Er zit een Olympisch kampioene in de bus

Henk van der Worp maakt zich met AV PEC 1910 op voor AA-Drink NK Indoor junioren

Omnisport Apeldoorn is komend weekeinde decor van de laatste AA-Drink NK op de indoorbanen. De organisatie van AV PEC 1910 is er alles aan gelegen om de AB-junioren geen strobreed in de weg te leggen, op zoek naar uitstekende prestaties. Onder leiding van Henk van der Worp lijken de Zwollenaren ook dit jaar weer in staat om met enthousiaste vrijwilligers de wedstrijd vlekkeloos te laten verlopen. Toch ondervindt ook Van der Worp dat het steeds lastiger wordt om diezelfde vrijwilligers enthousiast te krijgen voor dit NK. Volgend jaar zal de Atletiekunie dan ook op zoek moeten naar een nieuw organisatiecomité.


Henk van der Worp werd door Theo Hoex (voorzitter Atletiekunie) in het zonnetje gezet

Eigen wedstrijd de voorkeur

Zie het elk jaar maar eens op te hoesten. 125 vrijwilligers die hun weekend opgeven om twee dagen in Apeldoorn te vertoeven. Van der Worp; \" Vorig jaar zouden we samen met AV NOP de organisatie voor onze rekening nemen. Helaas konden ze de beloftes niet waarmaken, waardoor we er toen weer alleen voor kwamen te staan.\" Daarnaast hebben de Zwollenaren roem vergaard met hun succesvolle wedstrijd van begin januari, waar op 1 dag ruim 750 atleten naar Apeldoorn trekken. \"Je merkt dat de vrijwilligers makkelijker te benaderen zijn voor die wedstrijd, omdat dat onze eigen wedstrijd is. We krijgen hele prettige reacties van de deelnemers en dat motiveert natuurlijk. Voor het NK is het al veel lastiger om de vrijwilligers te regelen, omdat ze een mindere band hebben met de wedstrijd. Vandaar dat we hebben besloten om het NK volgend jaar niet meer te organiseren.\"

‘Als je het beter kan, dan ga je toch in het bestuur\'

Terug naar Van der Worp, die bijna 55 jaar na zijn eerste ervaringen met de atletiek nog altijd zeer betrokken is. Op 16-jarige leeftijd ontdekte hij tijdens een training in de Hattemse bossen dat hij als voetballer geen problemen had om zijn collega atleten van omnisportvereniging PEC bij te houden. De overstap was dan ook zo gemaakt. Van der Worp groeide uit tot regionale topper op de middenlangeafstand, maar kende geen ambitie om door te groeien als actief atleet. Ambitie die hij wel had op het organisatorische vlak. \"Op 18-jarige leeftijd was ik al betrokken bij het organiseren van wedstrijden en had ik veel ideeën om de club verder te helpen. Wim Peters, als hinkstapspringer 3 maal actief op de Olympische Spelen, was toen voorzitter en die zei toen. \'Als je het beter kan, dan ga je toch in het bestuur \' en zo geschiedde.\" Van der Worp ontmoette Alie Dingshoff, een van de betere sprinters uit haar generatie en met 12.0, gelopen op een grasbaan, is ze nog altijd houdster van het clubrecord. Zoon Marc staat op het onderdeel verspringen nog altijd in de top 10 allertijden en leerde Nederland kennen aan de hand van de bezochte atletiekbanen.

Ploegleider in hoogtijdagen van de Nederlandse atletiek

De kwaliteiten op organisatorisch niveau bleven niet onopgemerkt. Via het district Oost, waarin hij manusje van alles was, werd hij 2 keer per jaar afgevaardigd naar de jaarvergadering van de KNAU. Hij werd al snel een gezicht en kwam in de jurycommissie terecht. Zijn rol als competitieleider was wellicht de meest stressvolle functie uit zijn omvangrijke carrière. \"Je moet je bedenken dat we in die tijd voornamelijk sintelbanen hadden. Bij slecht weer konden die wedstrijden niet doorgaan en belde ik me wezenloos. Daarnaast moesten alle uitslagen handmatig worden ingevoerd. \"Je mag gerust stellen dat Van der Worp aan de basis heeft gestaan van de huidige competitieopzet.

Het plafond was echter nog lang niet bereikt. \"Het NOC wilde graag dat de sportbonden professioneler gingen opereren. Er moest een technisch directeur komen, die leiding zou geven aan de vernieuwde structuur. Bob Boverman was de eerste parttime TD, maar in 1980 bezorgde Herman Buuts atletiek een unicum. Als eerste sport stond er een fulltime, betaalde TD aan het hoofd van een sportorganisatie. \"

Van der Worp had inmiddels plaats genomen in de sectie wedstrijdsport wat inhield dat hij als ploegleider betrokken was bij de grote successen die in de jaren ‘80 gevierd werden. Herinneringen te over. \"Het was natuurlijk een prachtige tijd voor de Nederlandse atletiek. Als je me naar een hoogtepunt vraagt, dan kan ik natuurlijk niet om Ria Stalman heen.\" Niet in de laatste plaats omdat Van der Worp een meer dan bescheiden rol kon spelen in het Olympisch goud van de discuswerpster. \"In voorbereiding op de Spelen trainde Stalman met haar Amerikaanse trainer in Phoenix. Omdat de kwalificatie om 9.30 uur op het programma stond, besloot ze maanden voor de Spelen de wekker om 5 uur te zetten om te wennen aan het ritme. In het Olympisch dorp aangekomen was Ria er alles aan gelegen om dit vast te houden. Omdat ik toch wel bang was dat ze door haar wekkers heen zou slapen heb ik elke dag om 4.45 uur de wekker gezet om ervoor te zorgen dat ze zich niet zou verslapen.\" De kwalificatie verliep zonder problemen, maar op de wedstrijddag dreigde het toch nog mis te gaan. \"De bus naar de baan stond volledig vast in het verkeer. We hadden weliswaar ruimschoots de tijd, maar toch begon ik me zorgen te maken. Ik ben naar de chauffeur gelopen en met een lichte vorm van blufpoker heb ik hem verteld dat er een Olympisch kampioene in de bus zat en dat hij er alles aan moest doen om de bus aan het rijden te krijgen. Voordat ik het wist was er een politie-escorte op de been gekomen om een rijbaan vrij te maken. Uiteindelijk heeft Ria het nog behoorlijk spannend gemaakt, maar was de gouden medaille daar!\"

Ook de gouden medaille van Gerard Nijboer tijdens het EK van Athene op de marathon, de twee linker spikes van Marjan Olyslager die haar bijna een finaleplaats tijdens het EK indoor kostte en de gestolen auto van Haico Scharn zijn een kleine greep uit de herinneringen van Van der Worp.

Veehal omgetoverd tot atletiekbaan

Van der Worp heeft ook aan de basis gestaan van de indoorwedstrijden in de IJsselhallen, die vanaf 1973 op het programma stonden. \"Dat was altijd een hele onderneming. We konden vrijdag vaak pas om 18.00 uur beginnen met opbouwen, omdat door de weeks de IJsselhallen diende als veehal. Met wat jonge jenever als aanmoedigingsprijs voor de boeren werd dat wel eens iets eerder, maar het bleef aanpoten. Tot een uur of 3,4 in de nacht waren we dan bezig met opbouwen, om zaterdagmorgen om 7 uur fris aan de start te verschijnen. De wedstrijden duurden dan tot zondagavond 8 uur en dan moest alles voor maandagochtend weer spic en span zijn voor de veehal.\" Jarenlang diende de IJsselhallen als toneel voor de verschillende NK\'s. Pas op het moment dat de Gasunie in de Martinihal een baan kon produceren, werd het individuele NK naar het hoge Noorden verplaatst. De meerkamp is nog jarenlang in Zwolle gebleven, totdat de Houtrust met een prachtige accommodatie op de proppen kwam.


Henk van der Worp voor het clubhuis van AV PEC1910

Still going strong

In 1989 neemt Van der Worp afscheid omdat zijn baan als directeur bij een school teveel tijd in beslag neemt. Als microfonist en wedstrijdleider blijft hij ook in de jaren na zijn afscheid actief. \"Door mijn functie in de sectie wedstrijdsport was ik in die periode zelden als microfonist actief. Na mijn afscheid vond de KNAU het nodig om mij terug te zetten naar niveau 2 (niveau 3 was het hoogste niveau). Ik vond dat toen wel een beetje raar. Ze hebben toen aangegeven dat ik terug kon naar het hoogste niveau als ik me liet beoordelen, maar er is nooit iemand op komen dagen. Dit omdat alle beoordelaars vonden dat ik op het hoogste niveau thuishoorde. Wat ik ermee probeer aan te geven is dat je als bond wel goed met je vrijwilligers om moet blijven gaan. De samenwerking voor het komende NK verloopt in ieder geval uitstekend.\"

Tekst en foto 2: Ivo van Haaren
Foto1: Coen Schilderman