Joel de Jong: Sprinten op een blade is waanzinnig
5 jaar geleden had Joel de Jong nog nooit op een atletiekbaan gestaan. Bij de EK Atletiek in Amsterdam, liep hij voor het eerst op een blade. Nu 5 jaar later maakt hij zich op voor zijn eerste Paralympische Spelen. ‘Toen ik voor het eerst op een blade liep en een sprintje trok wilde ik nooit meer anders.’
Als 4-jarige werd bij de Jong botkanker in zijn rechterbeen geconstateerd. Een jaar later werd na vele chemokuren zijn rechterbeen geamputeerd. Het weerhield de Jong echter niet om te gaan sporten. Hij voetbalde jarenlang met vrienden bij Vv Harlingen. Op zijn 14e moest hij er helaas mee stoppen, omdat zijn prothese niet meer bestand was tegen de felle duels bij het voetbal. ‘Bij het blokken van de bal, brak vaak mijn voet af. Eigenlijk zat ik elke week bij de prothesemaker om mijn prothese te laten repareren. Ongeveer in dezelfde tijd kreeg de Jong een bericht van zijn prothesemaker dat hij tijdens de EK Atletiek in Amsterdam mocht proberen om op een blade te lopen. ‘Ik had eigenlijk helemaal niks met atletiek maar wilde mijn prothesemaker niet teleurstellen en ben erheen gegaan.’ Hij is zijn prothesemaker nog eeuwig dankbaar voor de aanmelding. Vanaf de eerste pas vond de Jong het waanzinnig om op een blade te lopen. Hij kon eindelijk sprinten. ‘Het voelde als een bevrijding.’
In zijn eerste maanden op de atletiekbaan maakte de Jong gigantische stappen. Zijn snelle progressie bleef ook niet onopgemerkt door de Paralympische coaches. Hij mocht zich melden bij het talententeam op Papendal. In 2018 won de Jong gelijk brons bij het verspringen op zijn eerste internationale toernooi, het EK para-atletiek in Berlijn. ‘Daar besefte ik: ‘Dit is het allermooiste wat er is. Ik wil de komende jaren enorm hard gaan trainen om zo ver mogelijk te gaan springen.’ In 2019 stokte zijn progressie en haalde hij de limiet voor de WK in Dubai niet. 'Ik besefte dat als ik mondiale toernooien wilde halen ik fulltime moest gaan trainen. De Jong twijfelde lang tussen Papendal en de groep van Guido Bonsen in Amsterdam en koos uiteindelijk voor het laatste. ‘Bij team Para atletiek zaten veel meer verspringers zoals Marlene van Ganzewinkel en Fleur Jong. Coach Guido Bonsen heeft daarnaast al jarenlang ervaring met verspringers.
'Dit leek mij de ideale combinatie om het beste uit mezelf naar boven te halen'
Zijn beslissing wierp gelijk zijn vruchten af. In 2020 verbeterde Joel zijn PR van 5.80m naar 6.30m. Hiermee heeft hij de limiet voor de Paralympische Spelen in Tokio al weten te behalen. Maar de Jong wilt meer. Dit seizoen wilt hij ook de limiet op de 100 meter lopen. De tijd die hiervoor nodig is is 12.60, drie-honderdste onder zijn persoonlijk record. De Jong dat hij een goede kans maakt op het lopen van de limiet.
‘Op trainingen kan ik goed mee komen met Fleur en Marlene. Zij lopen rond de 12.60, dus op een goede dag moet het zeker haalbaar zijn.’
Zijn focus ligt voorlopig op het verspringen. Door het afgelopen jaar geeft de wereldranglijst een wat vertekend beeld. Met zijn nieuwe persoonlijk record, gesprongen tijdens de Grand prix in Nottwil (6.40m), zou hij in 2019 vierde op de wereldranglijst staan. Hiermee verbeterde de Jong tevens het nationale record. Tijdens dezelfde wedstrijd lukte hem dit ook op de 100 meter: hij verbeterde het nationale record naar 12.93. Over 3 jaar in Parijs wilt de Jong meedoen voor de Paralympische titel. ‘Ik raak geinspireerd door mijn concurrenten. Vorig jaar sprong de Duitser Leon Schaffer 7.20 meter. Ik word daar niet bang van en denk alleen maar: dat wil ik ook.’
Eerst de Paralympische Spelen van Tokio. De Jong heeft geen idee wat hij er van kan verwachten. ‘Ik hoor wel verhalen natuurlijk van de coach en collega atleten, maar door de huidige situatie zal het sowieso een andere editie worden dan andere jaren. Ik wil vooral mijn allerbeste sprong ooit neerzetten.’ Waar dat goed voor is, zien we eind augustus.
Fotografie: Hélène Wiesenhaan
Tekst: Jelmar Bos
