Rutger Smith begint vol zelfvertrouwen aan indoorseizoen

‘Mijn doel is om een \"seventy-seventy\"-werper te worden\'


Rutger Smith in actie tijdens de AA-Drink NK Indoor van 2011

Rutger Smith van de Atletiekunie Londen A-selectie reist dit weekend af naar Karlsruhe voor zijn eerste indoorwedstrijd van het seizoen. Ook toen de rayonhoofden nog in dubio verkeerden, had hij daarover geen enkele twijfel. ‘Elfstedentocht? Kan iemand mij misschien uitleggen wat dat betekent?\', vroeg hij op Facebook.

‘Beetje pesten moet kunnen\', grijnst de Groninger over zijn spot met alle ophef rond het Friese fenomeen. Zijn laatste schaatstocht op het Leekstermeer ligt al weer jaren achter hem. ‘Ik heb echt bewondering voor elke grote sportprestatie, maar de gekte rond dat schaatsen begon me tegen te staan. Dat heeft niks te maken met het verschil tussen mijn explosieve disciplines en duurprestaties. Ik kan urenlang naar een mooie touretappe kijken. Maar schaatsen is mondiaal gezien écht een heel kleine sport. En alle aandacht voor die Elfstedentocht hoefde voor mij ook niet zo.\'
Nee, geef Smith maar een volle indoorhal, waar het publiek dicht op de atleten kan zitten. Of een mooie atletiekaccommodatie, straks in Amerika, waar de toeschouwers echt verstand hebben van discuswerpen en de wind bijna altijd uit de goede hoek komt. Dat is het decor waar hij in de komende maanden wil laten zien dat hij sinds de zomer van 2011 flinke stappen heeft kunnen zetten.



Optimistisch
Ook vorig jaar toonde hij zich in de interviews op deze website, in februari en augustus optimistisch. Toch bracht het jaar hem niet wat hij ervan verwachtte. In het indoorseizoen raakte hij na een sterke opening met afstanden net onder de 20 meter geblesseerd. Met de discus plaatste hij zich voor de WK in Daegu, maar daar kwam hij niet door de kwalificatie.
‘Dat het in de winter nog niet lukte, had alles te maken met het feit dat mijn lichaam het nog niet aan kon. Je kunt in de training redelijk makkelijk een afstand van 19,50 stoten en als daar in de wedstrijd een meter bij moet komen, lijkt dat misschien niet veel. Maar het is een wereld van verschil. Er komen héél andere krachten vrij en daar was dat lijf nog niet tegen bestand. Ook omdat ik door de training in heel korte tijd van 116 naar 130 kilo was gegroeid. Maar als je er jarenlang uit bent geweest en goed terug komt, ga je niet steeds op de weegschaal staan om jezelf af te remmen.\'


Rutger met de discus in Hilversum, Arena Games 2011

Warmte
In Daegu speelde de warmte een grote rol, maar ook een gebrek aan routine. ‘Als ik ver wil werpen, gebruik ik de techniek van het omspringen. Dat was vóór de WK nog niet voldoende stabiel. Maar ik weet ook dat ik niet goed tegen warmte kan. Dat is ook vorige maand tijdens het trainingskamp in Zuid-Afrika weer gebleken. Het was in Stellenbosch regelmatig boven de dertig graden. Sommige atleten gedijen daar heel goed bij, maar ik zag in die weken mijn vorm steeds verder teruglopen. Ik stootte aan het eind van de stage minder ver dan voor het vertrek. En toen ik weer in Nederland was, had ik binnen enkele dagen mijn oude niveau terug.\'

Tenerife
Nee, dan de stage in Tenerife, ruim een maand eerder. Daar was het zo\'n 22 graden en voelde Smith zich opperbest. Hij kwam er bij het bankdrukken voor het eerst tot 200 kilo. Het leverde een prachtig filmpje op (zie hier onderaan), van een dolenthousiaste Smith. ‘Ik had er nog nooit 200 kilo op gegooid. Ik wilde geen risico nemen. Het is jaren geleden eens fout gegaan, waardoor ik lang geblesseerd was. Maar nu deed ik een piramide die ik zou afsluiten met 2 x 195. Ik was niet helemaal tevreden met de manier waarop het ging, ben mezelf een beetje gaan opnaaien en heb er toch 200 van gemaakt.\'
Maar hij voegt er onmiddellijk aan toe dat die mijlpaal weinig zegt voor zijn prestaties met een discus van twee kilo of een kogel van 7,257 kilo. ‘Het is puur een mentale kwestie. Je gaat door een barrière heen. Voor mijn prestaties met de kogel is vooral de snelheid van belang waarmee ik een gewicht kan verplaatsen. Ik merk nu wel dat de snellere setjes met lagere gewichten me nu gemakkelijker afgaan. Die winst is er wel.\'


Rutger betrekt het publiek er altijd bij

Toernooien
Ook nu zijn er pijntjes. ‘Ik kan wel merken dat ik met dat lichaam al tien jaar intensief aan topsport heb gedaan\', zegt de 30-jarige atleet. ‘Maar die pijntjes horen erbij.\' Een paar weken geleden had hij wat last van een knie, maar dat is weer verdwenen en hij begint zondag zonder restricties aan zijn wedstrijdseizoen. Het doel voor Karlsruhe is simpel: een afstand van minimaal 20 meter stoten, zodat hij zich kwalificeert voor de WK Indoor én de EK in Helsinki (limiet is hiervoor 19,99m). Voor de Spelen van Londen heeft hij een afstand van 20,50 nodig (en heeft hij al een nominatie voor het discuswerpen). Toernooien zijn heilig voor Smith, dus als het éven kan wil hij aan alles mee doen. ‘Ik twijfel er niet aan dat ik deze winter al ver kan stoten. Als ik hem goed weet te raken, kom ik in de buurt van mijn indoorrecord van 20,89 meter.\'


Rutger Smith op Papendal, zijn thuisbasis

\"Seventy-seventy\"
Maar hij wil meer. ‘Mijn doel is om een \"seventy-seventy\"-werper te worden\', zegt hij. ‘In Amerika, waar mensen veel meer met de cijfertjes bezig zijn, leeft dat echt. Het betekent dat je met de kogel 70 feet haalt, dat is omgerekend 21,34 meter. En met de discus 70 meter.\'
Zijn kogel landde op 10 juni 2006 bij de Gouden Spike op 21,62 (‘Ik denk dat ik zelf de enige was die daar door had dat ik een nationaal record stootte\', zegt hij). De discus vloog in de nazomer van 2011, op 6 september in Weert, naar 67,77 meter. Met dat p.r. probeerde Smith de frustraties over het slechte WK uit zijn systeem te verdrijven. Maar de beoogde verbetering van het Nederlands record van Erik de Bruin (68,12) bleef nog uit.
De meters winst die hij nog moet maken, hoopt hij in de VS te overbruggen, waar de werpers vanaf eind maart vier weken gaan trainen en waar ook enkele wedstrijden staan gepland. ‘Daar traint dan een groot deel van de wereldtop. Iedereen kijkt naar elkaar en dat maakt het uniek. De sfeer bij die wedstrijden is ook geweldig, omdat Amerikanen gek zijn van werpen. Als ik goed ben, kunnen er daar hele mooie dingen gaan gebeuren.\'

Rutger Smith: 200 kilo from All Track Press on Vimeo.

Tekst: Cors van den Brink
Actiefoto\'s: Erik van Leeuwen
Portretfoto\'s: Eric Roeske