Van Langen viert mee met Yvonne Hak

Geplaatst op Zaterdag, 31 juli 2010

De emoties bij haar manager Ellen van Langen waren nota bene heftiger dan bij Yvonne Hak zelf. Doodzenuwachtig was ze geweest, de Olympisch kampioene van 1992 in hetzelfde Estadí Olímpic de Montjuïc. Destijds en gisteren weer. Na afloop zocht ze haar op in de mixed zone in de krochten van het stadion, waar ze zelf ooit van blijdschap niet wist waar ze het zoeken moest. Van Langen kuste Hak met tranen in de ogen. De winnares van het zilver lachte alleen maar, zoals Hak altijd lacht.

,,Genieten, hoor. Geniet ervan,\'\' riep Van Langen haar nog toe. Het was waar ze zelf nooit aan was toegekomen na haar gouden race.

$\"\"$

Nieuw succes op de 800 meter op die Montjuïc voor een Nederlandse atlete. Net als destijds Ellen van Langen startte ook Yvonne Hak vrijdag in baan zeven. Toeval, een gegeven zonder betekenis. En ergens ook weer wel. Yvonne Hak trad vrijdag in die baan zeven een beetje in het voetspoor van Van Langen. Die werd tijdens haar eerste EK in Split in 1991 vierde en baalde verschrikkelijk dat ze geen medaille had gepakt. Het EK-debuut voor de 24-jarige studente in de medicijnen leverde haar zilver op.

In het atletenboekje dat de Atletiekunie voor een titeltoernooi uitgeeft, antwoordde Hak op de vraag waaraan ze denkt bij het woord Barcelona: ,,Aan 1992, de Olympische Spelen en de gouden medaille van Ellen van Langen.\'\'

Dat heeft ze voor zichzelf ook in gedachte. Een medaille. ,,Goud,\'\' floept ze er zomaar uit als ze praat over het doel voor Londen 2012. ,,Als de progressie zich zo voortzet, kan het.\'\' Het zilver van Barcelona is een mooi tussendoel.

De dagen van een atleet zullen zelden zo mooi geweest zijn, als die van vrijdag voor Yvonne Hak. ,,Alles voelde als een flow,\'\' zei ze. Ook in de race leek alles vanzelf te gaan. ,,Ja, dit was misschien wel mijn makkelijkste wedstrijd ooit. Meestal kun je je niks meer herinneren van een heel goede race. Nu alles. Ik was alleen in de bus van het atletenhotel naar het stadion wat misselijk. Dat heb ik nooit.\'\'

Donderdag had Van Langen haar in het hotel opgezocht. Een beetje kletsen. ,,De tactiek bepalen is aan de trainer. Maar we hebben het er wel over gehad hoe de race zou kunnen verlopen. Probeer een beetje schuin achter de koploper te gaan zitten, als het even kan. Maar ja, daar wil iedereen zitten.\'\' Hak zelf: ,,Ellen zei dat ik niet in paniek moest raken als ik ingesloten zou raken. Het plan was voorin mee te gaan. Hard van start gaan dus, voorin zitten en daar blijven zitten. En scherp blijven.\'\'

De lange vrijdag van wachten volgde ze ,,een schema van niks doen.\'\' Een meevaller was het zilver van Eelco Sintnicolaas op de tienkamp. ,,Dat is heel goed voor de sfeer in de ploeg. Dat was niet verwacht, al zat het er na de eerste dag al wel in.\'\'

Tijdens de warming up voelde alles wonderlijk goed aan. ,,Mijn benen waren nog nooit zo goed als nu. Ik was vol vertrouwen. Dat kwam ook door de extra rustdag, door het wegvallen van de series. Maar dat voordeel was er natuurlijk voor iedereen.\'\'

Voor de start keek ze als vaker vrolijk om zich heen, zwaaide nog wat naar bekenden en voelde zich goed. Ook meteen na de start. ,,De benen voelden zo makkelijk aan, het rolde zo lekker. Ik heb gedacht aan mijn techniek, aan mijn pas. Dat heb ik nooit eerder gehad in een race.\'\' Wanneer ze dacht te gaan winnen? ,,Na honderd meter al. Ik zat zo lekker achter Jenny Meadows. Ik had niet verwacht dat zij de kop zou nemen.\'\' De Britse nummer drie van de WK van 2009 in Berlijn zei na afloop dat het haar tactiek ook niet is. ,,Ik kwam daar toevallig te lopen. Het enige dat ik kon doen was niet in paniek raken.\'\'

Hak: ,,Tussen de 500 en 600 meter trok Meadows hard door. Daar werd het even moeilijk.\'\' Wat Hak niet kon zien, was dat ze uitliepen op de rest van het veld. Uit die \'rest\' schoot favoriete Maria Savinova tevoorschijn en vloog voorbij Meadows en Hak. De Russin: ,,Ik heb geen moment getwijfeld, ik kon elk moment waar ik dat wilde aanvallen.\'\'

,,Tegen Savinova kon ik niet op. Die ging me zo hard voorbij,\'\' zei Hak. In \'zilveren\' positie was ze nog wel bang geweest te worden ingelopen. ,,Ik dacht: het zal me toch niet gebeuren dat er nog twee over me heen komen in de laatste meter.\'\'

Geloof het of niet, het eerste dat ze dacht toen na een poosje op het scorebord haar persoonlijke record van 1.58.85 verscheen, was niet eens een blije gedachte. Die 85 honderdsten van een seconde had 81 moeten zijn. Want 1.58.81 is het persoonlijk record van haar clubgenoot Arjan Hart bij Hera in Heerhugowaard, dat hij onlangs vestigde. \'Wacht jij maar\', had ze gedacht. Vrijdag had ze zijn tijd willen evenaren.

Het is het plezier na een race op een dag, die in alles euforisch was. Zelfs de pijn van de laatste meters op een moordende 800 meter bleef uit. ,,Als je een medaille gaat winnen, voelt het lekker,\'\' zei ze.

Ellen van Langen: ,,Ze is onbevangen, slim. Ze neemt de juiste beslissingen. Over haar halve finale was ze niet tevreden, ze liet zich een beetje insluiten. Daar leert ze dan meteen van. Alles ligt nu open voor haar,\'\' zei Van Langen. ,,En ze loopt heel mooi.\'\' Ook haar trainer Peter Winkel laat zich nog heel even zien. Eén omhelzing en weg is hij weer. Op weg naar de camping, even buiten Barcelona. Zilver in Barcelona? Het is immers maar een tussenstap op weg naar Londen.

Tekst: Pim van Esschoten

Het team van Atletiekunie.nl bij de EK in Barcelona bestaat uit de verslaggevers Cors van den Brink, Pim van Esschoten en Wilmar Kortleever en fotograaf Erik van Leeuwen.

Startlijsten en uitslagen zijn hier te vinden.
Onregelmatige updates verschijnen op www.twitter.com/Atletiekunie.

De NOS biedt op haar website Sport24 een live-verslag aan van de wedstrijden (alleen binnen Nederland te ontvangen). Op televisie volgt in de late avond een samenvatting van het programma.
Eurosport biedt veel live-uitzendingen vanuit Barcelona.