Moeder Georgine wil er zijn voor Gregory

Geplaatst op Donderdag, 29 juli 2010

Ze is er speciaal voor uit Paramaribo gekomen. Voor niks, zou je zeggen. Daar denkt Georgine Sedoc heel anders over. Dat Gregory er donderdagmorgen in de series al kansloos uitvliegt doet er niet toe. ,,Je wilt bij je kind zijn op deze momenten. Het kan goed gaan of fout. Ik ben realistisch. Gaat het goed is het feest, gaat het mis moet je je kop niet laten hangen.\'\'

Het gaat dus mis. Sedoc, de Europees indoorkampioen van 2007 die twee jaar later in Turijn op hetzelfde toernooi zilver pakte, is naar Barcelona gekomen met hoop. Maar ook met een lijf dat niet wil meewerken. Zijn 13.95 seconden is royaal onvoldoende voor de halve finale.

,,Dan gaan we maar shoppen,\'\' lacht moeder Sedoc buiten het stadion, waar ze Gregory na zijn race in de armen sluit. Er wordt weinig gesproken over zijn mislukte race. Wel is er overleg wat te doen met de tickets die Gregory heeft gekocht voor zijn moeder en nichtje voor vrijdag, als de halve finale en finale van de 110 meter horden op het programma staan. Het doel van die lange vliegreis, dus. Gregory zorgde voor mooie plaatsen à 75 euro. Ze twijfelen nu of ze nog wel zin hebben.

Vader Roy was deze keer niet kon meekomen. Als het even kan zijn Georgine en Roy er samen bij.,,Ook vroeger met zijn broer Randy al, hoor. Waar was dat?\'\' Gregory: ,,De WJK in 1997 in Lissabon.\'\' ,,Nee,\'\' zegt Georgina, ,,ik ben nooit in Lissabon geweest.\'\' Misschien was het een jaar eerder, tijdens de Europese titelstrijd voor junioren in San Sebastian.

In Birmingham, waar Sedoc in 2007 zijn grootste triomf vierde, waren ze er zeker niet bij. ,,We zaten met de hele familie thuis in Almere voor de buis. Het was feest.\'\' Gregory: ,,Het was toen allemaal zo onverwacht. Zelfs Marita (van Zwol, zijn coach, pve) was er niet bij. Die kreeg geen accreditatie.\'\'

Georgine: ,,Het gaat om het gevoel dat je er bent. Voor Gregory. Dat vinden we belangrijk. En we genieten natuurlijk ook allebei van atletiek.\'\' Hoe ze dan op de tribune zit? ,,Vol spanning. Je hoopt dat het goed gaat. We waren eerder al zo blij voor hem dat hij toch naar Barcelona mocht. En dan hoop je dat hij de series overleeft.\'\'

,,Zijn vader is een beetje kritisch, ik ben makkelijk. Zoals nu, er zijn ergere dingen op de wereld, hoor. Ik kan wel met mijn kop tegen de muur slaan, maar dat helpt je niks. Gregory moet nu gewoon kijken hoe hij zich kan verbeteren, voor volgend jaar.\'\'

Moeder Sedoc was zelf in Paramaribo sprintster en verspringster bij Atmodes. Ze leerde er Roy Sedoc kennen. Later kwamen ze naar Nederland. Hinkstapverspringer Roy kwam in 1973 tot 15.50 meter, dat nog altijd staat als Nederlands record. Ze kregen vier zonen die allemaal in de sport zitten. Valéry en Germaine in het voetbal, Randy en Gregory in de atletiek. ,,Onze kleinzoon Yannick doet ook aan atletiek, in Almere. Zeven jaar. Hij heeft al twee gouden medailles gewonnen bij het verspringen. Het zit in de genen, he. Ze kenden zijn naam niet, bij de club in Almere. Ze zeiden: hij is goed, maak hem lid. Toen we de formulieren hadden ingevuld, vroegen ze: Sedoc? Yes, we hebben een Sedoc in de club.\'\'

Georgine weet dat Gregory het fijn vindt dat ze er is. Dat voelt ze. ,,Dat is zelfs niet te beschrijven,\'\' zegt haar zoon. ,,We zijn als familie heel close. Dat ze helemaal uit Paramaribo is gekomen is echt super.\'\'

Drie jaar geleden gingen Georgina en Roy terug naar Paramaribo. ,,Nee, dat was niet zo moeilijk,\'\' zegt ze. ,,We hebben de kinderen goed achtergelaten. Ze zijn zelfstandig, hebben een goede basis. Het contact is goed, dan is de afstand nooit groot. En als het moeilijk wordt, dan zijn we er.\'\'

Gregory heeft het moeilijk. ,,Ik heb eigenlijk het hele jaar niet getraind, alleen geprobeerd fit te worden. En dat is geen trainen.\'\' Afgelopen winter liep hij een scheur van vijftien centimeter op in zijn linker hamstrings. Terugkomen viel tegen. ,,Ik ben vaak kruipend van de baan gekomen, vanwege de pijn.\'\'

In zijn race van donderdag voelde hij na vier horden \'iets\' trekken in diezelfde hamstring. ,,Dat gevoel kende ik, ik was bang dat \'ie ineens pats zou zeggen. Misschien had ik kunnen doortrekken, maar door die tegenwind was ik toch al kansloos.\'\' Want Sedoc heeft het niet op tegenwind. En juist in zijn eerste serie van vier sloeg de windmeter het verst uit, met -1.8 m/s.

De vraag blijft of Sedoc wel naar Barcelona had moeten komen. ,,Ik ben goed in vorm,\'\' houdt hij ondanks alles vol. ,,Ik had ook thuis kunnen zitten om voor de televisie te zien dat ik makkelijk door de series was gekomen. Maar dat telt niet. Dat kun je alleen zeggen als je op het toernooi aanwezig bent.\'\'

Misschien leunde hij wat al te veel op de hoop. Dat alles in dit rotjaar voor één keer lekker mee zou zitten. Geen tegenwind, maar juist een lekker windje in de rug. De hoop op een feestje, met moeder Georgine.

Tekst: Pim van Esschoten

Het team van Atletiekunie.nl bij de EK in Barcelona bestaat uit de verslaggevers Cors van den Brink, Pim van Esschoten en Wilmar Kortleever en fotograaf Erik van Leeuwen.

Startlijsten en uitslagen zijn hier te vinden.
Onregelmatige updates verschijnen op www.twitter.com/Atletiekunie.

De NOS biedt op haar website Sport24 een live-verslag aan van de wedstrijden (alleen binnen Nederland te ontvangen). Op televisie volgt in de late avond een samenvatting van het programma.
Eurosport biedt veel live-uitzendingen vanuit Barcelona.