Broersen met vertrouwen naar EK, Taam pakt titel bij de mannen

Geplaatst op Zondag, 14 februari 2021

Nadine Broersen is met overmacht Nederlands Kampioen geworden op de meerkamp. Vijf stabiele onderdelen brengt Broersen tot 4514 punten, haar derde score ooit. Bij de mannen is een sensationele 1000 meter van Rik Taam nodig om zijn eeuwige rivaal Rody de Wolff uit de leidende positie te lopen. Met 5903 punten verbetert Taam zijn eerdere score (6001) van dit indoorseizoen niet, waardoor deelname aan de EK indoor op de tocht staat.

Broersen heel blij na 5-kamp, volwassen optreden atleten Vos

Het is alweer tien jaar geleden dat we Broersen voor het laatst bij de nationale indoormeerkamp in actie zagen. Een ideale gelegenheid om te kijken hoe ze ervoor staat richting de EK indoor. Maar vooral, zin om weer een meerkamp te doen. Die zin werd bij het eerste onderdeel meteen duidelijk. De starter had nog geen klaar gezegd of Broersen was al bijna bij de eerste horde. Wat volgt is een super stabiele meerkamp. Alleen bij het hoogspringen kent ze even een angstig moment. ‘Op 1.79 meter was ik teveel aan het pushen waardoor ik mijn enkel voelde. Ik wilde per se op 1.85 meter springen maar ben na 2 pogingen uit voorzorg gestopt. Toch merk ik dat ik steeds beter ga springen naarmate de lat hoger ligt’. Sterk is de 14.35 meter die ze bij het kogelstoten in de laatste poging noteert. Met 4514 punten komt Broersen tot haar derde score ooit. De komende weken staan in het teken van finetunen. ‘Ik merk dat op bepaalde momenten de timing nog niet helemaal klopt. Op de NK loop ik nog een hordenrace en het liefst zou ik voor de EK nog willen verspringen. In Nederland is die mogelijkheid er helaas niet en ik weet niet of het mij waard is om daarvoor naar het buitenland te gaan’.

Volwassen. Zo omschreef Ingmar Vos het presteren van zijn atleten. Nu wordt niet iedereen graag volwassen, voor Vos was de omschrijving een compliment richting zijn atleten. Er was twijfel over hoe de atleten er zonder specifieke voorbereiding voor zouden staan. Idealiter wordt er vooraf de nodige wedstrijden gedaan om tijdens de meerkamp te kunnen pieken. Melissa De Haan vertrok deze winter naar Rotterdam om bij Vos te kunnen trainen. Een rigoureuze beslissing die vooralsnog uitstekend uitpakt. De Haan heeft dan ook geen moment spijt gehad van haar beslissing. ‘Ingmar houdt van hard trainen en dat past bij mij’. Ondanks de goede trainingen blijft het afwachten of dat er bij je eerste wedstrijd meteen uitkomt. Na het persoonlijke record op de 60 meter horden kijkt De Haan niet meer achterom. ‘Horde en kogel zijn echt een verrassing. Hoog was tot en met 1.79 meter goed. Alleen bij het verspringen kwam het nog niet helemaal samen’. De Haan bepaalt het tempo op de afsluitende 800 meter en is met 4232 punten goed voor het zilver.

In het spoor van De Haan werken ook trainingsgenoten Anne en Myke van de Wiel een stabiele meerkamp af. Myke wint voor het eerst sinds 2 jaar weer een horderace van haar tweelingzus, zij het met 0.01 honderdste van een seconde. Uiteindelijk gaat de 5-kamp naar Anne.’ Vorig jaar scoorde ik weliswaar 6 punten meer maar had ik het gevoel dat er niet veel meer inzat. Nu was alleen het hoogspringen heel goed en de rest stabiel’. Ook Myke houdt een goed gevoel over aan het hoogspringen.’ Ik ben overgestapt op een nieuwe aanloop en dat pakt goed uit. Daarnaast ben ik weer een stukje sneller geworden’. Anne pakt met 4148 punten het brons, Myke scoort met 4017 punten voor het eerst boven de 4000 punten. De basis voor een goede zomer is gelegd en het schijnt dat alle drie de vrouwen het magische getal 6000 al in de mond hebben genomen.

Louter goed nieuws voor Vos en zijn atleten, voor Sybout Wijma wordt het een lastig weekend. Zijn vier atleten keren met wisselend succes huiswaarts. Grote pechvogel is Manon Schoop die na het hoogspringen met een eerder opgelopen knieblessure de strijd moet staken. Dat Marijke Esselink nog niet tot grootste daden komt, is gezien de aanloop geen verrassing. Ondanks het niet afmaken van de 5-kamp, valt er regelmatig een glimlach op het gezicht van Esselink te bespeuren. Het plezier is terug en dat is in deze fase misschien wel het meeste waard. Juniores Sofie Dokter en Sarah van Beilen verbeteren allebei hun persoonlijk record op de 5-kamp. Beiden wisselen goede prestaties af met mindere. Van Beilen baalt vooral van haar sprongen op 1.76 meter, aangezien ze sterk het gevoel had dat die hoogte erin zat. PR’s zijn er wel bij de 60 meter horden en het verspringen. Bij Dokter ontbreekt de scherpte bij het hoogspringen, daartegenover staat wel een prachtig persoonlijk record op de 800 meter, een onderdeel waar de afgelopen winter hard aan is gewerkt. De eerste slag is voor Team Vos, de toekomst van de meerkamp is bij beide kampen in goede handen.

Taam pakt titel, mag nog hopen op EK indoor

Door het ontbreken van Pieter Braun start Rik Taam als favoriet aan de 7-kamp. Een favorietenrol die hij te danken heeft aan zijn uitstekende score in Aubière. Met 6001 punten plaats je je normaal gesproken altijd voor een EK indoor. Dit seizoen is het niveau bijzonder hoog in Europa. Taam voelt zich goed en besluit om in Apeldoorn nog een poging te wagen om zijn score te verbeteren. Na de 60 meter en het verspringen ligt hij voor op schema, iets minder kogelstoten en hoogspringen maakt dat hij inlevert ten opzichte van zijn persoonlijk record. Taam komt sterk terug met een prima hordentijd maar bij het polsstokhoogspringen blijft hij steken op 4.65 meter en wordt het zowaar spannend voor de titel. Die spanning is vooral te danken aan het uitstekende optreden van Rody de Wolff, die vooral ontzettend blij is met zijn 60 meter. ‘In training word ik er nog regelmatig uitgestart, maar nu zat ik er vanaf het begin goed bij’. Alleen het kogelstoten blijft achter bij de verwachting. Doordat hij bij het polsstokhoogspringen hoger springt dan Taam begint hij met 8 punten voorsprong aan de afsluitende 1000 meter.’ Als je aan de leiding gaat dan moet je er alles aan doen om die leiding vast te houden. Helaas heb ik bij pols zoveel sprongen moeten maken dat de hamstrings volledig vol liepen. Lauri (Hulleman) liet een gaatje vallen en ik moet je eerlijk bekennen dat ik dat niet heel erg vond’. De Wolff loopt alsnog een nieuw persoonlijk recoed en is met 5800 punten de nieuwe nummer 13 op de ranglijst allertijden. Taam heeft van het afsluitende onderdeel een echt wapen gemaakt.’ Ik weet dat de rest bang is voor de 1000 meter. Ik loop hem ook niet per se voor de lol, maar dacht van tevoren wel, succes Rody, maar het gaat je niet lukken.’ Taam weet de rondjes 31 seconden tot het laatste moment vast te houden en loopt 2.35.31 seconden. Doordat twee mannen in Europa dit weekend hoger scoren dan Taam staat deelname aan de EK indoor op de tocht. Toch zou dat geen enorme ontgoocheling zijn.’ Natuurlijk zou het een leuke ervaring zijn en het was ook echt wel een doel. Maar met 6000 punten heb ik het echte doel al behaald. Daarnaast heb ik geleerd om niet te lang in het negatieve te blijven hangen. Nu is het toewerken naar Götzis en gaan we vol voor de Olympische Spelen’.

Voor de goede verhalen tijdens de meerkamp moet je altijd bij Sven Jansons zijn. Traditiegetrouw kreeg hij weer kramp tijdens het hoogspringen, maar hield hij zich vooral vast aan de hoogte van de sprongen. De uitvoering verdiende niet altijd de schoonheidsprijs, de prestaties logen er niet om. ‘Tijdens training ging de aanglij niet zo best, maar dat was nu een stuk beter. Door de hogere hordes heb ik bijna geen voet meer over maar in de warming up kwam ik er gewoon normaal overheen! Dat de hordes alsnog omvielen kwam omdat ik er telkens te dicht opzat’. Polsstok, een onderdeel dat in trainingen uitstekend gaat, was hard werken, maar met kunst en vliegwerk perst Jansons er een uitstekende 4.65 meter uit, nadat hij pas in zijn derde poging over zijn aanvangshoogte gaat, net als De Wolff. Met 5755 punten blijft hij maar net onder zijn persoonlijk record in de categorie onder 20 jaar.

Eindelijk. De eerste reactie van Sven Roosen op het hoogspringen. Met 1.90 meter begint hij de kloof met de concurrentie aardig te dichten.’ We hebben structureel aan de aanloop gewerkt en ik begin steeds meer gevoel voor het onderdeel te krijgen. Toch moet ik nog aardig wat vlieguren maken’. Het is het hoogtepunt van Roosen op een prima openingsdag. Ook Roosen is verbaasd over zijn goede hordenrace, waarin de hordes lager aanvoelen dan tijdens de training. Bij het polsstokhoogspringen komt hij geen moment in de wedstrijd. Met 4.35 meter verliest hij de aansluiting met het podium, een podium waar Roosen het hele weekend niet mee bezig is geweest. De 1000 meter gaat 600 meter goed, maar de angst voor de man met de hamer maakt dat Roosen niet mee gaat in het spoor van Taam. Voor 2.38.59 hoef je je alsnog niet te schamen.

Alleen voor Rafael Raap wordt het een meerkamp om snel te vergeten. ‘Ik was erg zenuwachtig voor de sprint. Ik merkte dat ik wedstrijdritme miste. Toch had het gewoon harder gemoeten’. Doordat de draaitechniek bij het kogelstoten nog niet door Raap in de wedstrijd uitgeprobeerd kon worden, levert dat hachelijke momenten op. Na twee ongeldige pogingen wordt er in samenspraak met coach Ronald Vetter besloten om de laatste met een aanglij te doen. Uitgerekend bij het enige onderdeel waarin het echt goed loopt gaat het mis. ‘Ik was echt goed aan het springen bij pols. Bij de laatste poging op 4.85 meter voelde ik een steek in mijn hamstring, een blessure waar ik eerder dit seizoen ook al last van heb gehad. Ik wilde de meerkamp per se afmaken maar toen ik hem na 300 meter weer voelde heb ik geen enkel risico genomen’. Ook Raap gaan we terugzien in Götzis.