Roest in benen van Abdi Nageeye

In de Groet uit Schoorl won hij op 12 februari nog op de 10 kilometer. Dit weekeinde bij de 20 van Alphen werd Abdi Nageeye slechts zesde. ‘Roest in de benen, denk ik.\'

Is 20 kilometer te lang?
Abdi Nageeye: ‘Nee. Ik had gewoon last van vermoeidheid, de hele week al. Ik ben bang dat ik een dipje heb, na de hoogtestage in Kenia vooraf aan Schoorl. De benen voelden vermoeid, tussen 8 en 14 kilometer leken ze wel opgeblazen. Voor de rest was alles okay. Ik wilde de wedstrijd verder gewoon uitlopen en kreeg toch weer nieuwe energie en motivatie. Maar toen die Brit (Ben Whitby, red.) versnelde, kon ik niet mee. Roest in de benen, denk ik. In de week na Schoorl ging alles echt super, ik kon maar blijven gaan. Ik liep ook bij de crosscup in België nog heel sterk. Drie weken na een hoogtestage zou je je heel goed moeten voelen, maar bij mij is dat blijkbaar anders.\'


Abdi Nageeye in actie tijdens de EK Cross, medio december 2011

Was dit je laatste wegwedstrijd, richt je je vanaf nu op de baan?
‘Nee, ik doe op 1 april de Parelloop in Brunssum en 15 april nog een wegwedstrijd. Daarna ga ik voor een maand naar Addis Ababa om me voor de bereiden op een 10.000 meter in Bilbao en de 5000 meter tijdens de Global Athletics in Nijmegen. De groep (Joshua Track Team met ook Jesper van der Wielen, red.) gaat dan naar Portugal, maar ik wil op hoogte trainen. In Kenia heb je altijd die heuvels, dat is niet goed voor je intervaltraining. Je hartslag schiet dan steeds omhoog. In Ethiopië rond Addis kun je ook vlak trainen. Bovendien heb je daar kunststofbanen. In Kenia zijn ze van zand of gravel, daar heb je altijd die stof. Niet fijn.\'

Je werd op de EK cross zesde (-23), waardoor je je plek in het AA-Drink Talententeam veilig stelde. Hoe belangrijk is dat voor jou?
‘Het is heel fijn. Ik heb nu veel minder de verleiding om voor het geld aan allerlei wegwedstrijden mee te doen. Als je fulltime atleet bent, moet je toch je geld verdienen. Ik kan nu rustig mijn keuzes uit de goede wedstrijden maken. Bovendien kan ik door de ondersteuning van het team bloedonderzoeken laten doen en stages betalen. En, ik heb geleerd die kleine, groene flesjes (AA-Drink Isotone) te drinken. Dat was het advies van Peter Vergouwen: ik moest die groene flesjes drinken.\'

Tekst: Pim van Esschoten
Foto: Erik van Leeuwen