'Mijn race'
Met de bijzondere overwinning spoelt Nageeye zijn olympische kater dubbel en dwars weg. In Parijs had hij het gevoel om het eremetaal te kunnen strijden, maar moest hij op zes kilometer voor de streep uitstappen.
Nageeye, die dit jaar ook al de marathon van Rotterdam won, zat tot en met kilometer 25 in een flinke groep met alle favorieten. Maar verrassend genoeg konden de Belg Bashir Abdi en de Ethiopiër Tamirat Tola (de nummer 2 en 1 van de Olympische Spelen) het tempo in de laatste dertig kilometer niet meer bijbenen. Door de finishstraat in Central Park liep hij weg bij zijn laatst overgebleven concurrent, keek nog een paar keer om en sloeg daarna de handen voor zijn gezicht.
"Ik was zo gefocust, zelfs toen ik alleen naar de finish liep kon ik niet geloven dat ik ging winnen", zei hij na de finish. "Het leek wel een droom. De Spelen waren zo teleurstellend voor mij, daarna dacht ik bij elke training weer aan de olympische marathon. Ik wilde winnen, hier in New York. Niemand geloofde me, ik stond hier niet bij de vijf favorieten."
