Anouk Hagen moet nu geduldig zijn

Seizoen 2012 komt moeizaam op gang voor Anouk Hagen. Achterop geraakt door wat blessures, zoekt ze naar het goede gevoel. Terwijl haar teamgenoten van de estafette Jamile Samuel (22,93) en Dafne Schippers (22,73) afgelopen weekeinde schitterden op de 200 meter in Hengelo en Götzis, liep Hagen in Oordegem anoniem een 100 meter in 11,86 seconden.

Op stage op Tenerife viel je op je knie. Later in Nerja verzwikte je je enkel. Het eerste deel van het seizoen deed je het daarom rustig aan. En nu?
Anouk Hagen: ‘Die enkel is wel over, maar ik liep ook al langer met een hamstringblessure. Daar word ik nog steeds aan behandeld en ik loop ook met kinesiotape. In Oordegem was de tijd slecht, al was het wel mijn snelste 100 van het jaar. Belangrijker is nu om te focussen op techniek. Ik moet niet vervallen in mijn oude patroon. Wat dat was? Beuken, kracht. En dan gaat het zeker niet sneller. Races lopen is nu de beste oefening, om de goede manier van lopen weer te vinden. Ik richt me dus op de races, meer dan op trainingen. Met veel rust tussendoor.\'


Anouk Hagen schudt de hand van directeur Cees Pille van United Soft Drinks (die o.a. AA-Drink produceert)

Je zult met plezier naar de rest van het team hebben gekeken?
‘Iedereen is bezig met zijn eigen ding. Maar natuurlijk was het een heel mooi weekeinde, met de meerkampers in Götzis en Jamile in Hengelo. Komend weekeinde gaan we met de ploeg naar Genève. Ik loop daar zeker, want we lopen met twee teams. Ik weet echter nog niet in welke van de twee ploegen ik word opgesteld. Na Jamile, Dafne, Kadene Vassell, Eva Lubbers en Janice Babel ben ik nu de zesde loopster.\'

Maar dat blijft niet zo?
‘Ik moet voor mezelf weten waar ik vandaan kom, ik moet mijn eigen perspectief zien. Voor mezelf moet ik goed onthouden wat ik moet doen. Dan komt het. In trainingen is het er al wel, maar het is nog geen automatisme in de races. Ik heb ook gewoon veel gemist, dit voorjaar. Daar heb ik vreselijk van gebaald en dat liet zich zien in de races. Het frustreerde me, terwijl ik geduldig moest zijn. En geduld heb ik niet. Ik was onzeker, ik wilde teveel.\'

Tekst: Pim van Esschoten
Foto: Erik van Leeuwen