Dag 4 EK Indoor: twee records, zeven medailles

Dag vier was dit alweer. Gek genoeg was het bij tijd en wijle erg rustig in de hal, maar bij de finales van de 60m en de 400m was het een heksenketel. De Nederlanders sleepten zeven medailles in de wacht en er werden twee Nederlandse records neergezet. Die records waren voor Johan Nieuwhof , die bij het hoogspringen M45 de lat op 1,84m bedwong, en voor Ricardo Hill die al voor de derde maal 7,82 liep (NK-finale, EK-halve en nu de EK-finale). Ricardo: ‘die jongens kwamen nogal snel langszij en ik werd daardoor wat afgeleid; met een honderdste sneller was ik een stuk blijer geweest dan nu.\' De uitslagen zijn hier te vinden.


Twee groepen M60 tegelijk aan het kogelstoten M60 in de turnhal (oranje = Frans de Laat)

Zeven medailles
Er was goud bij de cross voor Carla Ophorst (V50), over de cross straks meer. Verder was er goud en tweemaal zilver bij de 400-finales: Riet Jonkers (V65) beet het spits af met een eerste plaats in 1.16,79, in de daarop volgende finale liep Jelle van der Schaaf (M65) gedecideerd naar het zilver (1.02,86) en één finale later voegde clubgenote Afra Kruijer (V60) er nog een zilveren plak aan toe. Na het eerste rondje zag het daar niet naar uit, ze lag flink achter op de eerste twee. Maar toen volgde een steeds fellere versnelling van Afra en bij de finish scheelde het nog maar een halve meter met het goud. Haar tijd: 1.13,37.
Zilver was er ook voor de al genoemde Johan Nieuwhof. Bij zijn laatste poging op 1,87 was de hoogte er wel, maar de techniek net niet, een bekend euvel bij hoogspringers die dan éven te graag willen. Het verschil met goud bedroeg overigens precies één foutsprong.
Dan waren er twee bronzen medailles bij het hamerslingeren, zoals de Vlamingen het in overeenstemming met de meeste talen noemen (hammer throw, Hammerwurf, marteau, martello enzovoort). Ingrid van Dijk (V45) zette met 40,21 toch wel een heel goede afstand neer, gezien de voorbereiding die een achillesoperatie bevatte. Ook Yvette Bot-Vleerlag (V35) was met haar 44,69m best tevreden, al lonkte slechts twee centimeter verder het zilver.


Riet Jonkers op weg naar goud op de 400m (foto Jannemien Bosman)

Sprintfinales
De finales van de 60m waren weer een feest. De Italiaan Ugo Sansonetti (van 1919) was in de eerste finale, M90 en M95, een klasse apart met een tijd van 11,91 (sneller ook dan de M85), en zo was er meer waarvan je atletiekhart harder gaat kloppen. Er zaten nogal wat Nederlanders in de finales, wat vaak al een prestatie op zich is omdat de 60 veel deelnemers trekt. Helaas wist geen van de Nederlanders een medaille in de wacht te slepen, vooral plaats vier was in trek: Ko Florusse bij de M60 (8,20), Ricardo Hill bij de M55 (7,82), Marc van der Krogt bij de M50 (7,59) en Tunde Leidsman bij de M35 (7,21). Een vijfde plaats was er voor Tilly Jacobs bij de V50 (8,68), zesde werden Peter Adams bij de M45 (in 7,55) en Pascale Schure bij de V35 (8,42), zevende was Valerie Klostermann bij de V45 (8,49), terwijl Glenn Hoffman in 7,70 achtste werd bij de M50.

Cross
De indoorkampioenschappen worden altijd aangevuld met ‘winterwerpen\' en met een cross. Iets ten zuiden van de hal en de atletiekbaan ligt een recreatieplas met wat zandstrandjes en grasvelden. Er was daar een rondje van om en nabij een kilometer uitgezet, grotendeels over het gras, met een paar kleine stukjes los zand. Het hoogteverschil bedroeg misschien één meter, maar toch was het zwaarder dan het er oppervlakkig gezien uitzag. Lastig was bijvoorbeeld het stuk langs de zijwaarts schuin aflopende oever.
Zwaar of niet, het weer was geweldig: weinig wind, volop zon, dus een enorm verschil met een dag eerder. Carla Ophorst won bij de V50 de race over vijf ronden. Vooral een snelle Portugese moest ze in de gaten houden, maar aan het eind was het verschil aanzienlijk. Nederlanders die het er vrij goed afbrachten waren Remco Grasman (M35) die 42 seconden op de winnaar moest toegeven en Els Raap (V60) die 70 seconden toegaf maar wel vierde werd.


Het parcours van de veldloop was heen en weer over gras uitgezet

Debutanten
Doordat deze Europese kampioenschappen zo dicht bij huis zijn is het aantal Nederlandse deelnemers groter dan ooit, met daarbij uiteraard veel debutanten. De al genoemde Carla Ophorst, die wel vaker gelauwerd wordt, zei: ‘Ik doe voor het eerst aan zo\'n kampioenschap mee en fantastisch om dan te winnen!\' Dat lijkt op wat Jenny Cardol opmerkte: ‘Sinds een tijdje heb ik weer wat tijd om te trainen, dé oorzaak voor geringe deelname bij de V35 zit in de tijd die de kleine kinderen kosten, en om dan meteen goud te halen!\' Of Tunde Leidsman: ‘heel erg leuk om mee te maken\' en Pascale Schure: ‘Dit smaakt naar meer!\'
Kortom, veel glunderende gezichten. Een waarschuwing is misschien op zijn plaats: het is verslavend.

Tekst en foto\'s Weia Reinboud
PS Ik heb hogesnelheidsopnames gemaakt van alle Nederlanders in de 60m-finales, vraag me ernaar.