Atletiek Inside: ‘This is Africa you know’

Sprinttrainingen gaan beter door de geringere luchtweerstand

Horden stappen

Inmiddels zit de eerste week hoogtetraining in de benen. En zoals Ursul de Geer zou zeggen: \"het is hier fantastisch\". Het Guesthouse bevindt zich op slechts 500m van het High Performance Institute (HPI). En elke dag staat na onze training het eten al klaar. Tussen de middag is het meestal een pasta maaltijd met salade, \'s avonds rijst en of aardappelen met groente en vlees. Tot dusver tovert onze gastvrouw Annelie steeds weer iets anders voor op tafel en het smaakt allemaal even goed. Qua temperatuur is het hier voor mila atleten ook dik in orde: 22-25 graden. Dus de randvoorwaarden om lekker te kunnen sporten zijn dik in orde.


Oefeningen op de grasbaan

Ook het trainingscentrum voldoet aan onze wensen. Een goed te belopen grasbaan, een bijna Papendal-waardig krachtcentrum en last but not least een ijsbad om de beentjes fris te houden. Voor de wedstrijdspecifieke tempo\'s en sprinttrainingen wijken we uit naar een tartanbaan op 3km van het HPI. Al het andere loopwerk doen we op de grasbaan of de velden daar omheen.


Sprinttraining

Het is daarnaast rustig in Potch. We hoeven de sportaccommodatie alleen te delen met wat individuele mila-atleten (Mehdi Baala, Bob Tahri, Jenny Meadows en Kim Ruell), een Tsjechische spring/horden groep, een Engels en Zwitsers meerkampploegje en wat Duitse verspringers. Dus geen gedoe met overvolle banen. Alleen de temperatuur van het ijsbad stijgt nu en dan een paar graden wanneer een ploeg brede rugbyspelers komt afkoelen in het water. Het enige minpuntje en een tikkeltje pijnlijk zijn voor ons de foto\'s van het Spaanse voetbalteam aan de muur van het sportcentrum. Ten tijde van het WK had het team hier in Potchefstroom haar trainingskamp opgeslagen. En als herinnering hangt tevens een Spaanse vlag boven ons hoofd in het krachthonk. Maar een beetje agressie tijdens het voorslaan kan geen kwaad dus laat die rode (& gele) lap nog maar even hangen.


Tempoduurloop op de grasbaan

Vanochtend stond voor Luc Schout en Jamie van Lieshout een wat langere duurloop op het schema (90 min). Bewapend met waterflessen vergezelde ik het duo op de fiets. Voor de afwisseling hebben we wat dirtroads rondom Potch opgezocht en waanden ons eindelijk in Afrika (voor de rest heb je namelijk eerder het gevoel in de VS te zitten). Die waan werd nog wat sterker toen we opeens een enorm geruis in de hoge struiken naast het pad hoorden. Even vreesden we oog in oog met een enorme leeuw te komen staan (\"this is Africa you know\"). Maar gelukkig bleken het 3 wilde zwijnen te zijn (2 kleintje & een big mama) die minstens zo bang waren als wij en het ook op een rennen zetten. De hartslag was natuurlijk wel gelijk buiten de zone en ook zetten Luc en Jamie er als reactie even stevig de sokken in waardoor ik op mij BMX-lookalike fiets (of mijn benen zijn te lang of de fiets is te klein) nog flink aan de bak mocht om ze bij te halen. Afgezien van deze hachelijke ervaring verlopen echter alle trainingen naar wens.


De krachtruimte

Voor de komende week ziet het basisprogramma er als volgt uit:

	morgen (losl/cardio/oef.)	middag
Wk 15	11-17 apr
MA	RDL 45-60\' of vaartspel (15-60\")	kracht (herstel)
DI	Rust	5x60m, p2\' + 150-200-150, p8\'
WO	RDL 30\' of cardio + oef.	3x10\' VDL, p3\'
DO	Rust	rust
VR	RDL 30\' of cardio + oef.	10x300, p90\" (WT3-->1500)
ZA	RDL 45\' (evt in blokken)	kracht (vermogen)
ZO	Rust	Gras: 6x800 TDL-ML, p90\"

Tempoduurloop op de grasbaan

De trainingen blijven voornamelijk aeroob van karakter. Maar dan nog train je ongemerkt toch wat intensiever dan thuis. Het gevoel is namelijk anders dan de werkelijkheid. Sprinttrainingen gaan beter door de geringere luchtweerstand. Echter vooral bij langere tempoblokken/intervallen wordt toch duidelijk dat je op hoogte bent. Het tempo is dan een stuk rustiger dan thuis. Om het proces goed te bewaken blijft de hartslagmeter een dankbaar instrument en daarnaast prikken we lactaat om te monitoren hoe intensief een training nu daadwerkelijk is en in hoeverre sporters al geacclimatiseerd zijn.


Koelen na de training

Het eerste verslag vanuit Potchefstroom vind je hier.

Verslag en foto\'s: Grete Koens, bondscoach talentontwikkeling MiLa van de Atletiekunie