Lornah Kiplagat wil niet elke dag aan Londen denken

Ze was een paar dagen in Nederland, maar trof het niet met het weer. Bibberend won Lornah Kiplagat van de Londen A-selectie afgelopen weekend de 10km bij de Groet uit Schoorl Run. Deze week laat ze zich behandelen door haar Ierse fysiotherapeut, daarna gaat ze weer snel terug naar het warmere Kenia.


Lornah Kiplagat onderweg door het besneeuwde landschap

Pieter Langerhorst had de sleutel van hun woning in Groet voor de zekerheid onder de deurmat gelegd. Zijn echtgenote wilde geen enkel risico nemen. ‘Als het te glad is, stap ik uit de wedstrijd\', had ze besloten toen ze het parcours - dat langs hun huis loopt - ging verkennen. Maar organisator Cees Pronk van het evenement - een goede vriend van beiden - en zijn vele vrijwilligers hadden de sneeuw van de wegen en bospaden weten te krijgen. Kiplagat bereikte zonder valpartijen de finish.
Het tekent de instelling van de Nederlandse recordhoudster op de marathon in deze maanden vóór de Olympische marathon. Alles staat in dienst van die ene wedstrijd, begin augustus in Londen. Alle andere wedstrijden zijn slechts bijzaak.
Erover praten wil ze liever niet, zeker niet in het steenkoude Nederland. ‘Ik leef van dag tot dag en denk niet vooruit\', zegt ze. ‘Ik wil helemaal niet met die Spelen bezig zijn.\'

Niettemin koestert ze al jaren de diepe wens om zich - nog meer - te bewijzen op wat ze zelf als de mooiste afstand ziet: de marathon. In het boek \"Helden van de 42 kilometer\" vertelde ze in 2010 dat ze al in een vroeg stadium wist dat de marathons bij de Spelen van Athene en Beijing niets voor haar zouden zijn. Ze mag dan niet van de kou houden en ze heeft goud gewonnen bij de WK cross in het veel te warme Mombassa in 2007. Maar 42 kilometer in de hitte is niets voor de vrouw die graag controle heeft over alle omstandigheden.
Dus moet het in Londen gebeuren. ‘Ik wil een grote marathon winnen, zoals die van New York. Of een Olympische medaille, want die nemen ze je nooit meer af\', zei ze.
Een laatste kans? Over het einde van haar carrière wil ze niet praten, maar ze is al wel 37 jaar.

De weg naar de Spelen van 2012 begon op 17 april vorig jaar in Londen, waar ze voor het eerst sinds in vier jaar weer een marathon kon uitlopen. Dat deed ze in 2.27.57 en dat was nét niet voldoende voor een nominatie. Op 16 oktober lukte het in Amsterdam wel. Daar liep ze 2.25.52. Maar het verschil was veel groter dan die twee minuten. ‘De dag ná Amsterdam kon ze al weer een uur joggen. We reisden terug naar Kenia en daar heeft ze weer een uur gelopen\', vertelt Langerhorst. ‘Vóór Londen had ze maar vijf weken goed kunnen trainen en was ze in de vorm voor 2.26. In Amsterdam had ze eventueel 2.23 kunnen lopen, maar wilde ze alleen ruim onder die limiet van 2.27.24 blijven. Daarom heeft ze heel ontspannen gelopen en bijna niet geleden onder die inspanning.\'

In de maanden tussen de marathon van Amsterdam en de wedstrijd in Schoorl heeft ze niet heel hard getraind. De marathon bij de Spelen is pas begin augustus en Kiplagat wil niet te vroeg in vorm zijn. In oktober kondigde ze aan dat ze wel wat meer aan haar snelheid wil doen. Daarvoor heeft ze in de komende maanden wat wedstrijden uitgezocht. Op 25 maart loopt ze de halve marathon van Lissabon, die bekend staat om het snelle parcours. Op 6 mei kan ze van start gaan bij de 25km van Berlijn. Ze wil daarna nog graag een of twee wedstrijden over 10 kilometer lopen. Er ligt een uitnodiging voor de race door Central Park, maar er zijn wat twijfels over de lange reis naar New York.

Intussen gaat het werk in Iten gewoon door. Het was de afgelopen maanden erg druk in het High Altitude Training Centre, dat inmiddels beschikt over 36 kamers, een zwembad en een krachtcentrum. Een groot deel van de Britse selectie, met onder meer Paula Radcliffe en Mo Farah, waren er voor langere tijd. Maar ook atleten van Franse, Sloveense en andere nationaliteiten trainden er al in hun voorbereiding op de Spelen.
Kiplagat onttrok zich zo veel mogelijk aan alle drukte. ´Samen trainen met Radcliffe? Nee, dat kan niet. Ze is een goede collega, maar ook een tegenstandster´, zegt ze. ´Met ook nog eens een heel andere instelling´, voegt Langerhorst eraan toe. ´Waar Lornah de rust zelve is, heeft Paula altijd drukte om zich heen.´
Hij ziet ook overeenkomsten. ´Het zijn beide vrouwen die al een lange carrière achter zich hebben. Eigenlijk kunnen ze nog maar voor één doel echt de motivatie opbrengen om hard te trainen en dat is die Olympische medaille. En daar zijn ze nu mee bezig.\'


Lornah wint afgetekend de Groet uit Schoorl Run

Kiplagat liep in Schoorl een rustige, maar gelijkmatige race. Na een tussentijd van 16.11 kwam ze uit op 32.27. Als ze in juni wedstrijden over dezelfde afstand loopt, in een andere trainingsfase en in ander weer, zal het 45 tot 60 seconden sneller gaan, zo is te verwachten. Nu gaat het er vooral om fysieke ongemakken te vermijden, zodat er hard doorgetraind kan worden.
In dat kader bezoekt ze deze week ook de Ierse fysiotherapeut Gerard Hartmann, die haar eerder heeft behandeld. ‘Zie het maar als een APK-keuring, want ze heeft momenteel geen klachten. Maar hij kan bijvoorbeeld goed controleren of de rug recht staat en eventueel wat behandelen\', zegt Langerhorst. Kiplagat heeft ook Bert Borghans als fysiotherapeut, maar hij is momenteel druk met de TVM-schaatsploeg.
‘In Kenia kan ze tegenwoordig terecht bij een fysiotherapeut in Iten, David Kurieu, die over alle papieren beschikt en ook veel atleten in ons centrum behandelt als die geen eigen fysiotherapeut bij zich hebben\', zegt Langerhorst.
‘Het gaat allemaal heel goed\', zegt Kiplagat. ‘Maar ik moet niet elke dag over de Olympische marathon hoeven nadenken.\'

Tekst: Cors van den Brink
Foto\'s: Erik van Leeuwen

Meer informatie over Lornah Kiplagat is te vinden op haar website.