Kiplagat: ‘Olympische medaille ontbreekt nog’

Een opgewekte Lornah Kiplagat start zondag in de Damloop. De wedstrijd is haar eerste snelheidstest in de voorbereidingen op de marathon van Amsterdam, vier weken later.

Die arme Leonard Patrick Komon. De wereldrecordhouder op de 10 en 15km mag dan inmiddels door zijn wedstrijden in Utrecht en Nijmegen de nodige ervaring hebben opgedaan met Nederlandse omgangsvormen. Tegen de plagerijen van zijn voormalig landgenote Lornah Kiplagat is hij nog niet opgewassen.
Zondag vechten beiden een onderling duel af in de traditionele wedstrijd van mannen tegen vrouwen in de 27-ste editie van de Dam tot Damloop. Op het traject van 10 Engelse mijl krijgen de vrouwen 5.45 minuut voorsprong (dat is het verschil tussen de parcoursrecords van beide seksen) en de man of vrouw die als eerste over de finish komt krijgt van de gemeente Zaanstad een bonus van 11.000 euro.
‘Laten we de persconferentie maar in het Nederlands doen\', grapt Kiplagat eerst. ‘Anders hoort Komon wat ik van plan ben.\'
Als ze het even later een groot voordeel noemt dat ze het parcours al goed kent, belooft ze haar concurrent zaterdag wel even rond te leiden over de (snel-)wegen tussen Amsterdam en Zaandam. ‘Maar dan zal ik hem wel duidelijk maken dat we hier gewend zijn om voor rode verkeerslichten te stoppen.\'

Spelen van 2028
Komon hoort het vriendelijk glimlachend aan. En Kiplagat maakt even later duidelijk dat ze hem dit weekend geen echte tegenstand zal kunnen en willen bieden. Ze is uit op andere doelen en heeft in haar trainingen voor de Damloop geen gas terug genomen. Op 16 oktober wil ze zich bij de NK marathon in Amsterdam nomineren voor de Spelen van Londen. Dat is haar grote en enige doel.
Althans voor dit jaar. Want ook de Amsterdamse wethouder voor sport krijgt nog een grap om de oren. Vóór een van de verslaggevers ook maar kan vragen naar het einde van de sportcarrière van de inmiddels 37-jarige atlete vertelt ze op eigen initiatief dat de Olympische marathon bij de Spelen van 2028 in Amsterdam haar wel een geschikt moment lijkt.

Serieuzer
Goed, tijd voor serieuzer overwegingen. Want die heeft ze natuurlijk ook.
Eerst wil ze afrekenen met de suggesties in de sportpers dat haar marathon in Londen, op 17 april dit jaar, op een mislukking uitgelopen is. De 2.27.57 lag weliswaar 33 seconden boven de limiettijd. ‘Maar ik was heel blij dat ik voor het eerst in vier jaar weer een marathon heb kunnen lopen. Ik was in die race helemaal niet bezig met de tijd, maar alleen met een goede verdeling van mijn energie\', zo kijkt ze er zelf op terug.
Ze leverde die prestatie nadat ze vrijwel precies een jaar geleden in de Damloop wegens een blessure Hilda Kibet moest laten gaan en zelf in 52.03, twee minuten boven haar wereldrecord, over de streep kwam. En ruim drie maanden nadat ze in de Halve marathon van Egmond zelfs geblesseerd moest uitvallen.
‘Maar in april had ik nergens last meer van. Ik weet niet hoe dat zo gekomen is. Misschien door rust, misschien door de vele oefeningen die ik van mijn fysiotherapeut heb moeten doen. Maar misschien ook had die pijn het wel helemaal met me gehad\', zegt ze.

Medaille
Ze wil niet terugkijken, maar haar zegeningen tellen en op weg gaan naar een Olympische medaille. ‘Ik heb al meerdere wereldtitels, maar die plak bij de Spelen ontbreekt en die wil ik er heel graag bij hebben\', zegt ze. ‘Bovendien zal het dan de derde keer zijn dat ik op de Spelen ben en dat vind ik ook iets bijzonders.\'
Daarom vertrok ze in juni, nadat ze in New York een 10km had gelopen in 33.55, voor zes weken uit haar eigen omgeving, het High Altitude Trainingcentre in Iten, om zich af te zonderen in Davos. ‘Het was er met alle gasten veel te druk. Ik kwam niet aan mijn trainingen toe\', zegt ze. Inmiddels is ze weer terug in Kenia. Het is er nu rustiger, maar ook voor de laatste voorbereidingen op de marathon kiest ze liever een rustig plekje. Misschien is dat in Groet, haar tweede woonplaats. Misschien ook koerst ze samen met partner Pieter Langerhorst weer naar Zwitserland.

Snelheid
Het worden spannende weken. ‘Ik heb veel omvang kunnen trainen, maar nog weinig snelheid gedaan. Die zal komende zondag voor het eerst kunnen trainen.\' Ze is er de persoon niet naar om - angstig - vooruit te kijken. Als geen ander kan Kiplagat zich focussen op het hier en nu. Maar ze weet ook dat het succes van een geslaagde aanval op de Olympische limiet afhankelijk is van de tempotrainingen die ze in de komende weken op haar programma heeft staan. ‘Ik voel me heel positief en zal zondag veel meer ontspannen zijn dan de meeste anderen, omdat ik weet waar ik vandaan kom en waar ik heen wil\', zegt ze nog maar eens.
Ja, dat had haar gehoor al wel gemerkt. En wat die marathon in Amsterdam betreft: ze hoeft er niet terug naar het niveau van haar p.r. - de 2.22.22 van Osaka 2003. Aanknopen bij haar 2.24.46 van de marathon van Londen in 2007 is meer dan voldoende. ‘Daarna ga ik lekker langzaam opbouwen naar de Spelen.\'

Tekst: Cors van den Brink - fotografie: Erik van Leeuwen