Wout Zijlstra: 'Ik ga nog steeds voor Tokyo!'
De komende weken zullen de atleten van het AA Drink Talententeam 2018 aan je worden voorgesteld. Deze week atleet Wout Zijlstra (20 jaar), gespecialiseerd op de discus en kogelstoten.
Sterkste vader van Nederland
Een schuur vol halters, gewichten en andere krachtsportattributen. Dit privé krachthonk deelt Wout met zijn vader en naamgenoot, die in 2001 de titel sterkste man van Nederland kreeg. Geen wonder dus dat de jonge atleet Wout voorkeur heeft voor de pure krachtonderdelen binnen de atletiek. ‘Voordat ik deze overstap maakte, was ik een meerkamper. Vooral het lopen van langere afstanden is niet mijn ding, en ook polsstokhoogspringen past niet bij me. Ik wist altijd al dat ik een keer zou kiezen voor werpen, de krachtonderdelen passen bij me. En ik hou van explosief trainen.’
Schouder in de shit
‘In 2014 werd ik kampioen tienkamp bij de junioren. Maar daarna koos ik toch definitief voor alleen discuswerpen en kogelstoten. Ik werd gevraagd om op Papendal te komen trainen, een eer en een grote stap.’ In 2017 mocht hij zich ook aansluiten bij het AA Drink Talententeam. ‘Helaas was het een vervelend jaar. In april raakte mijn schouder uit de kom, en in juni ben ik uiteindelijk aan deze blessure geopereerd. Mijn schouders zijn essentieel voor mijn sport, ik kon dus geen enkele wedstrijd meedoen. ‘Lastig om mee om te gaan’, vond Wout. ‘Ik zat echt even in de shit. Maar blijkbaar hebben ze vertrouwen in me,’ lacht Wout. ‘Want ik ben dit jaar weer gevraagd voor het AA Drink Talententeam.’ Zelf heeft Wout ook vertrouwen: ‘binnen nu en twee maanden komt het sowieso goed met m’n schouder.’ En ondertussen focust hardwerkende Wout zich op het 2e jaar van zijn studie Bedrijfskunde.
NK, EK en dan.. Tokyo?
Wout heeft ook al concrete doelen voor ogen zodra hij hersteld is. ‘Ik heb niet heel veel aan kracht verloren. En ik heb straks nog zo’n vier maanden om me klaar te stomen voor de NK eind juni.’ Wat hij daar denkt te bereiken, vindt hij nu nog lastig in te schatten. ‘Maar ik hoop wel podium te pakken met discuswerpen, al is de concurrentie groot. Ook meedoen met de senioren is wennen hoor. Als junior hoorde ik met afstanden van 60.70 met discus en 19.40 met kogel bij de beste van de wereld. Nu moet ik flink wat stappen terug doen. Toch wil ik zeker de EJK 2019 meepakken. Dit jaar miste ik deze wedstrijd helaas door de blessure.’ Wout droomt en denkt verder. ‘Ik zei altijd, in Tokyo ben ik erbij! Maar dat durf ik nu niet meer zo zeker te stellen. M’n proces als atleet is fors doorbroken afgelopen jaar. Maar ik ga er nog steeds voor.’
Mentale coach
Bij AV Horror in Sneek is het avontuur van Wout begonnen. ‘Ik ben de club en mijn trainer zeker dankbaar, dankzij hen heb ik de kansen gekregen die op mijn pad zijn gekomen. Ik train er nog af en toe wat, maar de echte trainingen volg ik op Papendal.’ En zijn belangrijkste voorbeeld? Dat is natuurlijk zijn vader. ‘Hij weet hoe het is om aan wedstrijden mee te doen, hij is mijn motivator en mentale coach bij elke wedstrijd.’
Tekst: Esther Vliege
Foto: Coen Schilderman
