EK dag 2: Kibet vierde, Jansen negende, Okken door

Hilda Kibet finishte woensdag als vierde op de 10.000 meter. Monique Jansen eindigde als negende in de finale discuswerpen. Arnoud Okken plaatste zich voor de finale van de 800 meter. Robert Lathouwers werd na duwpartijen gediskwalificeerd. Denise Groot had bij de kwalificatie polshoogspringen geen geldige sprong en Niels Verwer werd uitgeschakeld op de 1500 meter.

10.000 meter (v) - Kibet vierde
Hilda Kibet moest genoegen nemen met de ondankbaarste plaats in een finale. Ze finishte als vierde op de 10.000 meter, na een goed opgebouwde race. De Nederlandse startte in het achterveld, maar toen de Turkse Elvan Abeylegesse het tempo opvoerde, wist ze steeds bij de kleiner wordende kopgroep te blijven. Abeylegesses landgenote Meryam Erdogan - eveneens een ex-Ethiopische - viel terug. De Portugese Sara Moreira stapte uit de wedstrijd. Haar landgenote Jessice Augusto, die in Parijs indruk maakte op de 5000m, hield lang stand en liep in haar eentje achter de Turkse aan.
De wedstrijd werd een slijtageslag. Vijf van de achttien deelneemsters haalden de finish niet. ‘Ik had ook last van de warmte\', aldus Kibet, die de laatste weken in Kenia trainde in de regen en in een temperatuur van 20 graden. In de laatste kilometers liep ze samen met de Russische Inga Abitova, beurtelings de kop nemend en jagend op Augusto.

‘Maar op drie ronden voor het einde was het op\', aldus Kibet, die Abitova nog wel zag oprukken naar de tweedee plaats.
Abeylegesse, de winnares van het zilver op 5000 en 10.000m in Beijing, won afgetekend in 31.10,23, Abitova finishte in 31.22,83 en Augusto bleek heel blij met brons en 31.25,77. Kibet finishte in 31.36,90 en gaat zich voorbereiden op de marathon van Frankfurt, eind oktober.

Luister hier naar haar relaas over de EK-race.

Tussentijden Abeylegesse: 3.11 - 6.23 - 9.34 - 12.40 - 15.42 - 18.45 - 21.50 - 24.59 - 28.08 - 31.10.

Series 800 meter (m)

Okken werd tweede in zijn serie in 1.50,13, achter de Britse favoriet Michael Rimmer die in 1.49,99 won. De Nederlanders liep een uitstekende race, waarin hij voortdurend controleerde wat er in het veld gebeurde. ‘Voor het eerst heb ik op de videoscreens gekeken, omdat ik me niet wilde laten verrassen door wat er achter me gebeurde\', vertelde hij na de finish. Halverwege was de tussentijd 55,29. Toen het veld in de laatste bocht versnelde, kon Okken makkelijk mee.
Hij wees erop dat hij na het afhaken van Bram Som de oudste deelnemer is op dit onderdeel en dat hij voordeel kan hebben bij zijn ervaring. ‘Bovendien voel ik me helemaal niet vermoeid\', zo constateerde hij tevreden. Maar tegelijkertijd stelde Okken dat alleen een plaats in de finale hem hier in Barcelona tevreden kan stellen.

Beluister hier zijn eigen relaas over de race en zijn reactie op het terugtrekken van Bram Som.

Robert Lathouwers liep vrijwel de gehele race rond de derde plaats. In zijn serie was de tussentijd 54,22. In de laatste bocht kwam de Nederlander buiten de baan terecht. Min of meer noodgedwongen - door apparatuur die op het binnenterrein staat opgesteld - moest hij een flink stuk afsnijden voor hij weer terug kon op de baan. Uiteindelijk kwam hij als winnaar over de finish in 1.47,85, maar de jury diskwalificeerde hem onmiddellijk.

Over de gang van zaken lopen de lezingen uiteen. Het Spaanse publiek keerde zich onmiddellijk tegen Lathouwers. Zelf zegt hij dat hij voldoende ruimte had om de voor hem lopende David McCarthy binnendoor te passeren. De Ier zou hem daarbij hard geduwd hebben. ‘Ik wist dat er gedoe zou komen, maar dacht aan wat Bram Som is overkomen in Berlijn en dacht: ik moet in ieder geval finishen\', aldus Lathouwers.

Hij was er zelf vast van overtuigd dat hij toegelaten zou worden tot de volgende ronde. Maar de Atletiekunie besloot geen protest in te dienen, omdat Lathouwers zelf ook een duw uitdeelde toen hij terugkeerde in de baan. Dat feit zou een protest zinloos maken.

Luister hier naar Lathouwers versie van de gebeurtenissen.

In de eerste serie won de Poolse aanvoerder van de Europese ranglijst Marcin Lewandowski in 1.49,78. De snelste man in de eerste ronde was de Tsjech Jakub Holusa, die winnaar werd van de tweede serie in 1.47,94 na het diskwalificeren van Lathouwers.

Series 1500 meter (m)

Voor Niels Verwer werd het eerste internationale optreden een frustredende race. Niet eens omdat hij helemaal achteraan eindigde, of in 3.52,67 finishte. Het ergste was dat hij het al in de eerste ronde zag aankomen. ‘Het voelde na 400 meter al heel anders aan dan bij mijn toprace van het NK\', legde de 21-jarige atleet uit. ‘Je weet dat ze in de laatste ronde gaan aantrekken, je ziet ze van je weglopen. Dat is gewoon balen.\'

Voor een publiek van ruim 23.000 mensen die enthousiast de seriewinst van de Spanjaarden Estevez en Casado begroeten, was het een flinke ervaring voor de atleet die in 2008 nog boven de 3.52 liep. ‘Het is natuurlijk anders, maar ik had niet het idee dat ik erdoor was afgeleid\', aldus de Castricummer. ‘Bij het inkomen van stadion had ik kippenvel. Ik kreeg er kriebels van, maar dat heeft helaas niet geholpen. Het zat er gewoon fysiek niet in, daar baal ik van.\'

De finale van de 1500 meter wordt een fascinerende aangelegenheid met alledrie de Spanjaarden (naast genoemd duo ook Manuel Olmedo) plus alledrie de Britten (Andy Baddely, Tom Lancashire and Colin McCourt).

Luister hier naar een balende Verwer.

Kwalificatie Polshoogspringen (v)

Denise Groot is bij de kwalificatie polshoogspringen direct uitgeschakeld. De Limburgse maakte op haar aanvangshoogte van 4,05 geen enkele geldige sprong. Teleurgesteld verliet ze al na het uur het Olympisch stadion.

‘Mijn benen wilden vandaag niet wat mijn hoofd van plan was\', zei ze. ‘In de callroom voelde ik me nog sterk en ik had hier zeker kansen om de finale te halen. Maar tijdens de wedstrijd ging het helemaal niet. Ik kan nog niet veel zeggen over de oorzaken.\'

Luister hier naar een kort interview met de polsstokhoogspringster.

Finale Discuswerpen (v) - Jansen negende

Monique Jansen eindigde als negende in de finale van het discuswerpen en was alles behalve tevreden. ‘Ik werp deze zomer bij elke wedstrijd boven de 58 meter en heb hier drie slechte pogingen. Ik kreeg de discus er niet achter Terwijl ik met zo\'n afstand de laatste acht zou hebben gehaald.\'
Jansen heeft de Spelen van Londen in het vizier, maar kan met haar baan in het onderwijs niet veel méér tijd vrijmaken voor de trainingen. ‘Hier verdien ik niets mee en ik wil mijn huisje niet uit\', zei ze. Ze heeft in de komende weken nog wel enkele wedstrijden op haar wensenlijst in Scandinavië, waar ze haar p.r. van 60,07 wil verbeteren.
Volgens Jansen was de ring beter dan bij de kwalificatie. De wind was echter nogal wispelturig, wat wellicht de oorzaak was van vele foute worpen in de tweede ronde van de wedstrijd.

Luister hier naar het interview met Monique Jansen.

Het goud was voor de 20-jarige Sandra Perkovic. De Kroatische trok de wedstrijd in de laatste ronde naar haar toe, met een worp van 64,67 meter; ze had overigens nog vier worpen boven de zestig meter. Tot dat moment ging de Roemeense Nicoleta Grasu aan de leiding, die in de eerste ronde 63,48 wierp. De 38-jarige Grasu leek de afgelopen weken steeds beter in vorm te komen, getuige onder meer de tweede plaats bij de Diamond League-meeting in Parijs en won zilver. Joanna Wisniewska (Pol) werd derde met 62,37.
Ronduit teleurstellend was het optreden van de Europees ranglijstaanvoerder van dit jaar, de Duitse Nadine Müller (24). Zij bracht haar p.r. deze zomer van 63,46 naar 67,78, won acht van haar tien wedstrijden, maar werd met 57,78 achtste.

OVERIGE FINALES:

100 meter (m)
Een duel tussen ‘bad boy\' Dwain Chambers en supertalent Christoph Lemaitre werd het niet, maar het het alternatief was minstens zo fascinerend. Niet alleen bezegelde de jonge Fransman een wisseling van de wacht, de 32-jarige Chambers stond zelfs geheel met losse handen, net als titelverdediger Francis Obikwelu (31). Voor die beslissing was het wel even wachten op de foto-finish.

Krap twee uur eerder hadden de Brit en de Fransman in de halve finale wel hun visitekaartjes uitgedeeld met tijden van 10,10 en 10,06. Vooral de Fransman maakte daarmee indruk, want tegen de wind in (-1,2 m/s) was dat de derde tijd ooit gelopen tijdens een Europees kampioenschap. Chambers zelf evenaarde de tijd die hij in 1998 ook al eens liep bij de EK, voor zilver in Boedapest. In 1996 liep hij het kampioenschapsrecord van 9,96, maar die tijd werd geschrapt (en de titel afgenomen) vanwege dopinggebruik.

In de finale miste de 32-jarige Brit, inmiddels al weer enkele jaren terug aan top, zijn eerdere bliksemstart. Ook Lemaitre was ontevreden, maar met overtuigende accelleratie liep de Fransman weg bij de concurrentie. Chambers leek (uit teleurstelling?) in de slotmeters net wat momentum te verliezen, waardoor maar liefst drie concurrenten hem voorbijkwamen. De beslissing over de laatste twee medailles is nog nooit zo spannend geweest: slechts zes duizendsten van een seconde scheidde de nummer twee van de nummer vijf: Mark Lewis-Francis (GBr) 10,172 (met dank aan een subtiel ingedraaide schouder), Martial Mbandjock (Fra) 10,173, Obikwelu (Por) 10,174 en Chambers 10,178.

Voor Lemaitre bezegelde de titel een perfect seizoen. In één jaar maakte hij de overstap van Europees juniorenkampioen (vorig jaar in Novi Sad) tot titelhouder bij de senioren. Daar kan ook zo nog meer eremetaal bijkomen. De Fransman is namelijk met afstand de snelste Europeaan op de dubbele afstand die morgen begint. Met Mbandjock en halve finalist Pognon is Frankrijk ook favoriet op de estafette.

Zie ook speciale reportage.

Verspringen (v)
Het bewijs dat sport mooi is en iedereen op de juiste dag kan winnen. Of juist dat het Europese verspringen te saai is en niveau ontbeert. Ineta Radevica heeft de twijfelachtige eer door beide kampen te worden geclaimd. Die discussies daargelaten was de 29-jarige atlete in ieder geval de terechte winnaar van de verspringfinale op woensdagavond. Na een solide opening van 6,73 verbeterde ze zich al meteen tot 6,87 om daar twee sprongen later nog een tweede persoonlijk - en nationaal record - van 6,92 meter aan toe te voegen.
Dat was onder druk bovendien, want de Portugese Naide Gomes had even daarvoor precies diezelfde afstand gesprongen. Geen van beide atletes zouden zich in de laatste twee pogingen nog verbeteren, zodat het de atlete met de meer solide serie was - Radevica - die met de titel aan de haal ging. ‘Ik ben niet verbaasd over mijn prestatie vandaag\', was ze zo\'n beetje de enige in het stadion. ‘Mijn hele jaar was hier op afgestemd, ik had er zelfs het indoorseizoen voor overgeslagen. ‘
Gomes sprong een beste seizoensprestatie maar was niet tevreden. Dat gold gek genoeg wel voor de bronzen Olga Kucherenko (Rus) die brons won met 6,84 meter. ‘Je kunt niet iedere dag zeven meter springen\', zei de atlete die de wereldranglijst ruim aanvoerde met 7,13 meter.

Finale Kogelslingeren (m)
Wat begon als een mooie tweestrijd liep een beetje dood totdat de Italiaanse veteraan Nicola Vizzone net een tegenstander teveel voorbij zag komen. Zelfs op 37-jarige leeftijd begon hij de wedstrijd aan de leiding, die hij prompt verloor aan de Hongaarse nummer vier van de afgelopen WK en Olympische Spelen, Krisztian Pars (75,72 om 77,29 meter). In de tweede ronde wurmde hij zich opnieuw naar plaats een, om prompt niet alleen Pars maar ook de Slovaakse wereldranglijstaanvoerder Libor Charfreitag voorbij te zien gaan (met 79,06 en 80,02 meter).

Bovenin het klassement verbeterde alleen Vizzono zich nog tot 78,03, waarna de wedstrijd grotendeel op slot stond. Met uitzondering dan van de slotronde. Want toen Valeri Sviatokha uit Belarus namelijk Vizzoni ook nog van de bronzen stek verdrong met een worp naar 78,20 meter, was het voor elfvoudig Italiaans kampioen genoeg geweest. Met 79,12 meter wierp hij zichzelf een beste seizoensprestatie en - tien jaar na het zilver bij de Olympische Spelen in Sydney - een kampioenschapsmedaille. Het was bovendien 18 jaar na zijn finaleplaats (vijfde) bij de WK junioren. \'Ik ben net als wijn\', vond de Italiaan die de oudste winnaar ooit werd op het evenement (Ville Pörhöla uit Finland in 1934). \'Hoe ouder, hoe beter.\'

20km snelwandelen (v)
Rusland won alle drie medailles op de 20km snelwandelen voor vrouwen. Winnares was Olga Kaninskina, die in de binnenstad van Barcelona na 1.27.44 over de finish kwam. Anisya Kirdyapkina, de aanvoerder van de Europese ranglijst met 1.25.11, werd tweede in 1.28.55 en Vera Sokolova derde in 1.29.32.
Kaninskina is tweevoudig wereldkampioen en Olympisch kampioen. In een land waar dit onderdeel van de atletiek populair is, kun je met die prestaties sportvrouw van het jaar worden.

-

Het team van Atletiekunie.nl bij de EK in Barcelona bestaat uit de verslaggevers Cors van den Brink, Pim van Esschoten en Wilmar Kortleever en fotograaf Erik van Leeuwen.

Startlijsten en uitslagen zijn hier te vinden.
Onregelmatige updates verschijnen op www.twitter.com/Atletiekunie.

De NOS biedt op haar website Sport24 een live-verslag aan van de wedstrijden (alleen binnen Nederland te ontvangen). Op televisie volgt in de late avond een samenvatting van het programma.
Eurosport biedt veel live-uitzendingen vanuit Barcelona.