Atleten aan het woord... EK Landenteams

48 atleten treden komend weekend aan bij de Europese kampioenschappen voor landenteams in Lille. Voor veel Nederlanders is dat een bijzondere uitdaging: aantreden in een team en voor je eigen land. We spraken met drie deelnemers die in Noord-Frankrijk in actie komen en met een ervaren rot die de verleiding nauwelijks kan weerstaan om op de tribune plaats te nemen.

Lisanne Schol
Lisanne Schol wierp de speer afgelopen zaterdag bij de Gouden Spike in Leiden naar 54,47 meter en kwam in mei bij de eerste Baancircuit-wedstrijd in Lisse al tot 56,89. Een verbetering van haar uit 2011 stammende p.r. van 57,50 zou een mooi cadeautje zijn voor de atlete, die deze week 26 jaar is geworden.

‘Dat zou ik inderdaad heel graag willen en niets is onmogelijk. Want ik sta daar waarschijnlijk in een mooi veld tegen een Olympisch kampioene als Barbora Spotákova te werpen. Of me dat onder druk zet? Nee, het motiveert me alleen maar. Bovendien geeft het me de kans om van nabij te zien hoe die vrouwen werpen. Daar heb ik meer aan dan aan tv-beelden. Ik kijk graag naar anderen om mezelf te kunnen verbeteren.’

Schol eindigde in 2015 in Heraklion als achtste. ‘Geen fantastische wedstrijd, maar dat was in een periode dat ik er fysiek en persoonlijk niet goed voor stond. Met mijn nieuwe coach Keith Beard gaat het dit seizoen weer een stuk beter. Of ik me volgend jaar kwalificeer voor de EK in Berlijn is nog lastig te zeggen. Ik hoef ook niet per se naar een toernooi. Maar ik vind het heel leuk om met een team aan een wedstrijd mee te doen, zoals komend weekend.’

Menno Vloon
Menno Vloon (23) heeft er zelf aan bijgedragen dat de verwachtingen voor het polsstokhoogspringen bij de mannen hoog gespannen zijn. Met zijn op 10 juni in Zweibrücken gevestigde Nederlands record van 5,85m heeft hij de beste seizoensprestatie van alle atleten op dit onderdeel in Lille. Zelfs Renaud Lavillenie kwam nog niet hoger dan 5,83.

‘Ik heb inderdaad een flinke stap gezet’, zegt Vloon. ‘Maar dat deed ik wel onder perfecte omstandigheden. Ik heb dit seizoen nog weinig met een volledige aanloop gesprongen en moet vooral zorgen dat ik ontspannen blijf. In Leiden sprong ik afgelopen weekend meer op kracht dan op souplesse.’

Vloon wil zichzelf ook niet teveel druk opleggen nu hij voor Nederland uit gaat komen. ‘Ik heb me tot nu toe ook niet als een echte toernooi-springer kunnen bewijzen. Twee jaar geleden had ik in Heraklion slechts twee geldige sprongen en werd ik vijfde. Maar ik vind het wel altijd heel leuk om in competitieverband te proberen zoveel mogelijk punten te scoren.’

Melissa Boekelman
Ze nam afgelopen zaterdag haar tweede Gouden Spike mee uit Leiden, dankzij een fraaie beste seizoensprestatie van 18,18m met de kogel. Melissa Boekelman (28) weet al dat ze in augustus naar de WK in Londen mag, maar kijkt ook met veel plezier vooruit naar de EK voor landenteams.

Sinds 2009 is ze een vaste waarde in het Nederlands team en als de nood aan man, beter gezegd aan de vrouw komt, is ze ook niet te beroerd om de discus ter hand te nemen bij die wedstrijd. Twee jaar geleden werd ze tweede met kogel; dit jaar hoopt ze bij te dragen aan handhaving van Nederland op het hoogste Europese niveau.

‘Ik heb er wel vertrouwen in, want ik sta dit seizoen heel goed te stoten en er is een stijgende lijn in de prestaties. Maar bovenal vind ik het geweldig om als individueel atleet in een Nederlands team te zitten. Het is een beetje te vergelijken met het NK teams, waar je ook moet zien om zoveel mogelijk punten binnen te halen. Ik hou van die sfeer.’ Voor de werpers heeft een EK voor landenteams een extra uitdaging. ‘We krijgen drie pogingen en als je goed draait een vierde. Dat is lastig als je gewend bent aan zes ronden. Extra leuk als het lukt, frustrerend als het niet goed draait.’
Boekelman zal de ‘jonge meiden in het team graag wegwijs maken’, zo kondigt ze aan. ‘Die rol ligt me wel. Ik praat graag, zoals de meesten wel weten. Niet voor niets noemen ze me al Mama Boekelman.’

Dennis Licht
Hij heeft zijn rol als actief atleet bij wedstrijden inmiddels ingeruild voor die van haas en bewees als zodanig goede diensten op de 3000m steeple in Leiden. Maar op de prestatielijst van Dennis Licht (33) staat een p.r. dat hij scoorde bij een Europese landenwedstrijd. Drie jaar geleden liep hij de 3000m in Braunschweig in 7.54,91. Een jaar later verzamelde hij veel punten door in Heraklion onverwacht tweede te worden.

Als het even kan, zit hij komend weekend in Lille op de tribune. ‘Voor mij was dit dé wedstrijd om zonder de druk van de klok te proberen zo hoog mogelijk te finishen’, zegt hij. ‘Je kunt er als atleet op de midden- en lange afstand je toernooi-vaardigheden oefenen, omdat je alle mogelijke scenario’s in je hoofd moet hebben als de race start. Je moet op elke ontwikkeling een antwoord hebben. Ik denk dat ik zo’n negen of tien races heb gedaan binnen zo’n landenwedstrijd en iedere keer verliep het weer anders.’

‘In het verleden maakte toenmalig bondscoach Wigert Thunnissen een prognose voor de einduitslag van het landenklassement op basis van het puntental dat iedereen zou kunnen scoren. Ik vond dat enorm inspirerend, want je wilt dan toch een of meer punten extra binnenhalen. Ik denk dat Nederland de promotie naar het hoogste niveau dit keer extra glans kan geven. In de breedte is het niveau gestegen, dus lijfsbehoud is mogelijk.’ ‘Ik vond het altijd een hele eer om voor Nederland uit te komen. Ik respecteer het dat atleten van het hoogste niveau niet altijd beschikbaar zijn. Ze doen veel wedstrijden en hebben ook rust nodig. Maar eigenlijk zou deelname vanzelfsprekend moeten zijn.’

Tekst: Cors van den Brink.