Brons voor Tessa van Schagen op 200m

Aan Tessa van Schagen uit Leiden de eer om de eerste Nederlandse medaille in ontvangst te nemen. Ze verdiende het brons op de 200 meter. En dat deed ze met veel strijd.

Van Schagen liep lange tijd op de vierde plek en pakte op de streep haar concurrente Anna-Lena Freese. De atlete was heel nuchter over haar finish: \'Ik heb altijd een goed eindstuk. Toen ik haar (de Duitse, red) zag lopen dacht ik bij mezelf: \"zonde als ik haar laat gaan.\" Dus nog even alles geven en gelukkig klopte ik haar net op tijd\'. De tijd op de klok was 23.65. Dat was 0.16 langzamer dan haar tijd in de series die haar een pr opleverde. Brons en een pr dus voor Van Schagen die op zondag nog uitkomt op de 4 x 100 meter.

De grote man
Het oranje staat hem geweldig. En past hem ook, want hij is in Nederland op dit moment de absolute werpkampioen. Hij heeft zelfs het nationaal juniorenrecord bij het kogelslingeren in handen. Hoge verwachtingen dus van AAC-atleet Denzel Comenentia. Hij mocht vandaag bewijzen dat de drie ongeldige slingers op donderdag toeval waren. Het lukte niet! Comenentia wierp zijn eerste discus nog naar 53.22m, maar dat was het enige geldige wapenfeit van de zaterdag. Een keer buiten de lijnen en een worp in het net maakten een einde aan het toernooi van de Amsterdammer. Naar eigen zeggen te voorzichtig geworpen. \'Bij de laatste nam ik meer risico, maar die belandde in het net. Volgend jaar zal ik laten zien hoe het wel moet!\'

De balk
Nederland had twee deelneemster ingeschreven voor het verspringtoernooi. Met een kwalificatie-eis van 6.20m en twee pr\'s rond de 6.10m zou het voor de vrouwen lastig worden om de finale te halen, maar op een toernooi is alles mogelijk. Dus gingen Gabriëlle Dwomoh en Djanne van Kooten fit en met vertrouwen de baan op. Helaas eindigde de wedstrijd voor beide atletes na de kwalificatie. Dwomoh begon ongeldig en eindigde met een sprong van 6.01m, Van Kooten kwam niet verder dan 5.89m. Dwomoh had volgens eigen zeggen de finale kunnen bereiken als ze bij haar laatste sprong niet had moeten inhouden: \'Ik heb mijn laatste passen kort gehouden, het was alles of niets. Ik baal hier verschrikkelijk van, want ik was fit, had geen last van mijn hamstrings en het zat erin, de finale. Jammer dat ik maar drie sprongen had\'.
Had Dwomoh te weinig ruimte voor de balk, voor Djanne van Kooten gold het tegenovergestelde: zij kwam veel te ver voor de balk uit. \'Ik liep al veel te vroeg veel te snel en daardoor kwam ik niet goed uit. Dat gebeurde bij de tweede sprong en ik probeerde het te corrigeren in de laatste, maar dat lukte niet. Daarom 5.89m. En de zenuwen speelden ook wel mee. Tot en met de voorbereiding ging het goed, tijdens de wedstrijd was ik nerveus\', aldus de atlete van VAV.

Hoogvlieger, deel 2
Hij had het naar zijn zin, polsstokhoogspringer Milan Meeuse uit Sittard. \'Begin van dit jaar had ik twee doelen gesteld: eerste worden op de NKJ en meedoen hier in Rieti. Ik heb ze beide gehaald. En als je hier dan je pr evenaart (5.05m), onder druk kunt presteren (de finale halen op pr-hoogte in de laatste poging, red.) en dus mee mag doen met de besten, ja, dan ben ik heel tevreden\'. Meeuse zat volgens eigen zeggen lekker in de finalewedstrijd en wilde graag zijn pr verbeteren, maar dat gebeurde niet. De man van Unitas bleef steken op 5m.

Met hindernissen
Een nationaal juniorenrecord, zesde van Europa en een verbetering van zijn pr met 0.32: je zou zeggen dat het hordenkampioenschap geslaagd is voor Jules de Bont, maar daarover denkt de Amsterdammer anders: \'Ik loop om te winnen, maar ben niet constant genoeg. En als je in de series harder loopt dan in de halve finale en finale, dan doe je toch iets fout\'. Over het feit dat hij in baan 8 liep, was hij ook al zo nuchter: \'Als niemand zou kunnen winnen in die baan, hadden ze hem niet gemaakt\'. De Bont liep de 110 meter in een tijd van 13.54, 0,09 boven zijn nieuwe pr en juniorenrecord. De Franse winnaar Wilhelm Belocian vestigde een nieuw Europees juniorenrecord: 13.18.

Benjamin
De jongste van het Nederlands team is 3000 meter-loopster Nisrine Masrhalmi. De pas 16-jarige Barendrechtse kwam als negende over de finish in een tijd van 10.03.17 in wat begon als en boemelrace. \'De eerste vier rondjes kon ik goed bijblijven, maar toen gingen ze er vandoor. Ik hoorde vanaf de kant roepen \"goed\" en \"sneller\" en heb zo goed mogelijk gelopen. Was trouwens wel blij dat er geen kwalificatie was, want 6 km lopen in een paar dagen tijd was voor mij wel wat veel geweest.\' Masrhalmi verwachtte zeker geen medaille te winnen: \'Heb hier veel geleerd en vind het alleen maar super dat ik hier mocht meedoen. Nu mijn kleren zoeken, want die heb ik afgegeven aan iemand daar\'. (Masrhalmi wijst naar het middenterrein.)

De lange adem
Juichend kwam hij over de finish, Bart van Nunen uit Hellevoetsluis. Hoewel hij \'slechts\' vijfde werd, is hij blij met het resultaat. Zelf snapt hij er overigens niets van: \'Het was een zooitje. Een race met veel tempowisselingen, duw- en trekwerk, ik werd ook nog een keer aangetikt en ik ben niet zo heel handig, dus bijzonder dat ik vijfde werd\'. De wedstrijd over 12.5 ronde werd al heel snel gedomineerd door de Turk Ali Kaya die de laatste lopers bijna op een ronde wist te zetten. In de volggroep kon Van Nunen goed bijblijven. Pas in de laatste ronde liepen de latere zilveren en bronzen medaillewinnaars weg. Van Nunen miste een medaille, maar won op de streep nog wel een plekje door net voor de Kroaat Dino Bosnjak te finishen.

De uitslagen staan hier, op de Atletiekunie Facebookpagina staan heel veel foto\'s van dag 3, meer nieuws, foto\'s en video\'s zijn te vinden op www.atletiekweek.nl en op www.losseveter.nl

Foto\"s: Erik van Leeuwen