Melissa Boekelman vindt een vrolijke trainer

Mooi stel hoor. Melissa Boekelman en haar nieuwe trainster Jacqueline van Dalen-Goormachtigh lijken lol maken belangrijker te vinden dan een verre stoot met de kogel. ‘Ach, het is het einde van het seizoen. Lachen mag,\' zegt de voormalige discuswerpster aan de rand van de baan bij de Arena Games in Hilversum.
‘Jacq is altijd vrolijk,\' zegt Boekelman na haar winst met 17.25 meter. Plezier, gekke bekken, lol maken in een trainingsgroep; ze kan niet zonder. Na haar vertrek afgelopen winter bij Ben Vet, trainde ze in het voorjaar een aantal keer mee met de groep rond bij Peter Salzer in Stuttgart. ‘Echt heel leuk, maar in Nederland trainde ik alleen. Je doet het, want je wil naar de grote toernooien. Anderen kunnen dat, die doen graag alleen. Ik vind dat moeilijker. En je moet,\' lijkt ze zichzelf toe te spreken, ‘het plezier niet wegnemen bij iemand die dat nodig heeft.\'
Ze vond het weer in Rotterdam. ‘Kom ‘ns kijken,\' had Goormachtigh haar gemaild. Sinds een maand rijdt ze twee keer per week op en neer vanuit Breda. ‘Eind oktober,\' vertelt Boekelman, ‘gaan we samen naar Stuttgart om met Peter Salzer de schema\'s voor de komende winter in elkaar te draaien. Op weg naar Londen 2012.\'



Het zou een grote stap voor het 22-jarige lid van het AA Drink Talententeam. De limiet staat op 18.55 meter, haar persoonlijk record uit 2010 staat op 18.17 meter. Dit jaar kwam ze in Hengelo tot 17.97 meter, in Ostrava op de EK-23 pakte ze brons met 17.88 meter. Te weinig voor uitzending naar de WK. En daar, in Deagu, was het niveau hoog. De Chinese Ling Li plaatste zich als dertiende en laatste voor de finale met een stoot van 18.67 meter.
Toch had Boekelman erbij willen zijn in Daegu. ‘Ik heb me er eerder over uitgelaten. De estafetteploeg mocht wel, Bram Som ook. Beiden zonder limiet. Zij wel, ik niet.Trek één lijn, daar heb ik geen moeite mee. Dan zeggen ze: de estafette is jong, talentvol en gaat om ervaring op te doen. Ik ben ook jong en talentvol én ik had de internationale limiet gehaald. Nee, ik had in Daegu geen potten kunnen breken. Maar die ervaring had ik heel graag willen meepakken. Ik ben nooit eerder op een WK geweest, het is met niks te vergelijken.\'
Dat haar route richting Londen ook via Stuttgart loopt, is voor Goormachtigh geen bezwaar. ‘Ik ging zelf vroeger ook graag naar Duitsland. Ik werd beter van hun aanpak.\' Boekelman: ‘De oefeningen die je moet doen om een deel van je techniek te verbeteren, dát is het. Het maakt je bewust van waar je mee bezig bent. Ik heb daar veel geleerd. Dingen, die ze me hier niet kunnen leren. De kennis van de werpnummers is daar zó groot.\'



Met de explosiviteit, de grote kracht van Boekelman, zit het wel goed. Technisch is er veel te verbeteren, weten coach en pupil. ‘Ik ben niet ontevreden over het seizoen. Indoor was slecht,\'aldus Boekelman, ‘daarna ben ik constant geweest. Vooral in maart, april en mei toen ik die technische aanwijzingen kreeg van Peter Salzer. Dat heeft me goed gedaan. Later werd het heen en weer rijden naar Stuttgart lastiger, omdat het seizoen was begonnen. Ik heb het daar dus niet kunnen afmaken. Nu beginnen we er in oktober mee, de hele winter door. Op dit moment willen we eigenlijk te snel. Jacq heeft wel vijf, zes technische aanwijzingen. We zijn op de goede weg, maar vijf punten tegelijk gaat niet. Daar zijn we het over eens, hoor.\'
‘Jacq is een heel goede motiveerster. Ze wil altijd het beste uit je halen, op trainingen en wedstrijden. En altijd vrolijk. Daarom is het ook zo leuk om met een vrouw te trainen. Ik heb liever een vrouw, je kunt onder elkaar meer kwijt. Al klinkt dat misschien een beetje tegenstrijdig, omdat Marco Hoogerland mijn mental coach is.\'

Tekst: Pim van Esschoten
Foto\'s: Erik van Leeuwen (tijdens de Arena Games)