Portret van een master: Tilly Jacobs

Geplaatst op Vrijdag, 8 februari 2013
Portret van een master: Tilly Jacobs

Zaterdag 9 en zondag 10 februari 2013 staan de Nederlandse indoorkampioenschappen voor masters in Omnisport Apeldoorn op het programma. Het is voor het eerst dat er twee dagen wedstrijden zijn en het is voor het eerst dat de masters hun kampioenschap gelijktijdig hebben met die voor de meerkampers senioren en junioren.

\"\"
Tilly wint in Zittau 2012 een van haar vele internationale medailles (foto Weia Reinboud)

Wat drijft masters om atletiek te beoefenen tot na hun vijftigste, zestigste of zelfs honderdste? (Dat laatste overigens alleen in het buitenland totnutoe.) We stelden Tilly Jacobs daarover een aantal vragen. Zij neemt op zaterdag deel aan de 60 meter, op zondag staan verspringen en de 200 meter op haar programma. Ze is V55, maar bij deze NK Indoor wordt die klasse gecombineerd met de V50.

Je hebt in je jonge jaren atletiek gedaan, ben je het altijd blijven doen en zo master geworden?

\"Ik heb wel even een break gehad na de seniorentijd. Na een paar jaar ben ik weer begonnen met wat loopjes over vijf kilometer, maar wedstrijden op de baan zijn toch een stuk leuker. Mijn eerste internationale masterswedstrijd was als V40 de EK in Malmö in 1996.\"

Wat zijn je drijfveren?

Ik vind het een uitdaging om mijn pr\'s te verbeteren en ik heb plezier in het trainen, meestal in het bos. Verder natuurlijk ook de gezelligheid met andere atleten bij EK\'s en WK\'s. Op dit moment heb ik trouwens een lichte blessure en kan ik niet trainen zoals ik zou willen, ik word daar altijd een beetje chagrijnig van.

\"\"
Tilly (rechts) in Sacramento 2011 met Canadese sportvriendin/concurrente Wendy Alexis
(foto Michel van Osch)

Welke onderdelen hebben je voorkeur?

De sprints van 60 meter tot en met 200 meter en daarnaast ook het verspringen. Door kuitproblemen loop ik de 400 meter niet meer, jammer, want dat vind ik het mooiste nummer.

Daar heb je als senior ook het meeste succes mee gehad: viermaal Nederlands kampioene bij de senioren, eenmaal zilver. Verder driemaal zilver op de 200 en eenmaal brons op de 100. En niet te vergeten in 1980 het Nederlands record op 52,38 gezet en dat heeft zes jaar gestaan. Heb je ook aan internationale toernooien meegedaan?

Ja, de EK in Praag in 1978, ik had daar graag de 400 individueel gelopen maar mocht alleen de 100 en 200, plus natuurlijk de 4x400. Ook was ik bij het EK in Sindelfingen in 1980, waar ik een Nederlands record liep op de 400 met een tijd van 54,48 - ik was behoorlijk verkouden en niet fit!

Je eerste EK bij de masters was wel een klapper, hè?

Ja, vijfmaal goud, 100, 200 en 400 en beide estafettes. Nooit gedacht!

Is er verschil tussen topsport bij de senioren en bij de masters?

Bij de senioren wordt alles voor je geregeld, zoals vervoer, verblijf, stages, centrale trainingen. Bij de masters hebben we die luxe niet. Bij de masters is het allemaal wat gemoedelijker dan bij de senioren. En bij de masters zijn de tijden steeds wat minder snel... Het is inderdaad elk jaar iets inleveren, maar het is me vorig jaar toch gelukt om sneller te lopen dan de voorgaande jaren, eindelijk weer eens geen blessure. Als je heel reëel bent weet je dat met ouder worden de prestaties ook minder worden, maar toch vind ik het een uitdaging om dat te beperken. Intussen is het belangrijkste om plezier in de sport te houden.

\"\"
Tilly in actie tijdens een eerdere editie van de NK Indoor masters in Apeldoorn

Er zijn niet veel ex-toppers bij de master actief...

Ik vind het jammer dat er zo weinig atleten van vroeger door zijn gegaan. Bij mensen waar ik nog contact mee heb zijn er overigens ook met dusdanige klachten aan pezen en spieren dat ze het niet meer zouden kunnen.

Hoe vaak trainde je als senior, en hoe is dat nu?

Vroeger zes dagen per week, daarnaast had ik gewoon een baan. Alleen op stage werd het tweemaal per dag. Tegenwoordig probeer ik om de dag te trainen, een dag rust ertussen is wel nodig voor het herstel, je merkt dat je minder omvang aankunt dan vroeger. De regelmaat komt wel eens in het gedrang, want ik heb ook nog werk én ik geef training.

Tekst: Weia Reinboud