Even voorstellen: Margriet van den Broek
De zon komt eindelijk een beetje door op de atletiekbaan van Alfaz del Pi. Bondscoach Arno Mul is gedurende twee weken met zijn wheelers van het DPT in voorbereiding op het komende wedstrijdseizoen. Tussen alle ‘vaste\' gezichten rijdt een nieuwe dame mee. Met haar lange blonde haren, groene trainingsvest en stralende gezicht valt ze op. Margriet van den Broek wil gaan knallen en naar Rio!
Met bondscoach Arno Mul
Alhoewel Margriet met haar 39 jaar gelijk de oudste binnen het DPT team is, bruist zij van de energie en power om een poging te wagen om over 3,5 jaar de limieten te rijden voor de Paralympische Spelen in Rio. Tijdens één van de door het NOC*NSF georganiseerde talentendagen van 2012, besloot Margriet samen met een vriendin eens een kijkje te komen nemen. Nadat Andre Cats de dag had geopend en zei dat iedereen tot 35 jaar mee kon doen en gescout kon worden, schoten de twee dames in de lach... \'Wat doen wij hier? Wij zijn 38 jaar.\' De vriendinnen besloten er een mooie dag van te maken en verschillende sporten uit te proberen. Vanwege een aangeboren heupafwijking heeft Margriet de eerste 35 jaar van haar leven voornamelijk met krukken gelopen. Een misvormde heupkom zorgde voor alle problemen. Na vele malen geopereerd te zijn moest zij 3 jaar geleden de krukken definitief aan de kant zetten en inruilen voor een rolstoel. Sportief is zij altijd geweest, vooral balsporten hadden haar voorkeur waaronder rolstoelbasketbal. Nadat haar heup voor de zoveelste keer was uitgebroken was ook deze sport verleden tijd. Tijdens de talentendag kwam Margriet in contact met Arno Mul. Hij zag haar wheelen, gaf haar aan het eind van de dag een cijfer waaruit zou blijken dat er interesse was vanuit zijn kant. Enkele weken later kwam er een uitnodiging voor een vervolgtraining. Mul: \"Margriet viel op. Ondanks haar leeftijd zag ik een vrouw met power, wilskracht en potentie. Ik heb haar uitgenodigd mee te doen aan ons talentenprogramma wat inhoud dat zij 1 dag per week met ons team mee traint op Papendal en de andere dagen gaat trainen bij Phanos in Amsterdam.\'
Drie dagen per week is Margriet werkzaam als trajectbegeleider bij HVO Querido. Zodra zij klaar is met werken gaat zij wheelen. \'Het fijne van deze sport is dat je dit overal kan doen. Ik had niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden maar die korte afstanden racen zijn geweldig. Het vele buiten trainen afgewisseld met krachttraining vind ik heerlijk.\'
Margriet zij aan zij met Kenny van Weeghel
De gemiddelde leeftijd bij het DPT ligt rond de 24 jaar. Margriet: ‘Ik weet dat ik aanleg heb voor sport maar wat mij het meest verbaasde was dat ik werd gescout ondanks mijn leeftijd. Ik zou de moeder van een aantal van de andere atleten kunnen zijn, haha. Maar volgens mij heeft niemand hier moeite mee. Kenny van Weeghel en de andere atleten helpen mij geweldig. Zij geven mij bruikbare tips en delen hun ervaringen. Ik leer veel van hun.\' Mul: ‘Het is jammer dat ze al wat ouder is maar ze heeft potentie. Ze zal veel moeten investeren en dan zullen de komende jaren moeten uitwijzen of het gaat lukken. Het zou geweldig zijn als zij voor ons punten voor slots kan binnenhalen (waarmee bepaald wordt hoeveel plaatsen er beschikbaar zijn) en wie weet mee kan naar Rio. We moeten wel reëel blijven. Zij komt te rijden in klasse 54. Dit is een heel sterke klasse met een breed deelnemersveld en scherpe limieten. Maar Margriet is leergierig en gaat met grote sprongen vooruit. Ik vind dan ook dat je bij de Paralympische sport mensen niet te snel op hun leeftijd moet afschrijven.\' Op dit moment rijdt zij in een ‘leenwheeler\' van oud paralympisch kampioen Pieter Gruijters. Mul: \"Helaas hebben wij nog niet de middelen om veel sporters mee te kunnen laten trainen doordat er een gebrek is aan wheelers. Op enkele plekken in Nederland staan er 1 of 2 die gebruikt kunnen worden om te trainen. Dit is te weinig. Komend jaar hopen wij geld te krijgen van de Johan Cruyff Foundation. Wij kunnen dan een talentencoach aannemen die gericht bij revalidatiecentra en Mytylscholen talenten kan gaan scouten en nieuwe wheelers aanschaffen.\'
Ondertussen racet Margriet verder en zet zij goede tijden neer tijdens de raceoefening. Haar vrienden hebben inmiddels allerlei acties bedacht om geld voor haar in te zamelen zodat zij binnen niet al te lange tijd haar eigen, op maat gemaakte, stoel kan rijden. Margriet: ‘Wie weet race ik dan op mijn 42ste in Rio! Ik ga alles geven en als ik de kans heb, zal ik zeker kiezen voor de sport.\'
Tekst en foto\'s: Helene Wiesenhaan
