EJOF dag 4: Goud, zilver en een toegewezen protest

Goud voor Nadine Visser, zilver voor Charlene Okken en de meisjes estafette in de finale, na een toegewezen protest.

Het was een enerverende dag voor de Nederlandse ploeg in Trabzon. Nadine Visser haalde nogmaals uit op de 100 meter horden en veroverde goud in een nieuwe wereldtijd van 13.23 seconden. Charlene Okken zorgde voor de surprise van de dag, met zilver bij het kogelstoten met een pr van 13.84 meter. Op de diskwalificatie van de meisjes estafetteploeg volgde een protest, dat werd toegewezen. Het viertal Tessa van Schagen, Sacha van Agt, Naomi Sedney en Ruchama Jurien staat morgen alsnog in de finale. De jongensploeg redde het niet en werd vijfde in de serie in 42.63 seconden. Laura de Witte kwam te kort voor de finale 200 meter.

De druk. Het was misschien wel de grootste tegenstander van Nadine Visser. In Trabzon was ze veruit de snelste op papier. \'Je moet het natuurlijk nog wel even doen,\' zei ze na haar gouden race een beetje laconiek. Zenuwachtig? Nee, dat was ze niet echt geweest. Zei Nadine Visser zelf. \'Ik had ook wel vertrouwen uit de serie gehaald.\'

Bondscoach Betty Hofmeijer wist wel beter. \'Ze was echt héél nerveus.\' Ze had de 16-jarige hordeloopster meegenomen naar een \'geheim\' indoorhalletje onder de tribune van het stadion. \'Daar was verder niemand. Weg van iedereen, geen tegenstander in de buurt, in alle rust en heerlijk koel, heeft ze zich kunnen voorbereiden op haar race. We waren even bang dat we daar zouden worden weggebracht. Maar die mensen daar brachten ons zelfs thee.\'

Die race oogde niet zo perfect als dinsdag in de serie. Het ging wel weer sneller. Met 13.28 seconden staat ze nu gedeeld derde op de wereldranglijst 2011, samen met de Amerikaanse Kendell Williams. \'Die tijd, die had ik echt niet verwacht. Het ging niet zo makkelijk als dinsdag. De laatste twee horden voelde ik ook de vermoeidheid.\'

Haar snelheid, maar zeker haar vloeiende techniek is het wapen van Nadine Visser. En het geheim? \'Mijn coach, Purcy Marte. We hebben een heel goede voorbereiding gehad. Ook in de mindset, hij praat steeds goed op me in.\' Maar Marte is niet in Trabzon (\'we hebben wel steeds contact\'). Bondscoach Hofmeijer: \'Ik hoefde Nadine hier alleen maar op haar gemak te stellen, al het werk was thuis in Purmerend gedaan.\'

Drie jaar geleden nam de turnster uit Hoogkarspel een kijkje op de bij de Sterker Atletiek Vereniging en ging nooit meer weg. Met turnen is ze inmiddels gestopt. De meerkampster heeft horden als favoriete onderdeel. Na de zomer gaat ze twee dagen in de week trainen op Papendal.

Charlene Okken voerde haar plan perfect uit. De 17-jarige atlete uit Hoogeveen zou in de eerste poging van de finale kogelstoten meteen een flinke afstand neerzetten. Om de concurrentie even te imponeren. Met 13.84 meter nam ze meteen de leiding. Deel twee van het plan was om later in de wedstrijd nog één keer uit te halen, over de 14 meter. \'Want dat is zeker goed voor een plak,\' had bondscoach Jacqueline van Daalen tevoren gezegd. Maar dat lukte Okken niet. \'Als je te graag wil, lukt het niet,\' zei Okken.

Het werd daardoor wel steeds spannender. Okken moest maar hopen, dat niet meer atletes behalve de Russin Natalia Shirobokova voorbij haar 13.84 zouden gaan. \'Toen die Finse (Keisa Kymalainen, red.), die vierde stond, voor de zesde en laatste keer moest stoten, ging mijn hart verschrikkelijk te keer.\'

De 13.84 meter, haar tweede pr in Trabzon, hield stand. De Italiaanse Monia Cantarella, de favoriete, bleef onder haar kunnen met 13.67, Kymalainen bleef steken op 13.57. Het zilver was binnen, de laatste stoot van Okken was \'bagger\', maar dat maakte niet meer uit. \'Terugkomen van een zware blessure en dan de NK winnen en hier zilver, dat is toch heel mooi.\'

In kracht en techniek kan Charlene Okken nog zo veel progressie boeken, aldus bondscoach Jacqueline van Daalen. Okken traint bij Renate Hofstee en Peter Hooijer, clubtrainers bij HAC\'63. Of ze meer met andere atletes samen moet gaan trainen, is voor haar nu even niet aan de orde. \'Ik ga eerst lekker op vakantie. Daarna zie ik wel verder. Een plan heb ik niet echt. Ja, je droomt van Olympische Spelen, maar dan moet er nog zo veel gebeuren.\' Dat is voor later. In Trabzon genoot ze vooral van het moment, stralend van oor tot oor, met een zilveren plak om de nek.

Laura de Witte kwam als negende in de halve finale en liep daarin ook de negende tijd (25.10 seconden). \'Ik wist dat ik een persoonlijk record nodig had voor de finale.\' Maar die 24.78 benaderde ze dus niet. Ze kwam traag uit de blokken (\'ik had het startschot later verwacht, gisteren schoten ze veel langzamer\') en het volgende ogenblik schoot de Britse Dina Asher-Smith onder haar door. \'Shit, dacht ik. Dit gaat niet zoals ik wil.\' Ze vocht voor wat ze waard was, maar wist onderweg al dat het niet genoeg was. \'Nee, ik heb het niet laten lopen.\'

Ze was teleurgesteld te horen op woensdagavond, dat ook niet in de estafetteploeg zou zitten. \'Ik ben op de 100 meter de langzaamste van de zes meisjes hier. Ik hoopte dat ik in de series nog wel mocht meedoen.\' Maar de teamleiding besloot dat het al zwaar genoeg was om ook nog aan de 4x100 mee te doen. Teamleider Sierd Wijnalda: \'Ook voor Nadine Visser geldt, dat het niet goed is dat ze zich op twee nummers tegelijk concentreert. Ze zou ook niet in de voorbereiding bij het team kunnen zijn, omdat ze dan in de finale 100 meter horden staat. Ook coach Thijs Ros vond het heel moeilijk, maar je kunt niet alle zes meiden opstellen. Sport is geen democratie.\'

Later op de middag won de estafetteploeg haar serie, waarin van alles mis ging en niet alleen bij Oranje. Bij de tweede wissel tussen Sacha van Agt en Naomi Sedney, was de laatste te snel weg. \'Ik weet niet wat het was. Ik startte op tijd volgens mij, maar ik ging veel te snel.\' Te snel voor Van Agt. Sedney stopte, nam alsnog het stokje van Van Agt over en spurtte opnieuw weg. Maar langs de baan stond al een jurylid met een geel vlaggetje in de lucht, Sedney zou buiten het vak het stokje hebben aangepakt.

\'Hij was in,\' zei Naomi Sedney later. \'Ik weet het niet, ik denk niet dat het goed was,\' zei Sacha van Agt juist. Op dat moment kwam bondscoach Thijs Ros aangesneld om te laten zien op zijn videobeelden dat de wissel goed was. Na de diskwalificatie, het protest en het ellenlang juryberaad, kwam Ros met twee armen in de lucht uit de catacomben van het stadion. Het goede nieuws werd met uitgelaten gegil werd ontvangen.

Opmerkelijk was, dat de ploeg met in feite twee starts de serie won. Omdat het bij de andere ploegen (Rusland, Frankrijk en Roemenië met name) ook al niet vlekkeloos liep. Thijs Ros: \'Er waren wel drie ploegen die protest aantekende tegen diskwalificatie.\' Voor wat het nog waard is: met een tijd van 46.86 seconden gaat de ploeg als tweede door naar de finale. Met België op één, met 46.02 seconden.

De jongenploeg redde het niet. Met 42.63 seconden werden ze vijfde in de reeks. De wissels liepen goed. \'Waar het wel aan lag? Ik zou het niet weten,\' zei Olaf van den Bergh.

Tekst: Pim van Esschoten. Foto\'s: Coen Schilderman

--

De EYOF (\'European Youth Olympic Festival) wordt van 23 t/m 30 juli gehouden in Trabzon (Turkije).
Voor www.atletiekunie.nl doen verslaggever Pim van Esschoten en fotograaf Coen Schilderman (www.schilderman.nl, twitter.com/schilderman) vanuit Trabzon dagelijks verslag over de Nederlandse ploeg met artikelen die tijdens de dag doorlopend worden geactualiseerd met tekst en foto\'s. Waar mogelijk worden de actuele verrichtingen nog sneller gemeld op de Atletiekunie Twitter.

Volledige informatie over het gehele Nederlands team en hun programma, is te vinden op de speciale EYOF 2011 site van NOC/NSF: http://www.nocnsf.nl/ejof2011

Via de website van de organisatie zijn tijdens de EYOF nieuws en live uitslagen te vinden. De uitslagen voor atletiek zullen hier verschijnen: http://www.trabzon2011.org/results/