Atletiek Inside: Een week van veel bloed, zweet en weinig tranen

De tijd vliegt in Zuid-Afrika, week 2 zit er al weer op. En dat was een week van veel bloed, zweet en weinig tranen (alleen Luc Schout had een moeilijk momentje na de uitschakeling van PSV in de Europa Cup). Toch is er ook gelegenheid voor een pas op de plaats. Zo hadden de atleten afgelopen donderdag een welverdiende rustdag.

Om de zinnen een beetje te verzetten bezochten ze die dag een leeuwenfarm en een mini-safaripark in de nabije omgeving. Al die wildebeesten waren echter niet besteed aan de coach......die trakteerde zichzelf liever op een dubbele trainingssessie en bleef in Potchefstroom achter. Het wildetrainingsbeest kwam weer naar boven, oude tijden herleefden! Alleen gaf de Garmin verdomd trage km-splits aan (vast een atmosferische storing).



Ondertussen waagden de sporters hun leven door zich in een kooi met jonge leeuwtjes te begeven. Dat deze kleine beesies op den duur toch grote jongens kunnen worden zagen ze een ogenblik later elders op het terrein in een bloederig tafereel: voor hun ogen deden volwassen leeuwen zich te goed aan een dode koe.

Uiteraard heb ik \'s middags bij thuiskomst even de koppen en ook alle 10 de vingers nageteld. Alles was nog compleet. Wel zo ‘handig\' want die vingers zijn hard nodig om lactaat te kunnen prikken.

Niet alleen leeuwen maar ook coaches zijn namelijk nogal bloeddorstig. De duurblokken en lange intervallen die afgelopen week op het schema stonden waren weer een prima aanleiding om de prikpennen te voorschijn te halen. Vijftien seconden na de vingerprik spuwt de lactaatmeter zijn waarderingscijfers uit over een training. En die waren in week 2 dik in orde. De 1500m-types benader ik iets meer vanuit de duur en bij hen stond ondermeer 3x10\' VDL (= vlotte duurloop, ongeveer zone 3 voor de Zoladz-adepten) op het schema. Met waarden van 2-2,5 mmol lactaat zaten ze keurig in het beoogde bereik. De 800m-lopers liepen afhankelijk van hun getraindheid en leeftijd 3x 6 tot 8\' TDL ( = tempo duurloop, ongeveer zone 4). Bij hen kwamen lactaatwaarden van 4-6 mmol op de display van de meter (en één onverlaat tikte nog even de 7 aan). Ook dat was conform het plan. Dus iedereen had aardig ingeschat hoe hard ze konden lopen in dit type training op hoogte. De dag na de rustdag was het PUK Mc Arthur Stadion het toneel voor een lekkere intervaltraining. Ook de weergoden waren van de partij en trakteerden ons op een regenbuitje (de eerste van de stage). Voor de rest was de baan leeg, de temperatuur toch nog aangenaam en dus kon de 10x300 (in ongeveer wedstrijdtempo 1500m of sneller) zonder problemen afgewerkt worden. De benen konden de snelheid makkelijk aan, alleen het gehijg in de pauze maakte duidelijk dat er toch iets minder zuurstof in Potch is dan op Papendal.

Zaterdag was Pluvius nog iets nadrukkelijker aanwezig. Ik vergezelde de duurlopers op de fiets en opeens werd me de betekenis van het begrip dirtroad helemaal duidelijk. Zelfs achter de oren bleef ik niet droog (en schoon). Een paar voorheen hagelwitte sokken hebben voorgoed een terracotta design gekregen. De zondag deed gelukkig de naam eer aan en daarmee sloten we de week toch nog prettig af. Een stevige 800m-intervaltraining op de grasbaan werd gevolgd door een herstelsessie in het koude dompelbad en de stoomcabine.
Het koude bad is overigens een paar graden in temperatuur gestegen nadat complete cricketteams (er was weer een toernooitje op het sportpark) tegelijk te water gingen. Dus tegenwoordig houden ook de jongens met koudwatervrees (de heren Bloem en van Calker) het makkelijk 10 minuten vol.

Week 3 staat op punt van beginnen en daarin trekken we de lijn van de afgelopen 2 weken door. Het programma komt er in globale lijnen als volgt uit te zien:

Verslag en foto\'s van en/of via Grete Koens