Melissa Boekelman schaamt zich
Ze had de handen voor de betraande ogen geslagen na haar mislukte NK in Apeldoorn, waar ze slechts tweede werd achter Denise Kemkers. Een stoot van 16.59 meter, dat past niet bij Melissa Boekelman. In januari liep ze een voedselvergiftiging op tijdens de laatste dag van de - overigens voortreffelijke verlopen - stage in Zuid-Afrika. Nieuwe tegenslag kwam twee dagen voor de NK, toen ze haar schouder blesseerde. ‘Ik schaam me dood,\' zei ze na afloop.
Wat gebeurde er vrijdag?
‘Ik deed explosieve krachttraining en kreeg last van mijn schouder. Daar had ik de hele week al last van, op vrijdag werd het ineens erger. Ik kon die schouder niet meer normaal bewegen. Het zit vast, vanuit m\'n nek. Iets verrekt, denkt ik.\'
Waarom heb je je niet teruggetrokken voor de NK?
‘Ik geef nooit zomaar op. Ik ga door tot het bittere einde. Nou, dit wás het bittere einde. Deze afstanden stoot ik uit stand, als ik in goede doen ben. Ik ben vanmorgen twee keer behandeld, voelde me na de tweede behandeling okay. Vertrouwen in mezelf heb ik altijd. Na het instoten dacht ik nog dat 17.50 meter zou moeten kunnen... Ik schaam me dood.\' (Op maandag twittert ze: ‘Achteraf had ik niet mee moeten doen.\')
Wat was het verschil tussen het instoten en de wedstrijd zelf?
‘Bij de eerste stoot ging het fout. Dan ga je nadenken. Als je dat gaat doen, dan gaat het mis. En ik ben een enorme denker. Wát er door mijn hoofd ging? Technische dingen. Je merkt dat het niet werkt om daaraan te denken, dus ga je gewoon hard stoten. Werkt ook niet. Donderdag op de training stootte ik nog zó 17-half. Vorige week tijdens een wedstrijd in Hoboken ook nog 17.44 meter.\'
En nu?
‘Ik ga 1 week rust nemen. Op m\'n gat zitten. En daarna weer aan de bak als mijn schouder het toelaat. Winter Throwing is al over 3 weken!\'
Tekst: Pim van Esschoten
Foto: Erik van Leeuwen