Als verrassing naar de WK Atletiek!

Ga jij met ons mee naar Londen? Renate en Tim van Elst (AV Athlos) zagen dat wel zitten en deden mee aan de winactie van de Atletiekunie. Zij waren de gelukkigen en kregen reis, verblijf en ticket cadeau! Niet zomaar een ticket, maar een ticket voor de finale 200 meter vrouwen. Hoe zij het hebben gehad in Londen? Tim (8 jaar oud) laat het jullie weten!

Mijn mama zag dat Atletiekunie een prijsvraag op facebook had gezet om kaartjes te winnen voor het WK atletiek in Londen. Mama had meegedaan en toen hoorden we een paar dagen later dat we gewonnen hadden. Ik kon het bijna niet geloven. We kregen tickets voor de vrijdagavond en zaterdagochtend. Via de post kregen we een pakket met oranje shirts, bidons, opblaasartikelen en een keykoord.

We gingen vrijdagochtend heel vroeg weg en ik was al om half vijf wakker omdat ik er zoveel zin in had. Opa heeft ons weggebracht naar Schiphol. Het was voor mij de eerste keer dat ik ging vliegen. Het was superleuk. Van de stewardess kreeg ik een boekje om mijn avonturen in te schrijven.

Toen kwamen we aan in Londen. We gingen met een ondergrondse metro naar ons hotel toe. Toen we uitstapten hadden we uitzicht op een heel mooi gebouw, The Tower of Londen en toen we om ons heen keken gokte ik dat een ander gebouw ons hotel was, en dat was het ook! We zijn overdag op de Tower Bridge geweest en we hebben langs de Theems gelopen. Bij het hotel hebben we even gechilled en hebben we onze oranje kleding aangetrokken. Op weg naar het Olympisch stadion.

Het stadion was supergroot, en we hadden hele mooie plekken. We keken op de finishlijn. We hebben eerst hoogspringen gezien van de meerkampers. Sommigen sprongen hoger dan 2:08 meter!! Er kwamen heel veel Nederlanders aan de beurt. Met hordenlopen, de meerkamp, 800 en 1500 meter en natuurlijk het allerallergaafste de 200 meter. We hebben Dafne heel hard aangemoedigd en toen won ze GOUD!! We hebben keihard gejuicht. Er kwam vuurwerk uit het stadion en allemaal vlammen langs de baan. Dit was het allermooiste wat ik ooit heb meegemaakt.

De volgende dag mochten we weer en waren er estafettes. Dat was heel gaaf om te zien. En toen Usain Bolt kwam ging iedereen joelen en klappen. Ik vond het heel bijzonder om hem in het echt te zien. Hij is zooooo snel! Jammer dat we ’s avonds thuis zagen dat hij een blessure kreeg.

Ik hoop dat ik ook zo goed ga worden. Ik ga super hard trainen en misschien lukt het dan wel.

Foto's: Renate van Elst