Dag 1: Siemons en Vranken naar finale

Geplaatst op Vrijdag, 31 augustus 2012
Dag 1: Siemons en Vranken naar finale

\"\"Amy Siemons kon haar laatste, krachtige aanzetten achterwege laten. Met overmacht won de 27-jarige Helmondse wheeler haar serie in 19,94 seconden - ruim twee seconden voor de Canadese nummer twee Burrows. Na afloop van de tweede serie was Desiree Vranken vooral opgelucht. \'Gelukt! Ik dacht het is verloren. Ik heb het verprutst.\' Op het scorebord stond echter een andere uitkomst. Op basis van haar tijd (20,69 seconden) zit Vranken in de finale, vanavond om negen uur.

En daar was de pas 16-jarige Roermondse dus heel erg blij mee. \'Dit was mijn eerste doel, de finale halen. Was dat niet gelukt, zou ik echt boos zijn.\' Vranken kende een matige start, kwam moeizaam op gang en zei na afloop dat ze de hoepels slechts half raakte. \'Ik gaf niet genoeg kracht.\'
Behalve de ongenaakbare Hannah Cockroft, die als snelste uit beide series kwam (18,24), vlogen ook Little (Australië) en de verrassende Tunesische Ben Jamaa langs Vranken heen. Vierde werd ze, maar haar tijd was dus toch goed genoeg. Als vijfde gaat Vranken naar de finale. \'Dan ga ik knallen,\' beloofde ze.

Siemons en Vranken waren de eersten van het Dutch Parathletics Team die vrijdag tijdens de ochtendsessie op de baan kwamen. In een bomvol Olympisch Stadion, dat net als weken geleden weer ontplofte als een lid van Team GB zijn opwachting maakt. Een ambiance, die voor de twee debutantes volkomen nieuw is. \'Het is werkelijkheid en toch geloof je het niet,\' zei Vranken. Een ervaring die ze als \'bizar\' omschreef.

\'Super, echt super. Onwijs,\' zei ook Siemons. \'We moesten lang wachten in de tunnel naar het stadion. Zo konden we in het stadion kijken, heel apart.\' Ook haar start liet op zich wachten, vanwege de medailleceremonie van het kogelstoten (F42/44) met brons voor de Brit Aled Davies. En dus zorgden de toeschouwers weer voor een orkaan van lawaai (overigens ook voor de Deense winnaar Jackie Christiansen). Siemons: \'Ik was er wel blij mee, dat we lang moesten wachten. Daardoor kon ik eens goed om me heen kijken. Genieten.\'

Tekst: Pim van Esschoten
Foto: Mathilde Dusol