WJK dag 5: Estafette 6e, Reinders 7e, Williams 11e

In de finale 4x100 meter bij de WK Junioren heeft de Nederlandse meisjesploeg een ZESDE plaats behaald. Met een afstand van 61,63 meter werd Eva Reinders hier in Barcelona mooi ZEVENDE bij het kogelslingeren. Met een goede tijd van 13,79 werd Suzanne Williams elfde in de halve finales van de 100 meter horden.

Dit verslag werd tijdens de wedstrijdavond regelmatig geactualiseerd. Wedstrijdupdates worden ook verzorgd op www.twitter.com/Atletiekunie.

Finale 4x100 meter meisjes: Nederland zesde

Perfectie is moeilijk te bereiken. Herhaling ervan is vrijwel onmogelijk. Het was een les die de jonge meisjes 4x100 meterploeg liever niet zaterdag in Barcelona had geleerd, maar er staat wel een mooie zesde plaats in de wereld tegenover.

Vrijdag liep het kwartet Miquella Lobo, Tessa van Schagen, Naomi Sedney en Marloes Duijn een schitterende serietijd van 44,68 - 3,13 seconde sneller dan de individuele tijden opgeteld. Dat is een wisselwinst waar de nagenoeg perfecte wissels nodig is die de équipe van Rogier Ummels toen liet zien. In de finale was het allemaal iets minder, vooral de eerste overhandiging van Lobo aan Van Schagen (zie foto onder). \'Ik zat te dicht op Tessa\' beschreef Lobo. \'Zelfs al voor het wisselvak. Ik weet niet waardoor, maar ik heb geprobeerd het zo goed mogelijk op te lossen.\'

Het stokje verloor door deze hapering ongetwijfeld enig momentum, maar de ploeg bleef wel in de wedstrijd en Van Schagen toonde op het rechte stuk uitstekende snelheid. De wissel op Sedney was solide, maar evenmin zo goed als vrijdag: \'Ik kreeg hem wel goed, maar niet zo scherp als gisteren\', aldus Sedney. \'Ik had aan het eind van mijn bocht ook een wiebeltje dat ik normaal nooit heb.\'

Met de estafettestok niettemin veilig in handen van Duijn was het aan de relatieve \'nestor\' van de ploeg (19 jaar en ervaring op drie toernooien) om het stokje zo snel mogelijk aan de finish te krijgen. De atlete van SAV uit Grootebroek kweet zich uitstekend van haar taak. Snelle slotloopsters van atletische grootmachten als Amerika en Duitsland waren al ver buiten bereik, maar Duijn liep in op de Poolse Ciba en de Belgische Grillet. \'Je bent met je eigen race bezig, maar je ziet het natuurlijk uit je ooghoeken.\' Uiteindelijk was de 100 meter net te kort en finishte Nederland in 45,22 0,1 seconde achter België en 0,27 achter Polen. Nederland kwam als zevende over de streep, maar Nigeria bleek wel een wisselfout te hebben gemaakt en werd kort na de race gediskwalificeerd. Duijn: \'Ik ben trots op ons team.\'

Hoewel Nederlands juniorenkampioene Van Schagen direct na de race erg teleurgesteld was (reserve Sascha van Agt was ook dit keer integraal deel van het team als troostster), kon ze met haar teamgenoten al vooruit kijken. Op Duijn na, zijn alle loopsters - Van Agt - namelijk pas eerstejaars A-junior. \'Ik heb hier heel veel geleerd\', vond de Leidse. \'Het is heel anders om hier te zijn dan op een gewone wedstrijd in Nederland. Zelfs het NK is hier niet mee te vergelijken.\'

In de finale slaagde Groot-Brittanië er niet in het stokje rond te krijgen (evenmin als de Britse jongensploeg trouwens). De Verenigde Staten (43,89), Duitsland (44,24) en Brazilië waren echter een klasse apart - zelfs de Zuid-Amerikanen liepen voor het brons nog 0,39 seconde harder dan Nederland in de serie. \'Die tijd van 44,29 was waarschijnlijk iets te hoog gegrepen\', beaamde Sedney. \'Maar in de finale hoop je het beste uit jezelf te halen en dat was meer gisteren zo dan vandaag\'. Of, in de woorden van Van Schagen: \'Wel goed, maar gisteren net iets beter.\'

Luister hier naar de vier Nederlandse loopsters (inclusief verspreking en toen nog niet bekend was dat Nigeria onreglementair gewisseld had):
(link)

Finale Kogelslingeren meisjes: Reinders zevende

Missie geslaagd! Na drie pogingen - bij de EJOF, de EJK en het vorige WJK in Moncton - stond Eva Reinders \'eindelijk\' in haar kampioenschapsfinale. In het Estadi Olimpic de Montjuic Lluis Companys nog wel!

Reinders stelde op de voorlaatste dag van de kampioenschappen niet teleur. Met 61,63 meter garandeerde ze in haar eerste poging meteen haar plek bij de eerste 8. Het was ruim twee meter verder dan twee dagen eerder in de kwalificatie, waar de Groningse pupil van Joop Tervoort, Aafke Vogelenzang en Manfred Sahner nog teleurgesteld uit was gekomen. \"Ik heb nu veel meer het gevoel dat ik een goede wedstrijd heb gedraaid\', vond de studente fysiotherapie.

Jammer vond Reinders het wel dat 61,63 meter het maximaal haalbare bleek. Ze worstelde met haar techniek, vooral het begin van de vier draaien.\"Als ik te hard ga, heb ik het gevoel dat ik met mijn lichaam uit de bocht vlieg\', beschrijft Reinders. \'Als het te langzaam gaat, kost het veel kracht om te herstellen.\'

In de wedstrijd was al meteen duidelijk dat een absolute topklassering er niet inzat, want de nummers 1 t/m 4 hadden na ronde twee al meer dan 66 meter geworpen. Het werd een finale van twee wedstrijden, met voor Reinders het doel om 63,33 te werpen die een vijfde plaats zou hebben opgeleverd - precies haar eigen Nederlandse juniorenrecord van een maand geleden. Met de top-8 al behaald kreeg de atlete vrij spel van haar trainers. \'Ik moest er gewoon voor gaan\', verhaalt de nummer 7 in de wedstrijd. \'Het maakte niet uit of de kogel in het net vloog.\' Dat gebeurde vervolgens prompt: \'Sneller in de draai gaan, werkte niet, maar langzamer pakte ook niet goed uit.\'

Luister hier naar een reactie van Reinders: (link). Lees voor een mooie impressie van een toernooi-optreden ook de teksten die Reinders schrijft op haar website.

Met een zevende plek kreeg Reinders uiteindelijk precies de plek die ze bij het ingaan van de wedstrijd had. Ze voegde ook twee punten toe aan het totaal dat Nederland goed kon gebruiken in het puntenklassement. Met dank aan haar en de estafette eindigt Nederland inclusief de derde plaats van Tim Dekker met 11 punten. Dat is met nog negen finales te gaan op zondag voorlopig goed voor plaats 30 in de stand (zie nabeschouwing zondag).

De strijd om het goud werd gewonnen door de Francaise Alexandra Tavernier die in de vierde ronde met een machtig kampioenschapsrecord van 70,62 meter de drie concurrentes voorbijstak die al over de 67 meter hadden geslingerd. Met Alexia Sedykh - dochter van de vroegere Russische Olympische kampioen Yuriy - werd het zelfs een Franse dubbelslag (67,34). Ondanks een Oceanisch record van 67,00 meter (een persoonlijk record van bijna drie meter) werd dat slechts een troostprijs voor Julia Ratcliffe (Nw-Z), want het brons ging naar Alena Navahrodskaya (Blr, 67,13).

Halve finale 100 m horden: Williams geniet van geslaagd toernooi

Met een tijd van 13,79 in de halve finales van de 100 meter horden presteerde Suzanne Williams boven verwachting bij de WK Junioren. De atlete die vrijdag als 22ste aan het toernooi begon, eindigde met opgeheven hoofd en de karakteristiek brede lach als elfde.

\'Ik had niet eens verwacht hier te staan\', vertelde de pupil van Purcy Marte in Purmerend. \'Het seizoen begon gewoon slecht. Dan moet je je hoofd koel proberen te houden, toch door blijven gaan. Hoe langer het seizoen duurde, hoe beter het ging.\'

Die lijn trok Williams uitstekend door in Barcelona. Ze moest er als allerlaatste individuele atlete aan de bak, maar trok het eigen plan en stond er toen het moest. Dat leverde zaterdag een mooie Tweet op uit Nederland. \'Trots op @Suuz_Williams de tijdens haar 1e eindtoernooi als 11e eindigt\', schreef Marte. Die had ook al meteen met teamcoach Rogier Ummels gesproken: \'[...] erg tevreden over haar instelling.\'

In Barcelona moest Williams zaterdag haar eigen race lopen. Ze kwalificeerde zich als twintigste en wist dat de laatste 8 normaal gesproken onbereikbaar zou zijn. Een goede tijd was het doel en vervolgens ook het resultaat. Van alle 24 halve finalistes liep er maar een sneller dan ooit, dus dat Williams 0,01 van haar toptijd verwijderd bleef, is veelzeggend.

Het bracht Williams zelfs nog opvallend dicht bij een finaleplaats. Uit de derde race gaat de nummer twee (Dior Hall uit Amerika) zelfs met 13,78 nog naar de finale. Williams zelf kwam met de 22ste tijd het toernooi binnen en gaat maandag naar huis als elfde van de wereld (met 13,79 - wel nog 0,15 seconden verwijderd van de atlete die als tijdsnelste naar de finale gaat).

De race zelf had Williams in een roes ervaren: \'het ging zó snel\', aldus de hordensprintster. Het voornaamste verbeterpunt is en blijft de start, die net als in de series niet uit de verf kwam. \'Daar had meer ingezeten\', vond de studente. \'Uiteindelijk ben ik blij dat ik dit mee heb mogen maken. Het smaakt zeker naar meer. Het EK onder 23 (volgend jaar) lijkt me een goed doel.\'

Luister alvast naar de reactie van Williams: (link)

OVERIGE FINALES:
Dag 5 van de zes kampioenschapsdagen in Barcelona leverde een wereldrecord op, drie van de negen kampioenschapsrecords tot dusver en vijf van de 25 beste wereldseizoensprestaties (alles bij de junioren). Amerika leidt zowel het medailleklassement (twee keer zoveel medailles als Kenia) als de puntentabel voor top-8 klasseringen (meer punten dan Kenia en nummer drie Groot-Brittannie samen).

Kogelslingeren jongens: WERELDRECORD Qatari Elseify
1. Ashraf Amgad Elseify (Qat) 85,57 Wereldjuniorenrecord, 2. Bence Pasztor (Hon) 76,74, 3. Suhrob Khodjaev (Oez) 76,16
Voor het tweede achtereenvolgende jaar een ijzersterke kogelslingerwedstrijd. Was het twee jaar geleden in Moncton de Amerikaan Conor McCullough die de show stal met een kampioenschapsrecord van 80,79 meter, dit jaar ging Elseify hem al in ronde 3 voorbij met 81,84. Een toernooirecord was echter niet genoeg voor de man uit Qatar. Na 81,84 en 81,60 haalde hij verwoestend uit naar een afstand van 85,57. Dat was niet zo maar een wereldjuniorenrecord. maar meteen eentje 2,60 meter verder dan de Spanjaard Javier Cienfuegos drie jaar geleden slingerde (hij deed dat in Madrid, dus de Catalanen in Barcelona zijn wellicht iets minder teleurgesteld). \'Ik wist dat ik het record kon breken\', zei de Qatari tegen de journalisten van de IAAF. \'Het is schitterend om het doen.\'
Alexandros Poursanidis schreef bijna geschiedenis. Eerst wierp hij twee keer ongeldig zodat hij ver moest werpen om in de wedstrijd te blijven. Dat deed de Cypriootvervolgens prompt en zelfs zo goed dat hij met 75,26 op de derde plaats stond. Dat was het dichtst dat zijn (ei)land ooit bij een WJK-medaille is geweest, want het beste resultaat was tot dusver twee zesde plekken. Poursanidus haalde dat wel, maar voor het brons ging de Oezbeek Suhrob Kohdjaev hem met 76,16 net voorbij.

5000 meer jongens: Edris oppermachtig
1. Muktar Edris (Eth) 13.38,95, 2. Abrar Osman Adem (Eri), 3. Wiliam Malel Sitonik (Ken) 13.40,52
De Ethiopiërs Edris en Tsegaye Mekonnen vertrokken als een komeet, maar het tempo zou niet consistent hoog gehouden worden later in de race. Edris toonde wel een flink deel van de wedstrijd initiatief, maar was er acht dagen na zijn toptijd van 13.04,34 waarschijnlijk niet bij gebaat een tempo te lopen dat dichter bij het wereldjuniorenrecord (12.47,53) of zelfs maar het kampioenschapsrecord (13.08,57) lag. Overigens finishten er twee Kenianen ver voor Edris bij diezelfde wedstrijd in Saint-Denis, maar die waren niet uitverkoren om hun land in Barcelona te vertegenwoordigen. Daarmee had Edris de kans om te domineren met een oppermachtige slotronde. Achter hem kregen Adem en de overgebleven Keniaan Sitonik (die door een herstellende blessure heenvocht) dezelfde tijd, maar het zilver gaat naar de Eritreër.

400 meter horden meisjes: Russell wint, Little valt
1. Janieve Russell (Jam) 56,62 bwp, 2. Aurelie Chaboudez (Fra) 57,14 NJR, 3. Kaila Barber (VS) 57,63
Op papier was dit een van de spannendste wedstrijden met acht atletes die allemaal tijden hadden staan tussen de 57,04 en 57,82 (zowel dit jaar als hun absolute records). Janieve Russell liep echter alsof ze huizenhoog favoriet was en overblufte alle tegenstand met een voortvarende opening. \'Dat was het strijdpan met mijn coach\', vertelde de 18-jarige atlete bovendien. In de slotfase leken Shamier Little en de Oekraïnse Koesnychenko het sterkst op te komen zetten en vooral de Amerikaanse had misschien genoeg momentum om Russell te bedreigen. Prompt struikelde ze over de laatste horde, zodat de 56,62 van ranglijstaanvoerder Russell meer dan genoeg was voor goud. Kolesnychenko werd door de valpartij gehinderd en kon op haar beurt Chaboudez (nationaal Frans juniorenrecord) en Barber niet meer bedreigen (57,3 om 58,10). Chaboudez gaf een originele verklaring voor haar success, maar wel eentje die ze wellicht in Spanje had opgepikt: \'Mijn geheim is de siesta, ik heb al twee keer geslapen sinds ik vanochtend opstond.\'

Polsstokhoogspringen meisjes: Kampioenschapsrecord Bengtsson
1. Angelica Bengtsson (Zwe) 4,50 Kampioenschapsrecord, 2. Liz Parnov (Aus) 4,30, 3. Roberta Bruni (Ita) 4,20
De polsstokhoogspringwedstrijd was lang zo intrigerend en spannend niet als eerder in het kampioenschap bij de mannen. Hoewel het merendeel van het veld records van 4,30 of beter had staan, vloog bijna iedereen uit de wedstrijd op 4,20 meter. Dat de Zweedse wereldjuniorenrecordhoudster Angelica Bengtsson vervolgens de wedstrijd zou domineren was verwacht (ze begon pas op 4,25 meter), maar de enige concurrent die ze overhad (de Australische Liz Parnov) moest de strijd staken nadat ze 4,30 meter had gehaald. Daarmee was Bengtsson alleen over in de wedstrijd. Ze stelde niet teleur en ging in haar eerste poging over 4,35 en in haar tweede over 4,50 meter, tien centimeter beter dan het kampioenschapsrecord. 4,60 was nog te hoog gegrepen dit jaar voor de Zweedse (vorig jaar goed voor 4,63, dit jaar tot disver 4,58). Bruni won het brons omdat ze als enige andere over 4,20 meter ging (in haar derde poging, net als 4,15 meter).

4x100 meter jongens: bijna wereldrecord
1. Verenigde Staten (Hill - Bailey - Delaney - Ernest) 38,67, 2. Jamaica 38,97 NJR, 3. Japan 39,02.
Een weergaloze race besloot de vijfde dag van het kampioenschap zaterdagavond. Tyreek Hill, Aldrich Bailey, Arthur Bolarinwa en Aaron Ernest combineerden tot een schitterende tijd van 38,67 - maar 0,01 seconde langzamer dan hun landgenoten Trell Kimmons, Abidemi Omole, Ivory Williams en Olympisch 4x400 meterkampioen LaShawn Merrittin in Grosseto liep voor het goud en het wereldrecord in 2004.

Dubbel goud voor de Amerikaanse 4 x 100 meter ploegen

Ashraf Amgad Elseify toont het kogelslingergoud

Tekst: Wilmar Kortleever; Foto\'s: Erik van Leeuwen

---

De WK voor junioren (WJK, \'IAAF World Junior Championships\') worden van 10 t/m 15 juli gehouden in het Spaanse Barcelona.
Voor www.atletiekunie.nl doen verslaggever Wilmar Kortleever ([email protected], twitter.com/wkortleever) en fotograaf Erik van Leeuwen (www.erki.nl, twitter.com/erikvanleeuwen) dagelijks verslag over de Nederlandse ploeg met artikelen die tijdens de dag doorlopend worden geactualiseerd met tekst, foto\'s en hopelijk audio (interviews). Waar mogelijk worden de actuele verrichtingen nog sneller gemeld op de Atletiekunie Twitter.

Volledige informatie over het team van Dutch Athletics, hun programma, plus een interview-vooraf met meerkamper Pieter Braun, is te vinden in het teamboekje (\'Media Guide\') van de Atletiekunie. Klik hier (in PDF formaat). Een lijst met Twitteraars in Barcelona staat hier.

Eurosport zendt dagelijks live uit vanuit Barcelona. Via de website van de IAAF, www.iaaf.org en de website van de organisatie, www.bcn2012.org, zijn tijdens het toernooi meer informatie en live uitslagen te vinden.