Marathonloopster Hilda Kibet vol vertrouwen naar Boulder
Twee maanden onbekommerd trainen voor Olympische marathon
Ze had ongeveer 40 uur om de koffers uit te pakken, haar kleding te wassen en alles weer in te pakken. De tussenstop in Castricum, onderweg van Kenia via Gothenburg naar Boulder, duurde begin deze week maar kort. Maar de wedstrijd in Zweden was een mooie kans om zelfvertrouwen te tanken.
Kibet won afgelopen zaterdag de halve marathon van Gothenburg in een tijd van 1.09.27. Ze versloeg onder meer Tadelich Bekele Alemu (Ethiopië, 1.09.31) en Ana Dulce Felix (Portugal, 1.09.50). ‘Het was twee jaar geleden dat ik voor het laatst een wedstrijd won\', zegt ze tevreden, terwijl ze even de tijd neemt voor een interview. ‘Die Ethiopische bleef steeds achter me lopen en ik was steeds bang dat ze me in de laatste kilometers zou verslaan. Maar ik kon haar mooi achter me laten.\'
Hilda in actie tijdens de EK Atletiek Barcelona 2010
Kibet was iets sneller dan op 18 maart in New York (1.09.42), maar twee minuten sneller dan bij twee eerdere wedstrijden over 21km in dit jaar: de halve van Egmond (hoewel ze daar haar beste tijd ooit liep op dit parcours) en op 17 februari in Ras Al Khaimah.
‘In Egmond hadden we veel voordeel van de wind\', zegt ze eerlijk. De wedstrijd in de Verenigde Arabische Emiraten was een échte tegenvaller. ‘Maar ik had moeite met de motivatie, nadat ik in de marathon van Eindhoven zo slecht had gelopen. Terwijl ik me daar zoveel van had voorgesteld.\'
Ze kwam op 9 oktober 2011 tot 2.26.36, nadat ze op 10 april in Rotterdam met 2.24.27 een p.r. op de 42km had gelopen, beloond met de nominatie voor de Olympische marathon. Een echte verklaring voor \"Eindhoven\" heeft ze niet. ‘Maar het is niet verkeerd dat ik het daarna een tijd wat rustiger aan heb gedaan. Je kunt niet in november al gaan trainen voor een marathon in Londen begin augustus. We hadden besloten geen voorjaarsmarathon te doen. Het herstel zou teveel tijd kosten die ik nodig heb om me voor te bereiden op Londen. Maar ik vind het nu eenmaal moeilijk om hard te trainen als er geen duidelijk doel is. Dan mis ik de agressie.\'
Inmiddels is die motivatie weer helemaal terug, zeker na de overwinning in Gothenburg. ‘Mijn trainingsprogramma is een combinatie van duurlopen, kracht en snelheid, maar ik loop momenteel maximaal 32 kilometer. De extra kilometers komen de komende twee maanden in Boulder wel.\' Ze traint op de schema\'s van Gabriele Nicola, die in Kenia ook Mary Keitany begeleidt. Gerard van Lent heeft in Nederland meer de rol van adviseur gekregen.
Ze heeft eerder in Boulder getraind, toen ze zich in 2005 samen met Lornah Kiplagat voorbereidde op de marathon van New York, waar ze als haas voor Kiplagat aantrad. Nu zoekt ze er vooral goed weer én rust. ‘In Kenia is de regentijd aangebroken en zijn de paden erg modderig. Op de verharde wegen is het verkeer te druk.\'
Maar belangrijker is misschien dat ze wekenlang onbekommerd wil trainen. ‘Als we in Kenia zijn, is er altijd wat te doen. We hebben vijf koeien en een paar stukken land. We hoeven het werk niet zelf te doen, maar als er iets is, komen de werknemers toch naar ons toe. Terwijl ze best zelf beslissingen kunnen en durven nemen als we er niet zijn. Ook mijn familie doet vaker een beroep op ons, zeker omdat Hugo trainer is van mijn zusjes en mijn broer. Het kost allemaal niet zoveel tijd, maar het leidt je toch af.\'
Echtgenoot Hugo van de Broek zou zelf graag ook weer voluit trainen, maar de operatie aan een achillespees brengt meer naweeën dan hij had gehoopt. ‘Bij de vorige, soortgelijke operatie, aan mijn andere voet, kon ik vrij snel weer hardlopen. Nu blijft het maar pijn doen. Misschien moet er opnieuw een kijkoperatie volgen,. Maar dat wil ik nu niet laten doen, want dan kan ik Hilda zelfs op de fiets niet begeleiden en niet aurorijden. Haar Olympische marathon heeft nu voorrang. Al wil ik mijn loopcarrière beslist nog niet opgeven\', zegt hij.
Kibet heeft Edna Kiplagat voorgesteld om ook naar Boulder te komen en er samen te trainen. Of dat doorgaat is nog niet zeker. Wel zal TDR-atleet Christian de Lie enkele weken als sparring partner fungeren.
Ze heeft tussen Gothenburg en de Spelen slechts één wedstrijd in haar planning staan: de 10km van New York op 9 juni. Ongeveer een maand later keert ze terug uit de VS, om de laatste weken vanuit Castricum te gaan trainen. ‘Ik loop vooral graag in Schoorl\', zegt ze.
Op 5 augustus staat de marathon in Londen op de kalender. ‘De start is om 11.00 uur\', zegt ze. ‘Terwijl ze gewoonlijk nauwelijks weet waar en wanneer haar wedstrijden zijn\', grijnst Hugo. ‘Ik begin nu al nerveus te worden\', zegt Hilda.
Het parcours heeft ze inmiddels kunnen verkennen. ‘Drie grote rondes door de binnenstad, langs veel bezienswaardigheden, maar met tientallen bochten per ronde. Echt een parcours voor een crossloopster.\' ‘Het zal vreemd zijn, een race te lopen zonder hazen en zonder plan. Niemand weet tevoren hoe de strijd zich zal ontwikkelen. Ik weet wel dat de Keniaanse vrouwen niet bang meer zijn voor de marathon, dus ik denk dat het tempo snel omhoog zal gaan. Maar ik moet op alles voorbereid zijn. Het zal in ieder geval heel interessant worden, met ook die snelle Ethiopische vrouwen.\'
Ze weet dat andere Nederlandse vrouwen zich al buigen over de mogelijkheid om in 2013 van start te gaan bij de WK in Moskou, individueel of als team. ‘Maar ik kan daar nog niets over zeggen. Ik denk tot Londen en daarna ga ik weer verder kijken.\'
Tekst: Cors van den Brink
Foto: Erik van Leeuwen