Haag Atletiek en Groningen Atletiek leiden B-competitie

De jongens van Haag Atletiek en de meiden van Groningen Atletiek leiden na de eerste B-competitie. Haag en PAC staan bij de jongens op eenzame hoogte. AV’23 is voorlopig best of the rest. De leidende positie van Groningen Atletiek is ietwat vertekend omdat favoriet PAC een 0 noteert bij de estafette en het zich kan permitteren om een aantal potentiele puntenpakkers in de tweede ploeg te plaatsen. KAV Holland volgt op een derde plaats. De prestatie van de dag komt op naam van Mark Heiden die op de 110 meter horden 13.70 seconden loopt. Alleen Sven Jansons deed dat ooit beter.

Vuurwerk in Alphen aan den Rijn

Vooral de wedstrijd in Alphen aan den Rijn levert vuurwerk op. Niet heel gek als je bij de jongens Haag Atletiek en PAC in 1 poule hebt. Beide ploegen laten zich meteen van hun beste kant zien en hebben afstand genomen van de rest van Nederland. Een knap staaltje scorebordjournalistiek maakt dat bij het schrappen van het speerwerpresultaat beide ploegen nagenoeg gelijk staan. Gelukkig voor Haag Atletiek werkt het niet zo in de competitie. En mag je concluderen dat meerkamper Gabriel Emmanuel het verschil maakt. Emmanuel werpt de speer naar 55.55 meter en springt 1.95 meter. Het zijn precies de onderdelen waarop PAC tijdens de eerste B-competitie geen antwoord heeft. PAC heeft wel Mark Heiden. Die verslaat op de 100 meter Ekpo en Emanuelson en imponeert wederom over de horde met een tijd van 13.70 seconden. Een tijd die je aan voelde komen aangezien Heiden een week eerder al tot 13.92 seconden kwam op A-hoogte, slechts 0.02 honderdste van een seconden boven de limiet voor het EK-20. En dat als B-junior. Het record van Sven Jansons (13.64) houdt dus nog stand, maar voor hoe lang is de vraag. De prestatie van de dag ook al doen we daar de fantastische estafette van PAC behoorlijk mee tekort. De 42.67 seconden is in het verleden alleen door het clubteam van Rotterdam Atletiek beter gedaan.

Ver achter Haag Atletiek en PAC laat AV’23 zien dat er weer een mooie lichting aan zit te komen. Na de generatie Record, Van der Jagt en Van Schooneveld bleef het even stil in Amsterdam, maar is de opvolging aanstaande. Zeker omdat ook de jongere jeugd er goed opstaat. Hetzelfde kan gezegd worden van Altis, de kampioen van 2018. Zonder Sven Jansons en Tim de Greef is er weliswaar aan kwaliteit ingeboet, met een vierde plaats wordt er in september gemikt op een medaille. Tim de Greef houdt het keurig in de familie want broertje Jip werpt de 1.5 kilo zware schijf als C-junior over de 40 meter.

David tegen Goliath. Groningen Atletiek aan de leiding bij de meiden

Bij de meiden mogen we ook spreken van een tweestrijd. Een ogenschijnlijk ongelijke strijd want de meiden van PAC zijn met veel meer en hebben Alida van Daalen. Toch is het de kleine maar kwalitatief uitstekende kern van Groningen Atletiek dat bovenaan de ranglijst prijkt. Met zes goede meiden kom je een heel eind. Britt Weerman toont aan dat de 1.81 meter geen uitschieter is en komt nu tot 1.75 meter. Met een goede 200 meter en dito 100 meter horden toont Weerman haar veelzijdigheid en is ze goud waard voor haar ploeg. Tel daarbij op de optredens van Danara Stoppels en Sofie Dokter en het succes is verklaard. PAC zet daar voldoende tegenover maar een foutieve laatste wissel op de estafette maakt dat de koppositie buiten bereik blijft. Daarnaast is het eerste team niet op volle oorlogssterkte aangezien Joyce van Welie, Miro Vlasman (C-juniore) en Noa Wingbermuhle in de tweede ploeg uitkomen. Een tweede ploeg die we landelijk terugvinden op een vierde plaats. Het is meteen het grootste contrast tussen beide ploegen. PAC kan dit jaar volledig voor de winst gaan aangezien de Europacup niet gelijk valt met de finale, wat vorig jaar wel het geval was. Toen won Ilion net voor Groningen Atletiek. Alida van Daalen verbetert zichzelf licht met de discus ten opzichte van de openingswedstrijd en stoot de kogel naar een afstand van 16.34 meter. C-juniore Britt de Blaauw doet opnieuw van zich spreken met een straffe sprintdubbel. Op de 100 meter blijft ze mede C-juniore Ama van Bussel (Haag Atletiek) net voor (12.24 om 12.25), op de 200 meter staat ze met 25.06 seconden op eenzame hoogte.

Achter Groningen Atletiek en PAC vinden we KAV Holland terug op een derde plaats. Een derde plaats die ze in Haarlem niet aan zagen komen vanwege het groot aantal afwezigen. Toch doe je daarmee de prestaties van Rosalie Breems, Robina Negenman en Fay Witte tekort. Breems heeft sinds deze winter een megasprong gemaakt en haalt een sloot punten binnen met optredens op de 100 meter horden, 100 en 200. Breems loopt de snelste tijd van de dag op de horde en kan Sarah Itiola (Feniks) goed volgen op de sprintdubbel. Itiola is met 12.20 seconden de snelste van de dag op de 100 meter maar wordt op de horden helaas gediskwalificeerd omdat ze een horde met haar handen moet omgooien om op de been te blijven. Negenman werpt een pr met speer en toont haar veelzijdigheid door met pols kostbare punten binnen te halen.

Hoeveel clubs plaatsen zich met zowel jongens als meiden voor de finale?

De tussenstand na 1 wedstrijd leert ons dat veel clubs nog in aanmerking komen om met beide ploegen de finale te halen. Maar liefst zeven dubbels kunnen we noteren. De tussenstand is onder voorbehoud want tijdens het schrijven was de uitslag van poule 44 (Terneuzen) nog niet bekend. Zeker bij de meiden met ploegen als Spado en Sprint zou de top 12 nog door elkaar gegooid kunnen worden. Bij de meiden zijn 8 van de 12 finalisten van 2018 op weg om hetzelfde te presteren, bij de jongens zijn dat er 5. Leiden Atletiek staat nu nog twaalfde ondanks een 0 op pols. Titelverdediger Ilion moet nog flink aan de bak getuige de elfde plaats in de tussenstand. Opvallende nieuwkomer is Hera, die bij zowel de jongens als de meiden een toppositie inneemt. Bij de meiden zijn vooral de technische onderdelen uitstekend bezet, de jongens hebben Sebastiaan Bonte. Het werpen is van een hoog niveau in deze poule want Bonte en Teun de Koning (Lycurgus) geven elkaar geen duimbreed toe. Bonte pakt het discuswerpen (47.66), De Koning is de beste bij het kogelstoten (16.51). Eervolle vermelding hier voor Marnix Kolkman die de werpspecialisten vooral bij het discuswerpen (45.40) goed bij kan benen. Het presteren van Kolkman (14.36 horden, 14.00 kogel) en de 1.90 meter van clubgenoot Jeroen van het Hof maakt dat we AV Edam terugzien op een tiende plaats.

Ploegen zonder C-junioren bijna niet meer te vullen

Sinds het mogelijk is om als C-junior mee te doen bij de B-junioren wordt daar door de meeste verenigingen gretig gebruik van gemaakt. Het feit dat het voor veel teams noodzakelijk is geworden een teken aan de wand. De terugloop bij de B-junioren is enorm. Nu is dit geen nieuws, toch had je altijd het idee dat de B-junioren zichzelf prima konden redden in competitieverband. Pas bij de A-junioren was er echt sprake van een ernstig tekort. Nu kan je dat negatief uitleggen, positief is dat veel C-junioren het ontzettend leuk vinden om zich met hun oudere collega’s te meten en het wellicht bijdraagt aan behoudt van deze atleten voor onze sport. Toch hebben veel teams wel een probleem, want het laatste competitieweekend (22-23 juni) bevat een CD-competitie op zaterdag en een B-competitie op zondag.

Tekst: Ivo van Haaren
Foto: CD competitie finale 2018