Martina in gedachte al in Olympische finale

In Doha snelde hij begin mei op de 200 meter naar 20,26 seconden en plaatste zich daarmee definitief voor de Londen 2012. Begin deze week arriveerde hij vanuit Florida in Nederland voor de FBK-Games. In Hengelo wil hij op de 100 meter weer ónder de 10 seconden. ‘Ik ben zover.\'


Churandy is terug in Nederland

Churandy Martina staan de meeste van zijn races scherp voor de geest. ‘Stap voor stap. Vooral de goede races natuurlijk, die twee in Beijing staan bovenaan.\' Ze zijn echter toe aan vervanging. En in zijn gedachte staat Martina in Londen al in de finale. ‘Ik kan je niet vertellen of het regent of juist mooi weer is. Maar ik weet dat ik daar sta. In twee finales, 100 én 200 meter.\'
Bravoure, bluf? Sprinters zijn sprinters. Als ze al twijfelen, blijft het verborgen. Martina heeft ook recht van spreken, na zijn vierde plek op de Olympisch Spelen van 2008 op de 100 meter (9,93 seconden) en plaats twee op de 200 meter (19,82). Het zilver werd hem echter afgepakt na een Amerikaans protest. Martina werd gediskwalificeerd omdat hij een voetje buiten de lijn zou hebben gezet.
In Beijing leverde Martina twee topprestaties, maar dat was wel vier jaar terug. De wereldtop werd sindsdien alleen maar breder, Martina raakte achterop en kende ook geen goed pre-Olympisch jaar. Een jaar geleden, nadat de Antilliaan had besloten voortaan onder de Nederlandse vlag uit te komen, liep hij bij de FBK-Games een beetje ziek, zwak en misselijk de 100 meter in 10,10 seconden. Aan het einde van 2011 bleek dat nog zijn beste tijd van het jaar. Ook op de 200 meter stokte het bij 20,38 seconden.
‘Het was een jaar van verandering, van kleine blessures. Dan dit en dan weer dat,\' aldus Martina. Hij moest wennen aan de andere trainingen onder zijn nieuwe coach Dennis Mitchell. ‘Het gaat beter nu, ik ben sterker. Wat ik in de trainingen doe, moet ik nu in de wedstrijden gaan doen. Dan moet ik vooral mentaal heel goed zijn, rustig blijven. Want ben je een beetje nerveus, dan doe je het anders dan in de training.\'
Martina werkte vooral aan een betere start, met name de eerste stappen ná de start. Het helpt daarbij dat hij in Florida dagelijks op de baan staat met Justin Gatlin. ‘Hij start heel hard,\' zegt Martina over de Olympisch kampioen van 2004 die na een jarenlange dopingschorsing afgelopen maart in Istanbul de wereldtitel op de 60 meter opeiste.
De 10,10 seconden van een jaar geleden in Hengelo betekende destijds een nieuw Nederlands record, hoewel het persoonlijk record van Martina dus op 9,93 staat. Een jaar na Beijing liep hij tijdens de FBK-Games al 9,97; destijds de eerste keer dat onder de 10 seconden werd gelopen in Hengelo (én Nederland) en nog altijd het baanrecord.
Churandy Martina kwam begin deze week aan in Nederland voor de FBK-Games. Met een tijd onder de 10 seconden in gedachte. ‘Niet alleen hier, zo\'n tijd heb altijd in mijn hoofd. Zeker als het weer goed is.\'
Maar is het ook reëel, zo vroeg in het seizoen? Martina twijfelt niet: ‘Ik ben zover. Als je lichaam onder de 10 seconden loopt, kan het zich daarop instellen om het élke keer te doen. Het is nooit te vroeg in het jaar om onder de 10 seconden te duiken. Je moet het zo vaak mogelijk doen, dan wordt het gewoon. Dan weet ik: dit moet ik doen om onder de 10 seconden te lopen. Dat helpt ook tijdens de Olympische Spelen.\'
Ervaring heeft Martina (27) inmiddels genoeg, Londen worden al weer zijn derde Spelen. Bij zijn eerste mondiale toernooi, de WK van Parijs 2003, was hij nog geïmponeerd geweest. Daarna niet meer.


Martina op de atletiekbaan Nenijto van zijn club Rotterdam Atletiek


Hoe het is, in één callroom met Usain Bolt, Asafa Powell, Yohan Blake of Walter Dix? ‘Voor mij heel gewoon. Ik ken ze ook al zo lang, ook al van de jeugdtoernooien in de Caraïben. Of de Jamaicanen intimideren? Jongens die ze niet kennen, misschien. Mij niet. Misschien doe ik wel met ze mee. Als Bolt in de callroom zegt: we gaan voor één, twee, drie; alle plakken zijn voor ons. Met ‘ons\' bedoelt hij de Caraïben.\'
Die namen komt hij niet tegen op de EK in Helsinki, eind juni. Martina draait er niet om heen, hij denkt aan goud. Ook al waren er Europeanen die sneller waren dan hij, de afgelopen jaren. Met name Christophe Lemaitre, in 2011 goed voor 9,92 liep op de 100 en 19,80 op de dubbele sprintafstand. Het lijkt hem niet uit te maken. Dat ook in Europa snel wordt gesprint, weet hij. ‘En ik ga voor goud.\'
‘Een Europese titel is zoals een Pan-Amerikaanse titel (die hij in 2007 veroverde). Alleen op een andere plaats, dat is alles.\' Zou een Europese titel hem niet helpen, op weg naar Londen een maand later? ‘Voor mij is het een wedstrijd als alle andere. Een boost? Het maakt me niet echt uit.\' Hij lacht: ‘Ik bén al geboost.\'


Tekst: Pim van Esschoten
Foto\'s: Eric Roeske