Kenny van Weeghel raast naar goud

Op de derde dag van het IPC Athletics European Championships was er goud voor wheeler Kenny van Weeghel (400 meter) en opnieuw Marlou van Rhijn op haar twee blades (100 meter). Zilveren plakken waren er op de 100 meter voor Annette Roozen (T42), Susan Verduijn (T44) en wheeler Amy Siemons (T34) op de 200 meter. Iris Pruysen (T44) nam nog brons mee, ook op de 100 meter.

De race van Kenny van Weeghel was er een om in te lijsten. Maandag werd hij op de 100 meter nog verslagen door wereldrecordhouder Leo Pekka Tahti, die een sterke starter is. Dinsdag achterhaalde Van Weeghel de Fin al bij het inkomen van de tweede bocht. In dat geweld moest de Duitser Marc Schuh, houder van het Europees record (45.64) passen en werd later ook nog gediskwalificeerd. Van Weeghel won in 48.84 seconden, voor de \'zachte\' baan in Stadskanaal een goede tijd.

Een mooie opsteker voor de Eindhovenaar, die tijdens de Paralympics van 2004 overigens goud won op dezelfde afstand. Maar dat was toen. Hij kende na Beijing een paar mindere jaren en is nu op de weg terug. Hij liet dinsdag na zijn goede start ook zien de laatste honderd meter sterk te zijn. En dat was een dag eerder voor hem nog de vraag. \'Dit geeft vertrouwen voor Londen. Al zegt deze race zegt nog niks over wat er dan zal gebeuren, ook Marc Schuh kan er daar weer staan. Het is elke keer weer anders.\'

In Beijing, vier jaar geleden, haalde de Chinees Lixin Zhang hard uit met een winnende tijd van 46.07 seconden, die nog altijd staat als wereldrecord. \'Dat is wel een erg grote hap, als was op een veel hardere baan dan hier. Dat scheelt enorm.\' Voor Londen mikt hij op een verbetering van zijn persoonlijk record. \'Iets in de 45 seconden is mogelijk. En dan heb je een medaillekans.\'

Van Weeghel (31) mag een routinier zijn, na de vier gouden medailles voor Nederland op de eerste twee dagen van het EK, had hij toch iets van druk gevoeld. Hij immers stond nog met lege handen. \'Als je het Wilhelmus hoort, ook al is het niet voor jou, dan gaan bij mij binnen een seconde de haren recht overeind staan. Misschien heeft me dat toch geholpen.\'

Stadskanaal hield het droog op dinsdag, de zon liet zich zelfs zien. Een heel andere aanblik dan de wat trieste eerste twee dagen. Plezierig ook voor de atleten, zeker voor de sprinters. In de T42-klasse dook de Italiaanse Martina Caironi als eerste vrouw ooit onder de 16 seconden op de 100 meter (15.98). Annette Roozen had er weinig van meegekregen: \'Was het een wereldrecord? Ik was vooral met mijn eigen race bezig.\'

Roozen maakte het eerder mee, dat ze tweede werd achter een winnares die een wereldrecord liep. In Beijing 2008 stond de Utrechtse als favoriet aan de start, een paar maanden eerder had ze het wereldrecord verbeterd tot 16.48. Maar in de Paralympische finale greep de 44-jarige Mexicaanse Perla Bustanente het goud in een nieuw record. \'Iedereen was er door verrast.\'

Roozen werd dinsdag tweede in 16.67 seconden. \'Een persoonlijk record. Althans, sinds de geboorte van mijn dochter Lisa.\' Anderhalf jaar was ze eruit geweest. Ze kwam terug met de droom om in Londen als moeder aan de start te verschijnen. \'Mijn derde Paralympische Spelen zou een droom zijn. En een kind krijgen was altijd al een droom van me. Twee dromen, die los staan van elkaar, kunnen nu samenvallen. Als moeder in Londen, net als Marleen Veldhuizen en ooit Fanny Blankers -Koen.\'

De \'moeder\' van het Dutch Parathletics Team was in 1997 de eerste die ging sporten met een blade. Marlou van Rhijn maakt nu furore met twéé blades zoals Oscar Pistorius. Met wereldrecords op 100 en 200 meter lijkt Van Rhijn een grote favoriete voor Londen. Er zit echter een adertje onder het gras. Ze komt op de Paralympische Spelen net als in Stadskanaal uit in de T44-klasse (onderbeen amputatie). En Van Rhijn zit met twee geamputeerde onderbenen in de T43. Er zijn echter te weinig T43\'ers wereldwijd, dus worden die ingedeeld in T44. En daar is ze niet de snelste van de wereld.

Wel in Stadskanaal. Met 13.62 bleef ze nipt boven haar toptijd van 13.47 seconden. \'Het kan niet elke keer een record zijn. Het was een fijne race. Ik had een opdracht meegekregen, ik moest bij de start meer inzakken. Dat ging goed.\' Haar trainer en bondscoach Guido Bonsen weet dat Van Rhijn in Londen op de 100 meter rond de 13 seconden zal moeten lopen voor goud. Een flink stuk sneller dus dan haar record van 13.47 nog. \'Op de 200 meter moet het rond de 27 seconden gaan. Dat ligt meer in mijn bereik.\'

Met haar twee \'blades\' zal ze tot Londen geen nieuwe dingen meer uitproberen. \'Het voelt goed nu.\' Na eerder als zwemster te zijn gestopt, begon ze pas ruim een jaar geleden te sprinten op twee protheses. Sindsdien ging het hard met de 20-jarige Amsterdamse. \'Sinds mijn wereldrecord kijken mensen heel anders naar me. Ik krijg veel aandacht en daar moet je mee kunnen omgaan. Ineens moest ik verstand hebben van het lopen op twee blades, antwoorden geven op de vraag of het een voordeel is.\' Wat dat betreft is helder: \'Dat is het niet.\'

De wheelers Amy Siemons en Desiree Vranken zien in hun klasse (T34) ook weinig tegenstanders. Maandag waren ze de enige twee op de 100 meter. Siemons won, kreeg ook goud. Bij slechts twee deelnemers ontving verliezer Vranken geen zilver. Dinsdag, op de 200 meter, vulde de Turkse Hamide Kurt in ieder geval een derde laan. Dat gaf Vranken hoop op zilver. \'Zou een mooi verjaardagscadeau voor donderdag zijn, als ik 15 word.\' Maar Hamide Kurt, uitkomend in de T53-klasse, bleek veel te sterk. Vranken werd derde, kreeg geen medaille (bij drie deelnemers wordt geen brons uitgereikt) en werd ook nog eens gediskwalificeerd (wiel buiten de laan).

Speerwerper Ronald Hertog werd op zijn 100 meter (T44) weliswaar vijfde en laatste, maar wel in een persoonlijk record van 12.15 seconden. Werner Gentle, één van de drie Nederlanders in Stadskanaal met een verstandelijke beperking (T20), werd achtste op de 1500 meter in 4.14,07. Met die tijd was hij dik tevreden, want het was flink sneller dan de 4.18,57 waarmee hij onlangs in Zweden vijfde werd tijdens de EK voor atleten met een verstandelijke beperking.

Tekst: Pim van Esschoten

Foto\'s: Coen Schilderman