Dag 7: Wheelers Siemons en Vranken in finale 200

Over de uitkomst van de finale, donderdagavond, is weinig discussie mogelijk. Hannah Cockroft zal net als afgelopen vrijdag op de 100 meter weinig moeite kennen met haar concurrentes. De strijd om zilver zal echter hevig zijn, met Amy Siemons en Rosemary Little uit Australië. In de series donderdagmorgen was het al een stevige robbertje vechten tussen de twee. Little won.

Toch denkt Desiree Vranken, die zich als vierde plaatste, dat ze zich nog kan mengen in de strijd om de medailles. \'Het is misschien mogelijk. Ik heb goede hoop. Zo niet, dan moet ik me tevreden stellen met een vierde plek.\' Hoewel het gat tussen haar en Siemons en Little aanzienlijk was in de series, weet Vranken ook dat ze sneller kan.

De jongste van het stel - tijdens de EK in Stadskanaal werd ze 15 jaar - wist vooraf dat ze de makkelijke van de twee series had getroffen. \'Op papier dan. Het moet nog wel even gebeuren.\' Cockroft, wereldrecordhouder met 31,23 seconden, reed naast haar in de serie. Van het lawaai dat losbarstte schrok Vranken zelfs een beetje. Zelf had ze haar hand wat aarzelend opgestoken bij het voorstellen. Maar dat heeft alles te maken met haar beperkt zichtvermogen. \'Ik zag mezelf niet echt op dat grote scherm. Maar onbewust wist ik het.\' Vranken zegt bij de 100 meter net de finishlijn te kunnen zien. \'Op een goede dag.\'

Vranken had een goede dag. Hoewel ruim achter Cockroft (33,20), reed Vranken naar een prima persoonlijk record van 35,56 seconden, bijna een seconde sneller dan haar oude toptijd, gereden in het Zwitserse Pratteln, mei dit jaar (36,49). In de relatief nieuwe klasse T34 (spasme) is de concurrentie nog niet breed, de kans op succes is relatief groot. Siemons en Vranken zal het weinig kunnen schelen. Na het zilver van Siemons op de 100 meter, lonkt opnieuw eremetaal.
Tekst: Pim van Esschoten