De Pride Run: gewoon een leuke loop

Vanavond, vrijdag 2 augustus, klinkt om 19.30 het startschot van de 21e Pride Run. Een hardloopwedstrijd voor LHBT- sportievelingen en alle anderen hardloopfanaten.

Hans de Visser, kartrekker van het evenement: ‘Het is zeker geen evenement voor alleen maar LHBTI-lopers. Hardlopen verbindt de deelnemers op een informele manier zonder dat er nadruk ligt op de verschillen, deze ligt juist op de overeenkomsten. We lopen samen een race, en daar horen triomfen en tegenslag bij, dat ervaren we allemaal hetzelfde. Met deze run dragen we op een sportieve manier een klein steentje bij aan de emancipatie.’

Hans de Visser is zo’n tien jaar voorzitter van de evenementencommissie van DGLA, de LHBTI-atletiekvereniging in Amsterdam. Zowel de vereniging als de run zijn ontstaan in aanloop naar de Gay Games, die in 1998 in Amsterdam plaatsvonden. De hardloopwedstrijd Pride Run is onderdeel van Pride Amsterdam: een festival waar gevierd wordt dat je kunt zijn wie je bent, en mag houden van wie je wilt. Tijdens de befaamde Canal Parade vaart ook de Sportboot mee.

‘Het gaat om de sport, om het lopen’

Gemoedelijke sfeer

Deelnemers van de Pride Run kiezen uit een 5 km, 10 km of halve marathon. De gezamenlijke start is om 19.30 uur bij Sporthal Zeeburg in Amsterdam. Niemand minder dan Eric van der Burg, voorzitter van de Atletiekunie, geeft dit startschot.

Tot een half uur voor de start kunnen deelnemers zich inschrijven. Hans: ‘Natuurlijk doen er LHBTI-lopers mee, maar dat is niet ons doel. Juist niet. De Pride Run is voor alle lopers, uit het hele spectrum van de Nederlandse bevolking. Voor zover er nog sprake is van “onbekend, maakt onbemind” is deze run een mooie manier om iets samen te doen. En ja, er lopen een paar mensen in niet traditionele hardloopkleding. Maar het is zeker niet “zien en gezien worden”. Veruit de meeste deelnemers komen voor de sport, voor het lopen. De sfeer is gemoedelijk: op een zomeravond lekker buiten Amsterdam lopen. Door het Flevopark en langs het kanaal buiten de drukte om. Het is een heel andere activiteit dan alle andere van de Pride. De mensen langs het parcours vinden het ook leuk, er wordt spontaan water uitgedeeld en mensen moedigen aan. Ik vind het belangrijk dat de omgeving het ook waardeert.’

Pride Run voor alle lopers

Aan de Pride Run doen gemiddeld ruim 200 deelnemers mee. Hans: ‘We merken dat een flink aantal mensen van buiten af (niet-leden van DGLA, red.) jaarlijks terugkomt. Omdat het gewoon een leuke loop is. Het speelt ook mee dat we een halve marathon midden in de zomer aanbieden. We waarderen het enorm dat er ook lopers van andere verenigingen meedoen. Het is een groot goed en belangrijke meerwaarde voor ons dat de Pride Run een plek op de hardloopkalender heeft naast alle andere lopen. We willen ons niet afzonderen van de rest van hardlopend Nederland. Niet als vereniging en niet als run. We hebben dan ook de ambitie om met onze lopen opgenomen te worden in Rondje Mokum. We willen niet als een aparte categorie binnen het lopen gezien worden, uitdrukkelijk niet.’ Een leuke bijkomstigheid: door de Pride zijn er mensen van over de hele wereld in Amsterdam, er zijn dus ook lopers uit Amerika, Spanje en bijvoorbeeld Duitsland. Voor de sportievelingen is de Pride Run het perfecte begin van een mooi Pride weekend. In april organiseert de vereniging de Roze loop: 5km, 10 km of 15 km.

Atletiekvereniging DGLA

De leden van de LHBTI-atletiekvereniging trainen twee keer in de week. Het zijn veelal looptrainingen, maar ook speerwerpen en kogelstoten komen aan bod. Op woensdagavond zijn ze op de baan van AV23 en op vrijdag in het Olympisch Stadion. Hans: ‘Met name de training in het stadion is een echt technische training. We hebben een goede trainer, trainen serieus en doen jaarlijks met een groep mee aan een marathon ergens in Europa. Maar het gezelligheidsaspect staat voor vele voorop. We zijn niet zo’n grote vereniging, zo’n 65 leden met weinig verloop. Dat maakt dat de sociale component behoorlijk groot is. Voor veel leden is lopen met de club een belangrijk onderdeel van hun vrije tijd. Het is zeker niet zo dat onze leden nergens anders terecht kunnen, sterker nog: er zijn er bij die ook nog bij een andere vereniging trainen. Maar we vinden het fijn om ook onder gelijkgestemden te zijn en de sfeer is hier heel relaxt. We komen samen voor de gezelligheid, voor de meeste staat het emancipatie aspect echt op twee. We hebben ook goed contact met andere verenigingen en willen ons niet afzonderen of afsluiten als vereniging.’

Tekst: Esther Vliege
Foto's: Canal Pride / Pride Run / DGLA 2018