Dag 9: Henk Schuiling haalt uit

Henk Schuiling is geen mens van grote emoties of gekke dingen. Hij zal de aandacht niet snel naar zich toetrekken. Hij is meer van \'doe maar gewoon, dat is al gek genoeg\'. Diezelfde Henk Schuiling viel op een warme zaterdagmorgen in Londen uit zijn rol. Hij schreeuwde het nota bene uit op de finishlijn. Het lachte, zoals zelden bij hem is te zien. Derde in zijn reeks, goed voor een finaleplaats. Onverwacht, maar Schuiling wist wel beter.

\'De laatste dagen ging het al zo snel op de trainingsbaan. Mijn tijden vlógen omlaag. Het nog sneller dan tijdens de test in de laatste weken voor Londen, toen we in Barcelona zaten. Alles klopte.\' Dinsdag werd hij nog uitgeschakeld op de 200 meter in de series, hoewel hij wel tot een persoonlijke toptijd (31,10) kwam. \'Beetje uit de losse pols, ik miste de felheid.\' Die had hij nu wél. En andermaal rolde er een nieuw toptijd uit. Schuiling verbeterde zich nota bene van 17,64 tot 17,18 seconden.

\'Het voelde twee keer beter dan op de 200 meter. We gaan kijken wat ik er in de finale uit kan halen.\' Want Schuiling weet dat er meer in zit, dat wijzen zijn tijden op de trainingsbaan al uit. \'Het zou fantastisch zijn als dat lukt.\'

Schuiling leek op papier voor een onmogelijke opgave te staan, gezien de tijden van de concurrentie. Ook Stefan Rusch moest mannen verslaan die al sneller dan hij zijn geweest. De Tunesiër Walid Ktila, die ook al de 200 meter op zijn naam schreef en met 15,69 seconden ook houder van het wereldrecord is, won in 15,95, voor Hammadi (16,42) en Rusch (16,79). Vijf wheelers doken in die reeks onder de 17 seconden. Stefan Rusch (19) deed in zijn race wat hij moest doen, presteerde naar vermogen en was na afloop meteen gevlogen.

Schuiling nam graag de tijd. Om te genieten. Dinsdag, na zijn uitschakeling op de 200 meter, klonk er twijfel over de vraag of hij door zou gaan na Londen. De 29-jarige wheeler uit Emmen zei dat hij \'er haard voor moest trainen en veel voor moet laten\'. Nu klonk het anders. \'Er gaan geruchten dat in Rio 2016 de 400 meter weer op het programma komt in onze klasse (T34). Dat is meer mijn nummer. En stoppen? Ik denk dat ik daarvoor te veel verslaafd ben aan het wheeleren. Eind deze maand doe ik weer mee aan de marathon van Berlijn, mijn elfde. Het seizoen begon in de winter met 60 meter, tijdens de NK-junioren in Apeldoorn, en het eindigt met 42.195 meter in Berlijn.\'

Tegenover de blijdschap van Schuiling stond de bittere pil voor Jelmar Bos. \'Balen,\' vatte hij zijn mislukte missie samen. De finale halen was een grote opgave voor de 22-jarige sprinter uit Lelystad. Met zijn 12,15 seconden als beste tijd dit jaar, stond hij achtste op de wereldranglijst 2012. Om tot de finale door te dringen, bleek zelfs een tijd van 12-rond noodzakelijk. Die had Bos niet uit de benen \'Ik ging na zeventig meter compleet in de verzuring,\' zei hij. Na 100 meter in 12,23 was zijn Paralympisch toernooi al weer voorbij.

Hij had lang moeten wachten voor dat ene optreden. Het gros van zijn ploeggenoten is al klaar, viert de prijzen of verwerkt - in een enkel geval - de teleurstelling. Bos moest de focus op zaterdag, zijn dag, vasthouden. Zijn \'slapie\' Ronald Hertog, die al sinds zondag klaar is, heeft hem de hele week zien dribbelen in hun kamer. Trappelen van ongeduld dus.

Maar Bos wilde er niets van weten, dat hem dat parten heeft gespeeld. \'Dat mag geen excuus zijn. Dit was gewoon niet goed genoeg. En waar het aan ligt, weet ik niet. We moeten de komende weken maar eens om de tafel. Volgend jaar moet het anders. Het is beroerd dat dit uitgerekend op deze Spelen gebeurt. Of beter: dat het dit jaar gebeurt.\'

Want het is het hele jaar al niet goed. Een deel van de oorzaak kent bondscoach Guido Bonsen wel, die ligt gelegen in het feit dat Bos het met één long moet doen. \'Dat speelt hem in deze race geen parten, maar wél in de training. Hij kan gewoon minder doen.\' En dat vertaalde zich in die laatste, moeizame meters. \'Het kost veel tijd om progressie te boeken.\'

En zo verliet Bos al snel weer het Paralympisch toernooi. Een herkansing is er niet, er is ook geen tweede helft om nog een achterstand nog recht te trekken. De voormalige CP-voetballer: \'Het is keihard. Maar dat maakt atletiek ook zo mooi.\'

Tekst: Pim van Esschoten