Dag5: Stefan Rusch naar finale 200 meter

Ruim een jaar geleden was de toen 17-jarige Stefan Rusch als het duveltje in een doosje op de WK in Christchurch. Hij kwam met bronzen plakken op 100 en 400 meter uit Nieuw-Zeeland thuis. In Stadskanaal, juni dit jaar won hij Europese titels op 100 en 200 meter. Maar nu, op de Paralympische Spelen, weet de nu 19-jarige wheeler waar hij echt staat. Hij bracht zijn Nederlands record op de 200 meter (T34) terug van 30,61 naar 30,57 seconden, maar gaat slechts als zevende (als tijdsnelste) naar de finale, vanavond om negen uur.

Het ging hard, op de zonnige dinsdagmorgen in het Olympisch Stadion. Whalid Ktila (Tunesië) verpulverde het wereldrecord van Mohammed Hammadi (28,39) en doorbrak als eerste in de T34 de grens van 28 seconden (27,98). Hammadi (VAE) zelf, Rheed McCracken (Australië) en Sebastiaan Mobre (Frankrijk) reden ook ónder de 30 seconden. Het belooft veel voor de finale.

Rusch verliet tevreden en snel het stadion, om zich te prepareren voor de finale. Ook bondsoach Arno Mul van de wheelers was dik tevreden met de prestatie van de jongeling uit Bovensmilde, die voor Londen een wild card had gekregen als jong talent. \'Stefan is geen ochtendmens. In Barcelona, tijdens de laatste voorbereidingen, zijn we daarom steeds bewust vroeg opgestaan. Om te wennen.\' Ook daarom verwacht Mul in de finale een nieuw record.

Zijn start en bocht oogden prima. \'Daarom denk ik dat zijn echte kans op de 100 meter, zaterdag, ligt,\' aldus Mul. In de finale van de 200 meter zal hij geen rol van betekenis spelen. \'Stefan is nog geen man van ónder de 29 seconden. We hebben met hem heel veel in techniek geïnvesteerd. En de kracht langzaam opgevoerd, maar niet te veel. Dat kan nog niet bij hem. Daar komt hij dus ook tekort.\' Het was zichtbaar. Vergeleken bij de mokerslagen waarmee Ktila en Hammadi op de finish afstormden, is Rusch nog een juffertje. \'Toch, als je tussen dit geweld in de finale staat, ben je een wereldtopper. Stefan is een man van de toekomst.\'

Het verhaal van Henk Schuiling was anders. Hoewel de 29-jarige wheeler uit Emmen ook zijn persoonlijk record verbeterde. Dik zelfs, met een halve seconde (31,10). Maar die tijden zijn in Londen niet genoeg.

Schuiling had de eerste dagen in Londen de tijd moeten nemen om tot rust te komen, gezien de vele indrukken. Mul: \'Daarmee heeft hij nog wel eens moeite.\' Opmerkelijk dus, dat hij na zijn race zei: \'Ik denk dat ik té ontspannen was. Pas in de tunnel naar het stadion, kort voor de start, dacht ik: ja, nú gaan we.\' Maar echt scherp was hij niet geweest in zijn race, erkende hij. \'Ik rij hier wel een persoonlijk record, maar eigenlijk uit de losse pols. Ik miste felheid. Ja, ik had echt verwacht sneller te kunnen.\' Hij houdt zich vast aan zaterdag en de 100 meter. \'Daar verwacht ik meer van.\'

Vorig jaar brak Schuiling zijn arm. \'Ik zat daarna weer te snel in de stoel, omdat ik de limieten voor Londen wilde halen. Eigenlijk ben ik dit jaar pas echt begonnen met de voorbereiding op de Spelen.\' Wordt Rio 2016 dan zijn eigenlijke doel? \'Nou, om hier te komen, heb ik veel getraind en veel gelaten. Of ik dat weer kan opbrengen vier jaar lang, weet ik nog niet. Dat moet ik bekijken. Is het mogelijk dat te halen? Is er perspectief?\'

Tekst: Pim van Esschoten
Foto: Mathilde Dusol