Amy Siemons geniet van zilveren plak

Geplaatst op Vrijdag, 31 augustus 2012

Het voorspelde gekkenhuis kwam er ook. De 80.000 op de tribune zorgden voor een indrukwekkende sfeer en schreeuwden hun Hannah Cockroft naar het goud. Opmerkelijk, hoe nuchter \'zilveren\' Amy Siemons en Desiree Vranken (4) de finale hadden beleefd. \'Spannend? Mwah, na de finish wel. Niet voor de start,\' zei Vranken. Ook Siemons zei alleen maar te hebben genoten. \'Kijk om je heen, wie geniet hier nu niet van?\'

$\"\"$ Het zou niet gek zijn geweest, als de twee wat meer door de ambiance waren gegrepen. Vranken is met haar 15 jaar de jongste deelneemster in Londen. En Amy Siemons? \'Anderhalf jaar geleden had nog niemand van haar gehoord. Er werd schamper om gelachen,\' aldus bondscoach Arno Mul van de wheelers. \'En nu zilver. Ontroerend gewoon.\'

Ook Hannah Cockroft had zich eerder laten ontvallen, dat de druk en de hoge verwachtingen van het thuispubliek haar grootste concurrenten zouden zijn. Zorgen om niks, Cockroft maakte haar reputatie als tweevoudig wereldkampioene en houdster van het wereldrecord (17,60) waar. Met 18,06 drukte ze haar wiel ruim voor Siemons (19,49) over de finishlijn. \'Ik wist,\' zei de Helmondse, \'dat ik boven mezelf uit moest stijgen om Hannah te verslaan. Ze werd bovendien gelift door het publiek.\'

Siemons was dik tevreden met haar zilver. \'Ik geen goud verloren, ik heb zilver gewonnen.\' Ze maakte in 2012 een enorme progressie door, die het gat met Cockroft kleiner maakte. Maar het bleef een respectabel gat. Vooraf leefde bij Siemons wel de hoop op een stunt, maar tegen Cockroft was op deze heerlijke atletiekavond in het soms dolenthousiaste Olympisch Stadion geen kruit gewassen.

Siemons: \'Ik ben altijd heel kritisch op mezelf, maar nu ga ik gewoon genieten.\' Donderdag volgt de 200 meter. \'Maar daar ga ik vannacht nog niet aan denken. Even loslaten.\'

In de uren tussen de series \'s ochtend en de finale \'s avonds, was ze heel ontspannen geweest. \'Toen ik de callroom inging, dacht ik wel: \'\'oeps, er moet nu wel iets gebeuren\'\'. Ik was zo relaxed. Ik had vooraf ook gedacht, dat de zenuwen door mijn lijf zouden gieren. Ongrijpbaar, zoiets. Het is zoals het moet zijn, blijkbaar. Ik weet het verder ook niet.\'

Desiree Vranken wist dat ze zou gaan slapen met een dubbel gevoel. \'Ik hoopte toch nog dat het brons was, toen ik op het scorebord keek. Vierde, dat is een zure plek. Maar als je hier de jongste bent, is vierde van de wereld toch goed? Rio 2016 is eigenlijk mijn doel.\' Haar start was in de serie matig, in de finale een stuk beter. Ze kwam tot 20,37 seconden, net boven haar persoonlijk record van 19,85. Toch ze Arno Mul: \'Ik denk dat we de beste Desiree ooit hebben gezien.\'