Kenny van Weeghel: ''Geniet van de sport die je mag uitoefenen''

Geplaatst op Woensdag, 30 augustus 2017

Het is bijna weer voorbij, die mooie atletiekzomer. Maar nog niet helemaal! De komende weken blikken we terug op de hoogtepunten van de vijf belangrijkste internationale toernooien.

Deze week staat de WK Para-atletiek centraal. Daar waar wheeler Kenny van Weeghel ouderwets tekeer ging en tweemaal zilver (200 en 400 meter) en eenmaal brons (100 meter) won in de T54-klasse.

Als ik terugdenk aan Londen...

"Dan denk ik aan de mensen daar en de baan. Het zat niet tjokvol, maar zo voelde het wel. Een unieke sfeer, met een waanzinnig publiek. Voor mij was de start moeilijk, maar ik groeide in het toernooi. Aan het einde heb ik wel kunnen scoren."

Was je verrast door eindresultaat?

"Uiteindelijk wel. Ik had aan het begin van het jaar het gevoel dat ik niet op mijn sterkst zou zijn. En als dit een moment is geweest, waarop ik niet op m'n sterkst was, dan mag ik mij met drie medailles erg gelukkig prijzen."

"Na de Spelen twijfelde of ik door wilde gaan. Ik was toe aan nieuwe dingen. Heb wat gewijzigd in mijn trainingen, de druk bij mijzelf verlaagd en was iets relaxter qua trainen en voeding. Die relaxtheid heeft ervoor gezorgd dat het in mijn hoofd wat prettiger zat. Een paar weken voor het WK heb ik wedstrijden in Zwitserland gereden, waar ik op bijna elk onderdeel een pr neerzette. Dat verraste mij. Ik wilde de druk juist niet meer alleen hebben op prestaties, maar ook genieten van de races en de ambiance."

"Door die pr's begon ik toch weer aan resultaten te denken. Dat kwam er in het begin van het toernooi niet helemaal uit. Maar elke dag ging het beter en achteraf ben ik tevreden met de uitkomst."

Wat is het eerste wat je deed toen je thuis kwam?

"Op de bank ploffen. Na veel weken op pad was het vakantie. Dan vind ik het heerlijk om mijn benen op tafel te leggen en de tv aan te zetten. En appeltaart eten, hoor ik mijn vrouw zeggen."

Waar zijn je medailles nu?

"Die liggen nog bij de trap. Ik gebruik ze nog weleens om te showen, dus zijn ze zitten nog in de 'reismodus'. Ik sta er trouwens niet om bekend dat ik het zuinigst ben op mijn medailles. Mijn vrouw zei eens tegen mij dat zij de medailles van de Olympische Spelen van Athene, uit 2004 dus, nog nooit had gezien. 'Geen probleem', zei ik. 'Doe het dashboardkastje van de auto maar open.' En daar lagen ze dus."

Wat je is belangrijkste les die je meeneemt uit Londen?

"Wat ik eerder al beetje aangaf: genieten van de sport die je mag uitoefenen. En dat is niet altijd even makkelijk, je vergeet het weleens. Inderdaad, dat bewustzijn was er op eerder toernooien niet altijd. Nu wel."

Welk cijfer geef jij je sportzomer?

"Goede vraag. Pas wel in de evaluatie die ik nog moet doen. Een 7,5, denk ik. Ik heb niet het gevoel dat ik dit toernooi op m'n sterkst was. Een resultaat met medailles is belangrijk, maar ik meet mij altijd met mezelf. En ik heb niet het idee dat ik op alle onderdelen heb laten zien wat ik kan. Prestatief had er meer ingezeten."

Van welke andere atleet was je deze zomer het meest onder de indruk?

"Van de andere Nederlanders uiteraard. Maar ook van een wheeler-collega van mij, Brent Lacatos. Een Canadees, met wie ik heb getraind, die dit jaar dingen liet zien die heel inspirerend waren. We zijn beiden software-ontwikkelaars, we zijn in hetzelfde jaar begonnen en we zijn allebei sprinters die meer met de langere afstanden zijn gaan doen. Hij heeft een wereldrecord verbroken op de 1500 meter en enorme progressie laten zien. Echt fantastisch."