EK masters dag 5: zeven medailles, verspringrecord Jacobs

De vijfde dag van de Europese kampioenschappen voor masters was een hittegolfdag, er werden ondermeer series van de 400 meter gelopen – de meerderheid van de Nederlanders gaat door naar de finale. Verder waren er redelijk wat finales en daarin behaalde de Nederlandse ploeg zeven medailles, namelijk drie gouden, drie zilveren en drie bronzen plakken. Het brons ziet er overigens uit als rood koper, en het zilver als nikkel of chroom. Het goud is uiteraard ook geen echt goud, maar goudlak, dat wil zeggen de lak met bronspoeder waarmee veel instrumenten gelakt worden.

Driemaal goud, Tilly Jacobs met een Nederlands record

De drie gouden medailles van de dag werden vrijwel tegelijk behaald. Terwijl ondergetekende (Hellas V60) door de jury de uitslag kreeg voorgelezen, sprong Tilly Jacobs (PEC V55) naar een record en zat Brigitte van de Kamp (GAC-H V50) te wachten op haar aanvangshoogte bij het polshoog. Tilly\'s eerste poging was direct een verbetering van haar eigen Nederlandse record verspringen van de NK in Terneuzen. Ze sprong met 4,77 vijf centimeter verder (wind -0,2). Daarbij bleef het, al zat ze er telkens dichtbij, ze had namelijk ook pogingen van 4,71, 4,71, 4,70 en 4,67.

Brigitte was erg tevreden dat het technisch een stuk beter liep dan kort geleden nog. De gesprongen hoogte van 3,00 valt misschien wat tegen, maar de lat op die hoogte werd wel met een kwart meter ruimte overschreden. Voor de wedstrijd telt dat natuurlijk niet, maar voor het gevoel over de techniek wel – haar Nederlands record staat trouwens op 3,21. Brigitte\'s wedstrijd bestond tot de gemiste 3,10 uit twee geldige sprongen, haar eeuwige concurrente uit Italië had precies één foutsprong meer.

Bij het speerwerpen V60 dromden fotografen en tv-mensen samen. Er was niet veel publiek omdat het in een uithoek van het terrein (met veel heerlijke schaduw van bomen) werd verwerkt, maar in het publiek bevond zich wel de wereldrecordhoudster en winnares van het goud in Londen. Zij was daar om haar moeder aan te moedigen en te coachen. Terwijl ma Spotáková (klemtoon op de eerste lettergreep) werpend werd gefilmd, werd tegelijk met een andere camera de dochter gefilmd. Later werden ze beiden geïnterviewd voor een Tsjechische zender. Moeder Ludmila beoefent het speerwerpen overigens pas een paar jaar – als nu eens alle vaders en moeders van goede atleten de discipline van hun kinderen gingen beoefenen…, de genen zijn waarschijnlijk in orde. Intussen waren er ook anderen aan het werpen. De verslaggeefster stond direct eerste, in de vierde ronde tweede, maar gelijk weer eerste, in de vijfde ronde wederom tweede en ook direct daarop weer eerste. De afstand van 32,75 valt niet tegen.

Tweemaal zilver

Achter gouden Tilly sprong Janine Kortbeek (PH) onbedreigd naar het zilver. Ze had maar één geldige poging, dat was een afstand van 4,37 (-0,1). De andere vijf sprongen waren steeds nét ongeldig – en daar zaten best goede sprongen bij. Het tweede zilver van de dag ging naar Martien van der Hoorn (de Spartaan M55), die de 3000 steeple liep in Zgorzelec. Zijn tijd: 11.10,15. Ook voor steeplelopers was het lastig lopen in de hitte – in Dresden werd een temperatuur van 38,9 graden gemeten, nog nooit was in Duitsland zo\'n hoge waarde afgelezen.

Ook tweemaal brons

Jeanine van Overveld (Thor V50) liep in Zgorzelec de 2000 meter steeple en werd beloond met een bronzen medaille. Haar tijd was 8.49,13. Ook brons was er voor Jan Huijbers (GAC-G M60) bij het hoogspringen. Jan over zijn hoogte van 1,59: \'die sprong was niet goed, maar veel meer zat er ook niet in. Die Rus sprong met de straddle een onbereikbaar wereldrecord!\'

En…

Er waren veel series 400 meter, door naar de finales van morgen zijn: Jelle van der Schaaf en Wim Scholtes bij de M65, Sonja Oost (V55), Simone Geel (V50) en Ingrid Grutters bij de V35.

Van de overige atleten kwam Jenny Cardol (Hera V35) het dichtst bij een medaille. Ze werd vierde bij het speerwerpen en werd vierde met een afstand van 30,27 meter. In de zevenkamp had ze ook speergeworpen, het verschil was zeer klein, nu wierp ze drie centimeter verder.

De jury

Er is uiteraard een enorm jurycorps actief. Marijn van der Putten liep op de 400 meter M35 tegen een diskwalificatie aan wegens lopen op de lijn. Over het algemeen wordt er vrij streng, of in elk geval formeel gejureerd. Bij het speerwerpen worden nogal wisselend worpen af- en goedgekeurd, de ene bijna platte landing levert een witte, de andere een rode vlag op (op de bijvelden is de grond zó hard dat er zelden een speer bij de landing in de grond blijft zitten). Soms is een jury soepel bij het inspringen of inwerpen, maar andere keren wordt er strikt de hand gehouden aan twee keer inwerpen, hetgeen nogal weinig is. Een enkele keer is er ook wrijving tussen Ossi\'s en Wessi\'s, dan zeggen de Wessi\'s bijvoorbeeld dat de Ossi\'s iets niet kunnen. Een wat lastige atleet uit het westen kan een stroeve, formele reactie van een Ossi-jurylid verwachten.

Alle uitslagen zijn hier te vinden.

Tekst Weia Reinboud