EK Berlijn: door de ogen van fysiotherapeut Peter Eemers

‘Weten wat atleten nodig hebben’

Er vertrekken 45 atleten naar de EK Atletiek in Berlijn. Om deze zo goed mogelijk te ondersteunen en te begeleiden reizen er ook 5 fysiotherapeuten af. Peter Eemers is er één van. ‘Mensen denken dat we daar de hele dag staan te masseren. Dat beeld klopt niet. We doen fysiek juist zo min mogelijk, elke intensieve prikkel kan een verstoring zijn.’ Wel neemt hij zijn eigen behandeltafel mee, ‘dat ding gaat overal mee naar toe.’

Van de vijf fysio’s die er meegaan, werken er drie structureel op Papendal. Peter werkt sinds 2009 voor de Atletiekunie. ‘Op Papendal begeleid ik de atleten wekelijks, hier horen ook trainingsstages, wedstrijden en toernooien bij.’

Lange dagen

Ik heb veel zin in om naar Berlijn te gaan. Heel spannend hoe de atleten presteren. Het is geweldig om een kleine rol in hun prestaties te mogen spelen. Ik vind het leuk om in spannende situaties te werken, er gebeurt altijd van alles op en rondom het veld. Onze dagen zijn lang: ruim voor dat de wedstrijden beginnen zijn we al in het stadion en hier blijf je tot en met de laatste wedstrijd. Dan terug in het hotel kijk je wat je de atleten daar nog van je nodig hebben. Ook al ben je soms hartstikke moe, je moet er gewoon staan. Koffie en collega’s houden me wel scherp, lacht Peter.

‘Een foto met tekening op Abdi’s been’

Voorbereiding van een fysio

‘Er gaan ook atleten naar Berlijn die niet op Papendal trainen, die heb je dan vaak niet recent begeleid. En je kent hun actuele status en eventuele problemen niet. Mede daarom is er kort voor vertrek een team-dag op Papendal, dan zie en spreek ik veel atleten. We overleggen ook met trainers en soms met een sportarts. We doen er alles aan om te weten wat atleten van ons nodig hebben. Atleten die op Papendal trainen, zie ik wekelijks. Maar neem bijvoorbeeld Abdi Nageeye, hij traint veel in Ethiopië, maar hem begeleid ik ook. Dan krijg ik vragen via een appje of filmpje doorgestuurd. Of een foto met een tekening op zijn been “hier doet het pijn Peter, wat moet ik tegen m’n fysio hier zeggen?”, dat is een beetje improviseren.’

Op het lijntje houden

‘Eenmaal in Berlijn doen we geen enorm zware behandelingen. De atleten die dat nodig hebben, horen er niet thuis. Maar atletiek is een fysiek zware sport. Als topatleet balanseer je sowieso constant op de grenzen van belastbaarheid, anders doe je niet mee. Ze geven 100% dus het lichaam wordt ook 100% gebruikt. Ze lopen op een dun lijntje: val je er af, of blijf je erop? Wij proberen ze er uiteraard op te houden.

In overleg met de trainers sturen de atleten ook aan, we weten wat ze aan kunnen. We doen natuurlijk ook gewoon kleine behandelingen en verzorgen ze waar nodig. Maar bij dit soort toernooien gaat onze rol verder dan alleen fysieke begeleiding. Zeker bij de meerkamp zijn er maar een beperkt aantal accreditaties, en dus mensen die in de buurt van de atleten mogen komen. Dan zorgen we bijvoorbeeld ook dat hun voeding klaar ligt. En we zijn een vertrouwd gezicht tijdens toch wel heel onzekere en spanende dagen. Dan heb je als fysio ook een steunende rol. Topsport begeleiding is heel anders dan het werk van een gewone fysiotherapeut.’

‘Een vrachtwagen vol met spul naar Berlijn’

Wat neemt een fysio mee?

Naast zijn eigen bagage met veelal teamkleding, laat Peter en zijn team ook een vrachtwagen vol met materiaal en apparatuur naar Berlijn rijden. Met onder andere de bekende compressor machine van Churandy Martina. ‘En ik neem zelf ook nog eens een hele volle tas met spullen mee, met vooral heel veel tape. En mijn eigen behandeltafel gaat mee. Die is de hele wereld al over geweest.’

Snel in de Uber

‘We verdelen het werk in Berlijn zo veel mogelijk over ons team van vijf fysio’s. Ik ben vaak grotendeels in het stadion, ook omdat ik de meerkampers begeleid. Soms is het wel een logistieke toestand. Ik weet nog dat ik bij het WK in Londen tijdens de wedstrijd van Eelco Sintnicolaas ben weggeroepen voor een spoedbehandeling bij Nadine Visser. Ik ben toen in een Uber snel naar het hotel gereden. Het wordt in Berlijn zeker ook weer een drukke boel,’ lacht Peter enthousiast.

MMFysio

Tekst: Esther Vliege
Foto's: Erik van Leeuwen