Dag 2 EK Indoor: 7 records, 12 medailles (update)

De tweede dag van de Europese kampioenschapen voor masters in Gent was voor de werp(st)ers die op de buitenbaan moesten werpen een stuk minder aangenaam dan de eerste dag. Toch tekende in de vroege ochtend Wil van Uijthoven (M60) voor het eerste Nederlandse record, hij wierp met 17.75m een kwart meter verder dan zijn eigen record van vorig jaar - een outdoorrecord uiteraard.
Het werd wederom een lange dag, er worden vrijwel continu looponderdelen verwerkt en om die in vijf wedstrijddagen te persen is zowel vroeg beginnen als laat eindigen geboden. Het leidt niet tot stresseren bij de organisatie, de jury is over het algemeen ontspannen en vooral ook atleetvriendelijk.
Onderstaand verslag is zonder de vijfkampresultaten van de vrouwen en die van de 800-meters, want die uitslagen zijn nog niet bekend op het moment van schrijven. Alle uitslagen zijn hier te vinden.

Zes records
Het record van Wil van Uijthoven is al genoemd, hij werd er overigens slechts vijfde mee, er zitten geweldenaars in zijn klasse. Het tweede record van de dag was voor Kay Schaafsma, die zoals beloofd zijn eigen tijd van de serie 200m M50 verbeterde, en wel tot 24,23. Later in de finale hield hij zich wederom aan zijn belofte door 24,11 te lopen. Dan was er Bert Vreeswijk die bij het polsstokhoogspringen M60 met 2,90m tien centimeter hoger sprong dan Kees van Giezen vijftien jaar geleden. Monique Seerden is de eerste V45 die zich aan de vijfkamp waagde en zij wordt zodoende de eerste recordhoudster (er stond geen door de bond vereiste limiet). Ook werd er gesnelwandeld, waar Bauke te Nijenhuis (M75) voor de derde keer in een maand een record op de 3000m wandelde, hij liep nu 19.51,19.

Acht medailles
Driemaal goud, viermaal zilver plus nog eenmaal brons, dat is de voorlopige score van de dag. Goud was er voor Janine Kortbeek (hinkstap V55), die ondanks ziekte er 9,94m uit wist te persen. Ze had ook wat last van de aanloop, in een turnhal is namelijk een tijdelijke springbak met een houten plankier als aanloop aangelegd, ook zijn daar de ringen, drie stuks, voor het kogelstoten. Twee gewichtwerpers gingen met goud naar huis: Erwin Suvaal die bij de M45 15,34m wierp en Martin Wijand met een afstand van 14,51 bij de M35.
Kay Schaafsma\'s record ging samen met een zilveren plek bij de M50, iets wat even later collega Robert Moen bij de M45 ook behaalde, die 23,56 liep. Hij liep een sterk laatste stuk om nog wat plaatsen te winnen en dacht zelfs even gewonnen te hebben. Zilver was er ook voor Kees van Giezen (polshoog M75), die tevreden was met zijn sprong over 2,20m. Ook een tweede plaats was er voor Jolande Brasser, die bij de V65 de discus naar 25,48m liet vliegen.
De enige bronzen medaille was voor Mirjam Aberkrom-de Groot bij het discuswerpen V45. Zij stond vanaf het begin op de derde plaats en meer zat er niet in. Wel moest ze opletten dat collega Jannet van Noord niet langszij kwam, de dames wierpen 34,53 en 33,88 meter.


Kay Schaafsma en Robert Moen na hun 200 meter finales, waarin ze beiden zilver pakten, en Schaafsma een NR

Deel twee van dag twee
Dag twee was een uur eerder klaar dan dag één, dus om half twaalf. Over die lange eerste dag maakte iemand het grapje dat de vijfkamp van Wan Bakx niet telt, want die moet op één kalenderdag verwerkt worden... In dit verslag nog wat restjes, namelijk de horden en de vijfkampuitslagen. Dat levert bij elkaar nog een niet genoemd Nederlands record op en vier medailles, twee goud, een zilver en een brons. De uitslagen zijn hier te vinden.

Hordengoud
Bij de finales van de 60m horden voor de mannen waren er een paar Nederlandse kandidaten voor de ereplaatsen. Wan Bakx (M45) kon een dag na zijn vijfkamp echter geen potten meer breken en hij belandde met 8,82 net naast het podium. Marcel Roosen en collega\'s maakten het bij de M40 behoorlijk spannend, maar terwijl het publiek nog twijfelde tussen Marcel en een Duitser, slaakte laatstgenoemde hartgrondig ‘Scheisse\' en inderdaad, Marcel won. Goud met een tijd van 8,72.

Vijfkamp
De medailles en records waren bij de vijfkamp voor de vrouwen te vinden. Bij de mannen is de vijfkamp mateloos populair, bij meerdere leeftijdsklassen gingen over de dertig atleten van start, hetgeen bijvoorbeeld tot hoogspringwedstrijden leidde die meer dan drie uur duurden. Bij de vrouwen is de vijfkamp over het algemeen wat mager bezet, het aantal deelneemsters kwam nergens hoger dan dertien. Of daar iets bijzonders achter zit kon onze deelneemsters niets schelen, ze joegen op pr\'s, verprutsten hier of daar wat en scoorden in vergelijking met de anderen best goed. Er was namelijk goud voor Jenny Cardol bij de V35 (2987 punten), zilver voor Anja Akkerman bij de V55 (3083) en brons voor Hanny Barnhoorn bij de V50 (3551). Zowel Anja Akkerman als Monique Seerden (gisteren al even aangestipt) zijn eerste recordhoudster op de vijfkamp. Anja dus met 3083 en Monique met 2531 punten. Monique had het zich helemaal niet gerealiseerd dat ze vanzelf een record zou vestigen als ze de finish haalde (er stond geen limiet voor het record) en vond het bijna een grap.

Sprintfestijn
De donderdag was de dag van de sprintfinales op de 200 meter - de Nederlandse successen zijn al vermeld. Het is altijd een feest, zo\'n sprintfinale bij een EK of WK. Men begint bij de oudste categorie en daarbinnen eerst de mannen en dan de vrouwen. Iedereen loopt zo snel mogelijk en bij elke volgende klasse gaat het weer sneller. Het publiek, toch vooral bestaand uit kenners en collega-atleten, kijkt de ogen uit en je wisselt af en toe met je buren, Portugees of Rus, verbaasde blikken uit. ‘Zó oud en dan zó snoeihard?\' Wie een andere kijk op veroudering wil krijgen, wie het verschijnsel homo ludens wil aanschouwen, wie de stelling dat sport leeftijdsloos is geïllustreerd wil zien: ga naar zo\'n sprintfinale!

Tekst en foto Weia Reinboud