EK Masters in het Turkse Izmir levert 28 medailles op!

Nederlands succes in het Turkse Izmir
Bij heel hoge temperaturen (tot boven de 40 graden) begonnen afgelopen zaterdag vier Nederlandse atleten aan hun tienkamp. Onder hen drie atleten van Nea Volharding, die pas 8 maanden geleden aan hun tienkamptrainingen begonnen en bij wie het plezier van hun deelname hier in Izmir er van af spatte. Mooi om te zien dat Uli Flucht (M50) en André Wort (M45) in hun eerste tienkamp zo goed presteerden. Uli haalde (met een uitstekende 100m. horden) 4743 punten en André, die ook op de moeilijke onderdelen goed presteerde, pakte zelfs het brons met 5272 punten. Ook de doorgewinterde meerkampers Kees Meijer (M55) en Paul Boer (M60) verrichtten goede zaken. Ondanks een wat mindere eerste dag werd Kees vierde met 5145 punten, net als Paul (met een PR van 28,43m. op het discuswerpen). Kortom: de Nederlandse tienkampers deden het goed in de zinderende hitte van het Ataturkstadion in Izmir.

Drie Nederlandse medailles op dag drie
Vandaag stond de 10.000 meter op het programma en dat leverde drie Nederlandse medailles op: goud voor Nicole Loeve (V50) in 43.25,32, Anne van Dijk (V65) haalde brons in een tijd van 46.46,60 en er was ook brons voor Bernard te Boekhorst (M35) in 35.46,27. Petje af voor de lopers, die in deze hitte hun 25 rondjes op de baan voltooiden!

Maar liefst 7 Nederlandse medailles op dag vier
Quinten Stern (M35) liep zich bij de 400m. horden naar het zilver (55.35). Hierna stonden de 1500 meter finales op het programma: het onderdeel waarop de Nederlandse masters zo vaak goed presteren. Zo ook vandaag: Martien van der Hoorn (M60) liep zich, van start tot finish op kop, naar het goud ın 4.42,36. Voor Koen Joose (M45) en Marijn van der Putten (M35) was er zilver in respectievelijk 4.19,40 en 4.18,14. Anne van Dijk (V65) behaalde haar tweede bronzen medaille op de 1500 meter in een tijd van 5.54,39. In de avondsessie (het programma wordt elke dag in twee sessies afgerond: van 8:00 tot 12:00 uur en van 16:00 tot 22:00 uur) haalden de Nederlandse kogelslinger¬-vrouwen nog twee medailles binnen. Er was goud voor Gonny Mik (V45) met 50,23m. en zilver voor Ingrid van Dijk (V50) met 45,11m. Zij deden hun wedstrijd in de ‘throwing area’, naast het stadion en waren net voor het donker was klaar; dat is hier in het Turkse Izmir rond 20:30 uur. En dat was maar goed ook, want kogelslingeren op een niet goed verlicht terrein is niet aan te bevelen!

Dag 5 EK Masters Izmir
Vandaag was de dag van de General Assembly van de EVAA. De belangrijkste beslissing, die daar is genomen is dat de naam van de European Veterans Athletic Association is gewijzigd in European Master Athletics (EMA). Daarmee wordt de term ‘masters’ ook in Europees verband de standaard.

Ook op de baan werd geschiedenis geschreven, namelijk door Martien van der Hoorn (M60). Hij won de 2000m. steeple chase met ruim een minuut voorsprong in een nieuw Europees Record van 6.53,94. Jeanine van Overveld (V50) deed het netjes in haar 2000m. steeple chase, zij werd vierde in 8.53,64. Onno Heerlien (M50) verbeterde zijn PR bij het kogelslingeren naar 47,97m. en ook dat leverde een 4e plaats op.

We raken al aardig gewend aan de Turkse omstandigheden: de hoge temperaturen en het vele toeteren dat we de hele dag horen (iemand zei: “ik heb hier in een paar dagen al meer getoeter gehoord, dan m’n hele leven in Nederland”). Het stadion is goed te bereiken met een heerlijk koele metro en de mensen hier zijn erg vriendelijk en behulpzaam, maar niet veel van hen spreken Engels (of Duits).

Drie keer goud op dag zes
Op de 6e dag van het EK Masters werden de finales 400m. gelopen. Bij dit onderdeel was vooraf wat commotie omdat de organisatie vrij laat besloot (en tegen de afspraken in) om de series over te slaan en ‘s avonds direct de halve finales te lopen. Dat leverde in de ochtend boze atleten op die voor niets waren gekomen. Zo ook Henk van Dijk die met overtuiging het goud op de 400 meter pakte:

Henk van Dijk: “Vanmorgen voor niets vroeg opgestaan omdat de organisatie de series liet vervallen en we direct de halve finales moesten lopen. Ik was er in eerste instantie natuurlijk niet blij mee, maar achteraf was het prima. 's Middags voelden de benen beter en al lopende in baan twee had ik iedereen al te pakken op 200 meter en kon ik gecontroleerd doorlopen naar een eerste plaats met 53,81 sec. Vijftien uur later op de woensdagmorgen stond ik alweer aan de start van de finale. Startend in baan vijf wist ik mijn voornaamste concurrent, dacht ik, in te halen op 200 meter. Vervolgens ging ik kogelhard door, het is tenslotte de finale. De verzuring sloeg wel toe in de laatste 100 meter. Maar ik had genoeg over voor een toptijd, 51,97 sec. Ruim één seconde voor op de nummer twee. Dus ik kijk superblij en tevreden terug op vandaag!”

Simone Geel (V50) liep, onder toeziend oog van haar gezin en haar ouders, een prachtige 400m.-fınale. Simone is de dochter van de bekende middenafstandsloper uit vroeger jaren: Siem Herlaar (inmiddels 85 jaar). Dat het Simone in de genen zit, mag duidelijk zijn. Zij liep in een tijd van 60,99 naar het goud. Vader Siem, en de overige familieleden, kunnen, net als wij, trots op Simone zijn!

Nicole Loeve (V50) behaalde ook nog een gouden plak, en wel op de 10.000 meter: “Zondag de 10.000m. Yeah! Europees kampioen! Wow, wat een unieke ervaring! Kippenvel wanneer het Wilhelmus voor mij klinkt en een moment om nooit meer te vergeten. De wedstrijd was zwaar, vanwege de hitte viel de eindtijd tegen, maar de plaats telt. Met goud op zak ben ik trots en zeer tevreden.”

Dag 7 EK Masters: de medaillestand staat op 16
De dag begon weer goed voor Nederland met goud voor Gonny Mik (V45) bij het gewichtwerpen. Met de 14,98m. die zij wierp was zij minder tevreden maar dat had deels te maken met wat technische obstakels. Ingrid van Dijk (V50) had hetzelfde probleem met haar gewicht-werpkogel. Maar dat weerhield haar er niet van om ook goud te pakken met 14,21m., nadat zij gisteren tot een prima 6e plaats kwam bij het discuswerpen met 35,74m. in een zeer sterk veld.
Dat brengt het aantal Nederlandse medailles op 16 tot nu toe. Het blijft wel onverminderd warm en het publiek zoekt de schaduw op, waardoor er jammer genoeg niet zoveel sfeer in het stadion is.

EK Masters in Izmir: in totaal 28 medailles!
Onze werpsters maakten het op vrijdag weer waar: Gonny Mik (45) pakte het goud (4122 punten) en Ingrid van Dijk (V50) het zilver (4005 punten) op de werpvijfkamp. Hulde! Nicole Loeve (V50) ging er in het bloedhete kleine stadion, na het goud op de 10.000m., nu met de zilveren plak op de 5.000m. in 20.57,12 vandoor! Voor Anne van Dijk (V65) werd het, na twee bronzen medailles, nu tijd voor een andere kleur: zilver op de 5.000m. (21.56,14), om de volgende ochtend weer het brons te pakken op de 800m. (2.51,79). Anne neemt dus vier medailles mee naar huis (en een Nederlands record op de 1.500m.)!

Martien van der Hoorn (M60) is een hoofdstuk apart: na zijn Europese record op de 2.000m. steeple chase en goud op de 1.500m. liep hij nu met het grootste gemak naar de overwinning op de 5.000m. in 17.40,60. Op zaterdag was Sonja Oost (V55) terecht heel blij met haar bronzen medaille na een spannende 200m. finale. Vervolgens stonden er twee Nederlandse atleten in de 200m. finale M45: Henk van Dijk pakte fraai de tweede plaats in 23.33 en Pierre Lommen werd zevende in 24.87. En dan de 800m. waar Marijn van der Putten (M35) tactisch heel sterk liep en op het laatste rechte stuk alle concurrenten voorbij ging: goud in 1.57,00. Het door zijn vrouw als aanmoediging luid en duidelijk toegeroepen ''Pak die Fransman!'' zal ons nog lang heugen. De finale 800m.bij de jongste categorie vrouwen leverde een gouden medaille op voor Ingrid Grutters (V35). Opvallend detail: Ingrid had twee dagen voor haar race haar 40e verjaardag gevierd (de regel is dat de leeftijd op de eerste dag van het kampioenschap geldt voor de leeftijdsindeling en dat was voor Ingrid dus: V35). Ingrid was dus veruit de oudste in haar finale en ze ging desondanks toch met de overwinning aan de haal in een tactisch goed gelopen race. De laatste medaille van deze dag was voor Onno Heerlien (M50) in zijn werpvijfkamp. Dat werpen niet alleen met je handen gebeurt, maar ook met je kuiten (waar je veel last van kunt hebben) ondervond Onno. Maar dat weerhield hem er niet van om een bronzen medaille te winnen met 3367 punten.

Op de laatste dag van het toernooi stond heel vroeg in de morgen de marathon op het programma. Lamko Hulsebos (M45) moest helaas met een opspelende kuit uitstappen na 24 km., maar Harmen de Vries (M50) won een zilveren medaille in 3.06,40. Hij had op een snellere tijd gehoopt, maar de warmte was een spelbreker. Bij de estafettes konden we geen Nederlandse ploegen samenstellen, maar tijdens de 'Friendships-relay' met 'ploegen van mensen die achter de schermen van het kampioenschap aan het werk waren geweest' liep Michel van Osch mee in een ploeg fysio's met drie Britse collega's. Ze werden derde. Zo werd het kampioenschap voor Nederland afgesloten met in totaal 28 medailles en een 13e plaats in de medaillestandaard!

“Zojuist heb ik mijn EK-debuut gemaakt in het hete Izmir. Dit toernooi leek me een mooie ervaring en wie wil er nu niet in een oranje shirtje zijn eigen land vertegenwoordigen? Bovendien werd ik twee dagen voor het toernooi 40 jaar waardoor ik de jongste in mijn categorie zou zijn. Maar ook die 'oudere mannen' hadden snelle tijden dus echt veel voordeel had ik daar niet van. Slechts vier weken voor mijn afstand, de 5 km, kneusde ik echter mijn teen. Ruim twee weken lang kon ik niet hardlopen, zelfs wandelen was lastig. Tijdens de korte vakantie voor het toernooi lukte het voor het eerst een paar duurloopjes te doen, maar snel ging het niet. Twee dagen voor mijn onderdeel kwam ik in Izmir aan en testte ik mezelf op de lokale baan op snelheid. Dat ging goed dus dat gaf me veel moed! Na nog een laatste bezoekje aan de fysio Michel was ik er klaar voor. De start was erg vroeg en desondanks was het al heet, rond de 28 graden. De grote groep liep langzaam van me weg maar ik hield mijn tempo enigszins vast. In het tweede deel zakte ik in, door de hitte en wellicht een trainingsachterstand. Dat leverde toch nog een nette tijd voor mij op: 8e in 17:45, 5 seconden boven mijn pr van vorige maand. Het was een mooie ervaring door de leuke sfeer op het toernooi met atleten uit allerlei landen en natuurlijk fantastisch om landgenoten te kunnen aanmoedigen. Ik kijk al uit naar het volgende toernooi. En dan is het vast een stuk koeler dan het zinderend hete Izmir!” - Harald van Gils.

Tekst: Fenny van Osch, Esther Singendonk(Atletiekunie)