Talentvolle vriendinnen dromen van de Paralympische Spelen

Ze moeten nog bijna drie jaar wachten, maar nu al zijn Zara Temmink en Jeomi Langebeeke (allebei 16 jaar) dagelijks bezig met de Paralympische Spelen van 2024 in Parijs. In de talentengroep van Fynn van Buuren krijgen ze op Papendal de juiste ondersteuning. De weg is nog lang, maar stapje voor stapje komt hun droom dichterbij.

Als enige meiden van de talentengroep trekken Zara en Jeomi automatisch veel met elkaar op. Vanaf het begin was er een klik tussen de twee, zowel op het sociale als op het sportieve vlak. Beiden hebben ze een Paralympische droom voor de sprint en het verspringen. En omdat ze niet in dezelfde klasse uitkomen, en dus geen concurrenten zijn, kunnen ze elkaar op alle fronten helpen.

Beperking

Zara heeft retinitis pigmentosa; een erfelijke ziekte aan haar ogen. Jeomi werd geboren met haar rechtervoet op de hoogte van haar linkerknie. Hierdoor heeft ze van jongs af aan een prothese. ‘Als het nodig is, ben ik Zara haar extra paar ogen. Terwijl zij bij een training mij kan helpen om bijvoorbeeld materialen neer te zetten wanneer ik dat zelf niet kan’, vertelt Jeomi over de samenwerking tussen de twee. ‘En we kunnen ook echte meidendingen met elkaar bespreken’, vult Zara lachend aan. ‘Dat heb je gewoon nodig in een groep met verder alleen maar jongens.’

Zara in actie

Testdag

Zara doet pas twee jaar aan atletiek, maar kan nu al mee met de nationale top. ‘Ik heb hiervoor aan turnen en judo gedaan. Ik wilde echter graag een buitensport proberen. Ik heb mij toen opgegeven voor een testdag atletiek op Papendal. Dat vond ik direct erg leuk en het bleek mij ook goed te liggen. Op deze manier kwam ik in contact met Fynn die mij vervolgens na een aantal proeftrainingen bij de talentengroep heeft gehaald.’

Op Papendal traint ze gemiddeld drie keer per maand. De overige trainingen doet Zara bij AV Argo in Doetinchem. Voor deze club komt ze ook uit bij wedstrijden waar ze vaak tegenstanders zonder beperking treft. Zo staat een dag voor het interview het NK junioren op het programma. ‘Ik kan zien waar ik loop en waar bij het verspringen de afzetbalk is. Mijn beperking geeft alleen wel eens problemen wanneer ik bijvoorbeeld tegen de zon in moet kijken.’

Bij para-wedstrijden treft ze weinig concurrentie in haar categorie. Ze heeft voor zowel het verspringen (4,66 meter) als de 100 meter sprint (13,22 seconden) het nationale record in handen. De sprint is haar favoriete onderdeel. Daarvoor heeft ze ook de meeste ambities. “Ik vind verspringen heel leuk, maar het springen zelf doe je alleen. Sprinten vind ik mooier. Door de strijd met elkaar word je sterker en sneller.’

Jeomi in actie

Blade

Ook Jeomi, die pas drie jaar aan atletiek doet, geniet volop van de sprint. Toen zij zich aanmeldde voor een project van drievoudig paralympisch kampioen Marlou van Rhijn en in aanmerking kwam voor een blade ging er een wereld voor haar open. “Het was natuurlijk enorm wennen, maar inmiddels voelt het voor mij als normaal hardlopen. Dat is een fantastisch vrij gevoel. De sprint is mijn uitlaatklep geworden. Als ik ren, dan vergeet ik alles om mij heen.’

Bij De Hoogstraat Revalidatie in Utrecht leerde ze hardlopen waarna ze aansloot bij AV Isala’96 in Kampen. “Bij andere sporten werd ik altijd gek aangekeken met mijn prothese. Dat was vanaf het begin anders bij AV Isala’96. Iedereen was juist heel nieuwsgierig en open naar mij toe. Ik voelde mij direct thuis. Ik train bij de club met een groep van mijn eigen leeftijd. Ik doe de warming-up met iedereen tegelijk en probeer daarna zoveel mogelijk mee te doen wat ik kan.’

Talentcoach Van Buuren zag Jeomi voorbij komen op een foto en nam contact op. Na een aantal proeftrainingen en de classificatie voor de T63-klasse kwam ze in de talentengroep op Papendal terecht. Mede dankzij een bijdrage van de Johan Cruijff Foundation kan de Atletiekunie hier de ideale omstandigheden en faciliteiten creëren voor de paralympische atleten.

‘De focus ligt tijdens de trainingen op techniek’, vertelt Jeomi. ‘Sinds ik train op Papendal ben ik enorm vooruit gegaan. Fynn heeft mij geadviseerd om een blade met een knie er in te nemen. Hierdoor kan ik nog beter bewegen, wat weer goed is voor mijn rug en heup. Inmiddels heb ik weer een nieuwe blade nodig. Dat is een flinke kostenpost en de verzekering vergoedt slechts een deel. Ik wil daarom een sponsorloop bij mijn club organiseren. Ik ga de uitdaging aan om 5 kilometer hard te lopen.’

Parijs 2024

Jeomi haar uiteindelijke doel is Parijs 2024. ‘Natuurlijk zijn er tot die tijd nog veel andere wedstrijden waar ik wil scoren, maar de Paralympische Spelen zitten altijd in mijn achterhoofd. Ik weet wel dat er nog flink wat werk aan de winkel is.’

Dit geldt ook voor Zara, die binnenkort naar Papendal verhuist om haar kansen op paralympische deelname te vergoten. ‘Het afgelopen jaar heb ik 1 seconde van mijn PR afgelopen. Het moet echter nog 0,6 seconden sneller voor de limiet. Ik ga alles op alles zetten om dit te bereiken.’

Tekst: Mathieu Hilgersom
Beeld: Patrick Spruytenburg