Erik Cadée verkent Olympisch stadion met een flesje water

Erik Cadée ging deze week met een flesje water het Olympisch stadion verkennen. Vrijdagochtend vertelde hij na een training waarom dat nodig was.

Het is druk op de warming-up baan naast het Olympisch stadion van Londen. Deze donderdag is de laatste dag dat de atleten er kunnen trainen. Vanaf morgen, de eerste dag van het atletiektoernooi is de accommodatie gereserveerd voor de sporters die diezelfde dag een wedstrijd hebben.
Op een bijveld laat Erik Cadée in een rustig tempo de discus een flinke afstand overbruggen. ‘Ik heb anderhalve week wat last gehad van mijn darmen en mijn vinger was stuk gegaan. Maar nu gaat het goed en begint het ook weer op discuswerpen te lijken\', zegt hij laconiek. ‘In de komende dagen werk ik nog wat aan mijn ritme en zal de explosiviteit ook toenemen als ik meer rust neem.\'

Waar zijn collega\'s Rutger Smith en Monique Jansen op de eerste dag van het toernooi al in actie komen met kogel en discus. Moet Cadée tot maandag wachten. Maar dat wil niet zeggen dat hij het Olympisch stadion niet al heeft verkend.
‘We kregen te horen dat de ring op de warming-up baan van hetzelfde materiaal zou zijn als in het stadion, maar dat is niet zo. Ik ben met twee paar werpschoenen en een flesje water het stadion in gegaan en heb de ring nat gemaakt. Zo kon ik goed testen welke schoenen ik moet gebruiken als het maandag regent\', zo vertelt hij.

Helsinki
Niets aan het toeval overlaten. Maar ook: niet bezig hoeven zijn met randzaken op de dag van de wedstrijd en weten wat hem dan te doen staat. ‘Dat is een les van de EK in Helsinki. Toen regende het vóór de wedstrijd, maar werd het naderhand droog. Ik had niet de goede schoenen aan, zodat het draaien te stroef ging\', zo kijkt Cadée terug.
Voor de eerste dag van de atletiek op de Spelen is hij optimistisch. ‘Ik heb me al voorgenomen dat ik alleen \'s avonds naar het stadion ga. Dan kan ik Rutger én Monique zien. Want ik ben er wel zeker van dat Rutger vrijdagochtend door de kwalificatie komt.\'

Tekst en foto\'s: Cors van den Brink.