EK Para Atletiek: door de ogen van werper Take Zonneveld

Geplaatst op Donderdag, 23 augustus 2018
EK Para Atletiek: door de ogen van werper Take Zonneveld

‘Concurrentie is motivatie, ik ben er om mezelf te verbeteren’

Take Zonneveld (21) startte in 2013 met Atletiek, hij deed mee aan een sportdag georganiseerd door de Atletiekunie. ‘Het was een talentendag speciaal voor kleine mensen. Ik heb allerlei sporten beoefend, werpen kwam er bij mij het sterkst uit.’ Nu pas vijf jaar later doet hij mee met de Europese Kampioenschappen Para Atletiek in Berlijn. Hij komt uit voor de onderdelen speerwerpen en kogelstoten. ‘Ik vind het geweldig dat ik de kans krijg dit te doen. Maar ook het trainen op Papendal en aan andere internationale wedstrijden meedoen is bijzonder. Het EK is mijn grootste toernooi tot nu toe. Ik heb er zin in en voel me nu nog wel relaxt.’

Als ik aan Berlijn denk…

‘Het is natuurlijk een wereldstad. Maar ik denk toch aan sport, als ik aan Berlijn denk. Ik ben eerder in het stadion waar het EK wordt gehouden geweest, toen voor de jaarlijkse Grand Prix.’


Als ik aan het EK denk…

‘Het EK is een nog grotere wedstrijd dan de Grand Prix. Dat betekent meer concurrentie vanuit andere landen. Ik kijk ook uit naar de sfeer en alles eromheen. Vrijdag de 17e vertrekken we, ik kan niet wachten.’

Het eerste dat ik in m’n tas stop..

‘De belangrijkste dingen die ik nodig heb tijdens de wedstrijd: mijn werpschoenen en spikes dus. Ze gaan gewoon mee in het luchtruim hoor, ik ben niet bang dat het mis gaat. De donderdag voor ons vertrek, rijdt er al een bus met onder andere mijn speren en kogels naar Berlijn. Verder is mijn wedstrijdkleding belangrijk.’

Mijn concurrentieveld…

‘Ik zal de Duitse Mathias Mester weer zien denk ik, hem kwam ik eerder tegen bij de Grand Prix van Berlijn en het Jena Javelinfestival van Thomas Röhler. Mathias maakt onderdeel uit van klasse F41, dat betekent een lengte tot 1.45. Maar tijdens het EK is deze samengevoegd met mijn klasse, F40 met lengtes tot 1.30. Ook kogelstoter Matija Sloup, een Kroaat, verwacht ik te zien. Hij stoot wel ruim een meter verder dan dat ik doe, maar dat zie ik alleen maar als motivatie. Ik ben daar om mezelf te verbeteren en zo hoog als mogelijk te komen. En misschien zelfs voor een medaille.’

Mijn voorbereiding…

‘Die voelt goed. Ik ben nog wel recent met vakantie geweest, omdat ik eerder niet zeker was van deelname aan het EK. Het was dus wel even schrikken dat ik zo kort voor het toernooi er tussenuit ging. Tijdens de vakantie heb ik gewoon doorgetraind met een schema met onder andere circuitjes. Bij terugkomst vond ik het wel even spanend: heeft de pauze invloed gehad op mijn prestatie? Maar gelukkig was de uitkomst afgelopen week al weer goed.’

‘Ik ben gewoon heel blij dat ik daar sta’


Ik ben tevreden als…

‘Sowieso als ik mezelf verbeter. Eigenlijk ben ik al heel snel tevreden denk ik. Ik ben gewoon heel blij dat ik daar sta. En als ik in buurt van mijn oude pr kan komen (werpen: 33.34, stoten: 8.53 red.) of die kan verbeteren, en daarmee een medaille weet te halen ben ik helemaal blij.’

In Berlijn kijk ik uit naar…

‘Niet één persoon in het bijzonder, ik vind het wel altijd leuk om mijn eigen concurrenten te zien. Het liefste mensen met dezelfde handicap die net op een hoger niveau zitten.’

Als ik terug ben dan ga ik…

‘Wat ik precies ga doen, ligt aan de prestaties op EK. Maar ik denk sowieso eerst een beetje rust en daarna weer lekker verder trainen. In 2013 ben ik gestart bij Rotterdam Atletiek, en daar train ik nog steeds. Maar sinds twee jaar ben ik ook regelmatig op Papendal te vinden. En sinds kort weet ik dat ik na het EK fulltime op Papendal kan gaan trainen. Ik heb nu net mijn studie Hout en Meubileringscollege afgerond, dus die kans kan en wil ik heel graag aannemen. Na het EK ga ik me daar verder oprichten, ik moet bijvoorbeeld nog een verblijf zoeken in de buurt. Het op-en-neer reizen van Schiedam naar Papendal kost veel tijd en inspanning.’

Tekst: Esther Vliege
Foto's: Huub Keulers