Sharona Bakker heeft de laatste stappen gezet
Ze heeft de laatste stapjes gezet die nog mogelijk waren voor het vertrek naar Istanbul. ‘Het laaghangend fruit is geplukt\', zegt coach Purcy Marte. Ze hoopt bij de WK indoor op de perfecte race, want die heeft ze deze winter nog niet gelopen.
Goud op de AA-Drink NK Indoor
Sharona Bakker is de grote verrassing in de Nederlandse atletiek van de afgelopen maanden. Op de 60m horden verbeterde de 21-jarige atlete van Nea Volharding haar p.r. van 8,41 naar 8,03 en daarmee kwalificeerde ze zich voor de mondiale titelstrijd, die komende vrijdag in Istanbul begint. Het is de tweede tijd ooit gelopen door een Nederlandse. Marjan Olyslager liep in 1989 7,89.
Voor buitenstaanders, maar ook voor veel atletiekliefhebbers, kwam die snelle progressie als een verrassing. Bakker en haar coach Marte waren er echter al langer van overtuigd dat de toegenomen snelheid van de atlete in het indoorseizoen tot fraaie tijden zou kunnen leiden. Op de 100m horden in het buitenlucht kwam ze in de afgelopen zomer al tot een p.r. van 13,43. Maar toen ging het op een belangrijk moment, bij de EK voor neo-senioren, juist mis doordat haar techniek niet langer paste bij die grotere snelheid.
De pers dromt om Sharona Bakker heen
Bakker liep haar indoorrecord op 12 februari in Karlsruhe. Op 27 januari kwam ze in Chemnitz al tot 8,08. Het waren twee van de veertien races die ze deze winter liep. Ze kreeg ook uitnodigingen uit Gent en Linz en ze stond aan de start naast grote namen uit de hordensprint als Lolo Jones en Yvette Lewis. Ze heeft ervan genoten. ‘Vooral omdat ik met name bij Lewis merkte dat ik tussen de horden op haar inliep. Het geeft een heel goed gevoel dat ik zoveel snelheid heb.\'
Op 26 februari liep ze haar laatste wedstrijd vóór de WK, toen ze in Apeldoorn met 8,13 de Nederlandse titel won. Zowel in de series als in de finale raakte ze een horde. ‘Geen perfecte race\', klonk het strenge oordeel dat ze over zichzelf uitsprak. Bakker is niet snel tevreden.
‘Tijd voor grote veranderingen was er niet meer en die zijn ook niet nodig\', vertelde Purcy Marte, toen het duo afgelopen weekend in de Amsterdamse sporthal Ookmeer de laatste trainingen afwerkten. ‘Feitelijk hebben we de afgelopen twee maanden gewoon doorgetraind en waren de wedstrijden slechts een training op bijna 100 procent. De echte piek moet ze pas in Istanbul bereiken.\' Om dat te bereiken zou ze vanaf maandag vrijwel niets meer doen.
Wat wel opviel is dat Bakker bij haar internationale wedstrijden in de series harder liep dan in de finale. ‘In Chemnitz was dat te begrijpen omdat ze zich in die serie kwalificeerde voor de WK en we allebei bijna vergaten dat ze ook nog een finale moest lopen. Maar we hebben er daarna aan gewerkt dat de focus er op het juiste moment is en dat is bij de NK goed gelukt\', zegt Marte.
Wel is er nog wat geschaafd in de laatste dagen voor het vertrek naar Turkije. De coach bestudeerde de video-opnamen van zijn pupil en gaf die per mail door. Daarna werkten ze samen aan de verbeteringen. ‘We hebben vooral aandacht besteed aan haar reactiesnelheid vanuit de horden. En we hebben de paslengte vanaf de start iets groter gemaakt, zodat ze iets dichter op de eerste horde uitkomt\', aldus Marte. ‘Ook moet Sharona ervoor zorgen dat na de laatste horde technisch goed uitloopt. Dat kan alles bij elkaar nog iets snellere tijden opleveren.\'
Even leek er een kink in de kabel te komen. In haar nieuwe auto en op weg van haar ouderlijk huis in IJmuiden naar Ookmeer werd ze afgelopen zaterdag bijna van de weg gereden. Gelukkig kwam ze met de schrik vrij.
Vorige zomer tijdens de NK Atletiek
Purcy Marte is sinds twee jaar de coach van Bakker, die al vanaf haar negende aan atletiek doet. Af en toe assisteert Robin Korving bij de trainingen. Marte heeft een trainingsgroep bij Nea-Volharding en opende kort geleden een huis voor zijn atleten die van verre komen. Bakker trekt daar na de WK bij in.
Ze combineert haar sportcarrière vooralsnog met een parttime baan als gymnastiekdocente in het basisonderwijs. ‘De werkweek heb ik teruggebracht naar 20 uur. Maar zolang ik nog geen enkele status heb, ben ik daar voor mijn inkomen van afhankelijk\', zegt ze. Maar de verhuizing naar de plaats waar ze ook traint moet de verhouding tussen arbeid en rust wel verbeteren. En ze hoopt met een finaleplaats in Istanbul het recht op de ondersteuning van een topsportster te verwerven.
Over de komende zomer is ze duidelijk. Dat ze zich gaat kwalificeren voor de EK, daar wil ze best serieus over nadenken. De limiet van de EAA staat op 13,35 en als de eis van de Atletiekunie (13,03) nog te zwaar blijkt, krijgt ze als jonge talentvolle atlete wellicht wel de kans om ervaring op te gaan doen in Helsinki. Over de Olympische kwalificatie-eis van 12,80 laat ze zich slechts ontvallen een topsporter niets voor onmogelijk moet verklaren. ‘In ieder geval wil ik mijn leven zo inrichten dat de sport helemaal op de eerste plaats komt\', zegt ze. ‘Je moet echt willen investeren.\'
Tekst: Cors van den Brink
Foto\'s: Erik van Leeuwen
