begon hij bijzonder constant met vijf worpen tussen 7,56 en 7,70 meter. Dat zou echter niet genoeg blijken, want Eusebio Caceres nam in de vijfde ronde de leiding met een sprong naar 7,72 meter. In een alles-of nietspoging slaagde Manyonga er in de Spanjaard alsnog af te troeven. Dat gebeurde bovendien op precies het juiste moment, want het Canadese publiek was nog helemaal in extase na de eerste medaille voor een landgenoot. Ook Taylor Steward veroverde die pas in de allerlaatste poging waarin hij met 7,63 precies de Braziliaan Caio Cezar Dos Santos (7,53 meter) voorbleef.

Kogelstoten jongens: Jacko Gill oppermachtig

In de allereerste ronde gooide Jacko Gill de wedstrijd eigenlijk al op slot. De 20,24 meter van de superjonge Nieuw-Zeelander (pas 15 jaar oud) was verder dan welke concurrent ooit had gestoten. Zo de Servier Bozidar Antunovicen de Chinees Yongheng Ding al ambities koesterden na hun openingen van 19,90 en 19,69, dan werd daar de bodem effectief voor ingeslagen na een tweede poging door Gill van 20,76 meter. Ding claimde met 20,14 meter nog even de zilveren plek, maar Antunovic riposteerde met 20,20 (gevolgd door verdienstelijke pogingen van 20,16 en 20,10 meter). Het was een opluchting voor winnaar Gill, die bij de kwalificatie in grote problemen kwam en zich na twee ongeldige worpen met moeite had geplaatst met een afstand van 19,28 meter.

Tienkamp Jongens: Mayer wint met snelle 1500 meter

De discipline heet niet voor niets tienkamp en het laatste onderdeel kun je slechts met veel risico negeren. In Moncton gooide de 1500 meter woensdag zelfs het hele klassement zelfs op de kop. Na negen nummers leidde de Rus Shkurenev voor de Fransman Kevin Mayer die vervolgens met een grote voorsprong de 1500 meter won in 4.21,35. De Cubaanse nummer drie Jose Angel Mendieta kon zijn plaats evenmin vasthouden en finishte zelfs maar als vijfde achter Marcus Nilsson (7830 punten, derde) en David Guest uit Engeland (7691).

5000 meter Meisjes: Ethiopische kick verslaat Keniaanse drive

In een fascinerende wedstrijd troefde Genzebe Dibaba (inderdaad het zusje van Olympisch kampioene Tirunesh ) Mercy Cherono af, de Keniaanse winnares van de 3000 meter op maandag. Dibaba won eindsprint in 15.08,06, een kampioenschapsrecord.

De race was er niet alleen een voor de geschiedenisboeken, het werd ook een zeer karakteristieke finale. Onder impuls van vooral de Kenianen bleven er al snel weinig kanshebbers over. Cherono bleef trekken en was op twee kilometer al los met Dibaba. Deze kwam in goede Ethiopische traditie vervolgens herhaaldelijk langszij, om daarna gedecideerd terug te worden gewezen. Uiteindelijk resulteerde dat in een eindsprint op het allerlaatste recht stuk, die door Dibaba werd gewonnen nadat Cherono op de railing naast baan 1 leek te stappen. De piepjonge Alice Aprot Nawowuna, die op blote voeten liep, finishte voor brons in 15.17,39.

10.000 m snelwandelen Meisjes: Russische dominantie

Kumiko Okada had de beste tijd van het jaar staan, maar zelfs de Japanse had niet de illusie dat ze goud of zilver zou kunnen halen. De Russische atletes Elena Lashmanova en Anna Lukyanova liepen samen weg bij alle concurrentie en finishten met meer dan anderhalve minuut voorsprong. De jongere Lashmanova trok aan het langste eind met een beste wereldijtd van 44.11,90, 6,08 seconde voor haar landgenote. Okada werd op de derde plek voorbijgelopen, maar toonde mentaliteit en finishte alsnog als derde voor de Chinese Qin He (45.56,15 om 46.08,36).

Tekst: Wilmar Kortleever; Foto\'s: Sebastiaan Durand (meer op foto.durand.nl).

---

De wereldkampioenschappen voor junioren (WJK, of WK-J) worden van 19 t/m 25 juli gehouden in Moncton.

www.atletiekunie.nl doet vanuit Moncton dagelijks verslag over de Nederlandse ploeg. Verslaggever Wilmar Kortleever ([email protected]) verzorgt tekst, audio, wellicht ook een weblog en/of video. In resterende tijd twittert hij op persoonlijke titel (met fotolinks) via www.twitter.com/wkortleever.
Sebastiaan Durand (foto.durand.nl) verzorgt de fotografie.

Volledige informatie over het Dutch Athletics team, hun programma, plus een interview met Dafne Schippers, is te vinden in het teamboekje van de Atletiekunie. Klik hier (in PDF formaaat).

Via de website van de IAAF, www.iaaf.org en de website van de organisatie, www.moncton2010.ca zijn tijdens het WK junioren nieuws en live uitslagen te vinden. De national omroep CBC.ca biedt ook veel informatie (waaronder maandag live beelden van de openingsceremonie).