Ronald Hertog zet hoog in

Hondenweer was het. Kou, regen, wind, zelfs onweer teisterden die eerste dag van de EK in Stadskanaal , afgelopen juni. Evengoed wierp Ronald Hertog de speer naar 54.75 meter, goed voor de Europese titel. Niet eens ver onder zijn Europees record (56.76) van vorig jaar. \'Ik voelde het al weken aankomen, technisch liep het op de training ook al zo goed.\'

Sinds die barre dag in Stadskanaal leidt Ronald Hertog de wereldranglijst 2012. Voor wat het waard is, want op die lijst ontbreken de namen van Mingjie Gao en Changlong Gao. De twee Chinezen heersen al jaren in de F44 (amputatie onderbeen) bij het speerwerpen. Mingjie Gao werd Paralympisch kampioen in Beijing, verbeterde in 2011 het wereldrecord tot 59.82 meter tijdens de WK. En Changlong Gao doet nauwelijks onder voor zijn landgenoot. Maar op de ranglijst van 2012 zijn ze nergens te bekennen.

\'Niemand begrijpt het,\' zegt Ronald Hertog. \'Raar. Je moet je toch kwalificeren, vormbehoud tonen. Ik weet dat Mingjie dit jaar bij de Asian Games in de 52 meter wierp, maar die afstand vind je niet terug op de ranglijst. Gek dus.\' Zijn ze uit vorm? Gestopt? Hertog maakt zich geen illusies: \'Ik ga van het ergste uit, ze zullen er staan in Londen.\'

Jacky Chan
Gao en Gao. In hun biografie op de website van het International Paralympic Comite is te lezen dat Mingjie \'sport\' als hobby heeft. En Changlong houdt van boeken lezen en vissen. Jacky Chan is zijn held. Veel meer komt ook Hertog niet te weten. \'Een mysterie voor mij, maar het zijn aardige jongens. Ik ken ze niet, ze spreken geen Engels en kan ze dus ook niks vragen. Op de WK in Christchurch van vorig jaar stopte Mingjie na twee pogingen. Toen heb ik met wat gebaren gevraagd wat er aan de hand was. Hij wees op zijn elleboog en dan weten wij speerwerpers wel wat er loos is. Verder ben ik nooit gekomen. Er staat een hoge muur om China heen en wij kunnen er niet overeen kijken.\'

Chinezen of niet, Ronald Hertog heeft zijn doel voor Londen helder voor ogen. Goud. \'Wat daarvoor nodig is? Een wereldrecord, boven de zestig meter dus. Daar ben ik mee bezig. Ik heb het nooit in de training gegooid, maar ik ben ook een echte wedstrijdwerper. Hoe groter de wedstrijd, hoe verder ik werp.\' En als hij die magische grens doorbreekt en evengoed naast het goud grijpt? \'Verslagen worden als je het zelf goed doet is niet erg. Verslagen worden als je niet het beste uit jezelf haalt, dát is erg. En dan ben ik ook niet van plan.\'

Vier jaar geleden in Beijing werd Ronald Hertog vierde, achter Gao en Gao en de Rus Evgeny Gudkov (zilver). \'Ik was de underdog, wierp met 51.69 een persoonlijk record vér boven mijn kunnen. Maar het gat met de top drie was toen groot en ik was onwijs tevreden met de vierde plek.\'

Piepjong
Het optreden van de toen 19-jarige Gouwenaar was chef de mission André Cats bij NOC*NSF opgevallen. \'Piepjong, vastberaden. Hij maakte meteen een plan om in 2012 wél op het podium te staan.\' Volgens Cats gaat Hertog professioneel te werk, stelt zijn doelen en is daarin vasthoudend. Daarom wees hij hem op 16 augustus aan als vlaggendrager van de oranje equipe tijdens de opening van de Paralympische Spelen.

Ronald Hertog is opgegroeid als \'een echt buitenkind. Ik had een skelter die ik helemaal heb afgetrapt. Sport deed ik omdat ik het leuk vond. Voetballen op straat, judo, korfbal. Maar van topsport had ik geen idee.\' Dat kwam later, na dat ongeluk op de snelweg in 2003 waarbij een onderbeen werd verbrijzeld. Tijdens de revalidatie in de Hoogstraat (Utrecht) vroeg de toenmalig bondscoach Frank Dick eens op een atletiektraining te komen kijken. \'Ik vond het leuk, ben uiteindelijk bij Rotterdam Atletiek terecht gekomen. Eerst deed ik alleen loopnummers, maar toen ik last kreeg van mijn stomp ben ik geswitcht naar speer, in 2007.\' (Als bijnummer doet Hertog in Londen ook mee bij het verspringen).

Een jaar later wierp hij de limiet voor Beijing en kreeg een A-status. Sinds 2010 is hij fulltime atleet. Of hij daarvan kan leven? \'Net aan. Voor een normaal leven. Het is niet genoeg voor geintjes zoals het naar Nederland halen van Ferenc Paragi. Dan heb je andere geldbronnen nodig. Sponsors, maar ook eigen geld. Ik zie het als een investering in mezelf. Goud in Londen is goed voor 12.000 euro, van NOC*NSF. Zilver 4000, brons 2000. We zien onder de streep wel waar het uitkomt. Het is de moeite waard. Het draagt ook veel verder dan alleen deze Paralympics, ik kijk ook naar Rio de Janeiro over vier jaar.\'

Iets extra\'s
De Hongaar Ferenc Paragi wierp in 1980 de speer naar een wereldrecord van 96.72 meter. Het waren de oude tijden, nog voor het zwaartepunt van de speer werd verlegd en de afstanden kelderden. Bernadette Fransen, Hertogs trainster in Rotterdam, kwam er een jaar geleden mee. \'Ze dacht: we hebben iets extra\'s nodig, iets om de concurrentie een stap voor te zijn. Zij kwam zo op het idee om naar haar oude held Paragi te gaan. Dat hebben we gedaan, een stage van een weekeinde in Budapest. Het klikte zo goed dat we hem hebben gevraagd of hij ons, mij, tot en met Londen wilde begeleiden. Dat vond hij een goed idee.\'

In de voorbereiding op de Paralympics was Paragi twee weken in Nederland, nadat Hertog eerder al enkele keren in Hongarije had getraind. Afgelopen winter was hij er ook bij op stage in Zuid-Afrika, net als in Barcelona waar het Dutch Parathletics Team de laatste dagen voor Londen verblijft. En uiteraard straks in Londen.

Of Paragi ooit van zoiets als F44 had gehoord? Hertog: \'Dat is niet van belang. Ik word als valide werper getraind. Ik ben bij het speerwerpen nooit tegen mijn handicap aangelopen. Natuurlijk mis ik kracht, coördinatie, snelheid. Maar het voelt niet als een beperking, het voelt normaal. Ik voel me vrij om topprestaties te leveren.\'

Tekst: Pim van Esschoten